Anneyiz

Yalnız Annelere Destek Olun

Merhaba sevgili anneler. Bugün kendimi biraz yorgun hissederken benim gibi olan hatta yalnız olan anneleri düşündüm. Malum bugün Kadınlar Günü. Köşemi de yalnız kadınlara ayırmak istedim. Çocuğunu tek başına yetiştiren anneler, başkalarına oranla zaman ve enerji isteyen çok daha fazla şeye yetişmek zorundadır. Onlar sayısız zorlukla karşı karşıya. Ailelerine bakarken yerine getirmeleri gereken pek çok sorumlulukları var. Hem bir işte çalışıyor hem de çocuk yetiştiriyor, alışveriş, yemek ve temizlik gibi işlerle ilgileniyorlar. Yalnız anneler çocuklarının sağlık, dinlenme, eğlenme ihtiyaçlarını karşılamalı, onlara duygusal açıdan destek olmalı ve mümkünse kendilerine de biraz olsun zaman ayırmalılar. Bazen ben de ihmal ederim. Ama çok değil iş çıkışı bir fincan kahveyle 30 dakikayı kendinize çok görmeyin. Mümkünse biraz denizi ya da gökyüzünü ya da sevdiğiniz başka bir şeyle kendinizi dejarz edip çocuğunuzla daha verimli zaman geçirebilirsiniz.

Son yıllarda tek ebeveynli aileler toplumun giderek daha büyük ve göze çarpan bir kısmı olmasına rağmen kolayca gözden kaçabiliyor. Bir anne şunu kabul ediyor: “Tek başına çocuk yetiştiren annelerin arasına katılana dek onların farkında değildim.” Acaba böyle ebeveynlere nasıl anlayışlı davranabilirsiniz?” Bu insanları görmezden gelmeyelim. Özellikle çalışan ve yalnız annelerin çocuk bakımı ve iş hayatı arasında kaldıkları zaman yaşadıkları stres çocuklarını da olumsuz yönde etkiliyor. ‘Duygusal bulaşıcılık’ adı verilen psikolojik fenomen bu durumu büyük ölçüde açıklıyor; yani çocuklar çevrelerindeki ruh hallerinden etkilenip aynı duygulara kapılabiliyor.

Çocuğunu tek başına yetiştiren pek çok anne yardım ister. Anlayışa ve biraz olsun rahatlamaya her zaman ihtiyacı vardır. Mesele bu yazıyı okurken hiç çok ağır yük taşıyan birine yardımcı olduğunuzu düşündünüz mü? Bunu yaptıysanız, birine yardım etmenin mutluluğunu hissetmişsinizdir. Benzer şekilde tek başına çocuk yetiştiren ebeveynler de bazen çok ağır olabilen bir yük taşır. Yardım eli uzatarak onların ihtiyaçlarıyla ilgilendiğinizde sizde kendinizi mutlu hissedersiniz.

Aklımıza gelen ilk şey, tek başına çocuk yetiştiren birine “Yapabileceğim bir şey var mı?” diye sormak olabilir. Ancak gerçekçi olmak gerekirse, böyle biri size ihtiyaçlarını nadiren söyleyecektir. Dolayısıyla, onlara yardım etmenin en iyi yolunu ararken, karşılaştıkları zorluklar üzerinde ciddiyetle düşünmeniz gerekir. Koşullarına yüzeysel bakmayın, iyi bir gözlemci olun. Özellikle arkadaşınız ve akrabanız ya da komşunuzsa kendinize ‘Onun yerinde ben olsaydım nasıl bir yardım beklerdim?’ diye sorun. Tabii ki çocuğunu tek başına yetiştiren birçok kişi, aynı durumda olmadığınız için onları asla anlayamayacağınızı söyleyecektir. Yine de böyle anne babaların koşullarını anlamak için elinizden geleni yaparsanız, ‘anlayışlı davranmanız’ daha kolay olur.

Tek başına çocuk yetiştiren anneler, evde konuşacak bir yetişkin olmadığından sık sık yoğun bir yalnızlık hisseder. Bu durumda olan bir anne “Çocuklar yattıktan sonra kendimi tutamayıp durmadan ağladığım oluyor. Yalnızlık bazen dayanılmaz geliyor” diye içini döktüğüne tanıklık ederseniz şaşırmayın. İçini dökmek isteyen bir anne veya babanın ‘feryadını duymak’ için zaman ayırabilir misiniz? Uygun koşullar altında bunu yapmanız, onun tek başına çocuk yetiştirmenin zorluklarıyla mücadele etmesine çok yardımcı olabilir. Bu dolaylı olarak bir çocuğa da yardım etmektir. Çünkü rahatlayan bir anne çocuğuyla daha güzel ve sakin ilgilenir.

Yalnız annelere teşvik edici sözler söyleyin. Mesela; oğlunu gerçekten çok iyi yetiştiriyorsun. Böyle devam et, Kızın çok zarif ve ince yetişmiş…” Evet, nazik sözler ilaç gibidir ve yalnız bir ebeveyni hiç tahmin edemeyeceğimiz kadar teşvik edebilir. Şimdilik bu kadar. Mutlu kalın…

Anneyiz