Anne Bebeğine Nasıl Davranmalı
Merhaba anneler. Bugün annelerimizin bebeklerine nasıl davranması gerektiğini ve doğru bilinen bazı yanlışları ele alacağım. Yeni anneler bebeklerini şımartıyor olduklarına dair pek çok uyarı alırlar. Bende birçok kez almıştım bu uyarı ya da onlara göre tavsiyeleri. Başkaları bunu söylemese bile bir anne kendisi bebeğini her ağlayışında kucağına aldığı için ya da bebeğini uyutmak için salladığı için acaba bebeğimi şımartıyor muyum diye endişe edebilir. Oysaki ilgi ve sevgi görmesi bir bebeği kesinlikle şımartmaz. Ayrıca oluşmuş olan her davranış biçimi ya da alışkanlık bebek büyüdükçe gerekirse değiştirilebilir. Bebeklerin bağ kurmaya ihtiyacı vardır. Bunu geçen yazımda da anlatmıştım. Özellikle ilk aylarda ağlamalarına tutarlı ve sevgi dolu bir şekilde cevap almaları gerekir. Konu bebeğinize sevgi göstermek ise asla kendinizi durdurmayın. Bu konuda asla tutarsız ve cimri olmayın. Bebeğinize her dokunuşunuz her yatıştırma girişiminiz her besleyişiniz her sallamanız her öpücüğünüz her ilgi ve dikkat gösterişiniz ona yeni tanıştığı dünyanın sevgi dolu iyi bir yer olduğunu öğretir. Böyle yaparak bebeğinizin insanlarla temas kurmasının rahatlatıcı ve iyilik getiren bir durum olduğunu içselleştirmesine yardımcı olursunuz.
Bu söylediklerim sizi rahatlatmasına rağmen bebeğin her küçük öksürüğüne ya da ağlamasına cevap vermek bebeği kendimize bağımlı hale getirmek olmuyor mu diye düşünebilirsiniz. Bazen benim de kafama takılırdı bu durum. İşte bu noktada önemli bir soru çıkıyor ortaya. Duyarlı ebeveyn olmak.
Peki, duyarlı ebeveyn nedir? Duyarlı bir ebeveyn bebeğin her ağlayışına cevap verir. Ama bebeğin ağlayışı karşısında yapılacak en doğru hareket önemlidir. Bebeği kucağa almak ya da beslemek ağlaması artacak mı yoksa azalacak mı diye birkaç dakika beklemek ya da her hangi başka bir müdahale. Duyalı ebeveynlik yapılacak en doğru hareketin ne olduğu konusunda karar vermektir. Bu bebeğin yanına gitmek ya da gitmemek olabilir. Eğer duyarlılığı bu şekilde değerlendirir ve uygularsanız bebeğinize daha çok yardımcı olursunuz.
Bebeğin bize bağımlı hale gelmesi konusu sizi korkutmasın. Bebekler zaten yardıma muhtaç ve bağımlıdır. Ayrıca bağımlı olmak kötü bir şey değildir. Aslında bebeğinizin sizinle kurduğu güvenli bağ yaşam boyu tatmin edici ilişkiler kurabilme becerisinin temelini oluşturur. Bağımsızlaşma zaman içinde kendini gösterecektir.
Bazı bebekler daha çok ten temasına ihtiyaç duyabilir. Mesela benim de oğlum ten temasına ihtiyaç duyan benim ya da babasının kucağında rahatlayan bir bebekti. Bu bebekler sıkça onu kucağınıza alıp yürümenizi ya da onu sallamanızı isterler. Sesinizi duymak, sizden ninniler dinlemek ister. Eğer bebeğiniz bu tip bir bebekse ilk aylarda mümkün olduğunca çok onu kucağınıza alın. Bebeklerin emme ihtiyacı gibi tensel temasta kalma ihtiyacı da zamanla azalacak ve bebeğiniz kısa bir zamanda daha bağımsız olmayı başaracaktır. Ben bu süreçte çok korkmuştum. Sütten keseceğim zaman sanki aramıza büyük bir soğukluk kopukluk girecek gibi. Oysa tam tersi oluyor. Aslında siz bir anne olarak bebeğinizin size süt için değil anne olduğunuz için bağlandığını görüyorsunuz. Bu da hem sizi hem bebeğinizi rahatlatıyor. Bebeğinizle her anınızı sevgi dolu gülücüklerle geçirmeniz dileğiyle. Mutlu kalın