Çocuklarımıza Bayramı Yaşatmak-1

Merhaba sevgili anne babalar. Bugün buradan hepinizin bayramını kutluyorum. Ve çocuklarımız için bayram konusunu ele aldım. Bayramlar hep çocukluklarımızı hatırlatır bize. Çünkü en çok çocuklar bayramlarda hoş tutulur, bir dedikleri iki edilmez. Harçlıklarla dolardı ceplerimiz miktarı ne olursa olsun. Çocuk ve bayram herkes için birbiriyle çok yakın iki kelime olmuştur ve günümüzde de zaman akıp gitse de bu hiç değişmeyecek. Değişmemesi için de anne baba olarak mücadele etmeliyiz.

Bayramlar eskiden akrabaların ziyaret edildiği, özlem giderildiği, enfes yemekler ve tatlıların yapıldığı tadına doyulmaz günlerdi. Günümüzde bu anlamını biraz yitirmiş gibi. Artık bayram demek tatil yörelerine kaçmak için bulunmaz bir fırsat. Yoğun iş stresinden ve modern çağın sıkıntılarından bunalan aileler bayram tatillerini yıllık izinleri gibi görmeye başladıkları için artık akrabaların bir araya gelmeleri gibi bir durum kalmadı. Özellikle gençler ve çocuklar maalesef bu yakın ilişkileri yaşama şansını pek bulamıyorlar. Yaşı 20’lerde olan gençler artık kendi arkadaşlarıyla kendi programlarını yapmaya başladılar. Çocuklar bile bayramın sadece tatilden ibaret olduğunu sanıyorlar. Aileler eğer imkanları varsa günlerce önceden tatil planlarını yapmaya başlıyor ve belki sadece bir telefonla yakınlarının bayramlarını kutlamakla yetiniyorlar. Bizler televizyonların hayatımızda bu kadar etkili olmadığı, iletişim kablolarıyla sarmalanmadığımız dönemlerde akrabalarla, aile büyükleriyle bir araya gelinen bayramları yaşadık. Ama şimdiki çocukların ve gençlerin bayramların bu yönünü çok iyi bildiklerini söyleyemeyiz.

Peki, birçok çocuk neden bayramı sevmez? Aslında çocuklar bayramı çok sever. Her ne kadar eski tadı kalmasa da bayramda çocuklara harçlık vermek, yeni kıyafetler ve oyuncaklar almak gibi bir gelenek hala sürmekte. Ancak çocuklar günümüzde bilgisayar ve bilgisayar oyunlarından kurulu sanal bir dünyada yaşıyorlar. Ekran başında saatlerce kalabiliyorlar. Eğer şehir dışına tatile gidilmemişse ve ailece eş dost ziyaretleri yapılıyorsa çocuklar bu ziyaretlere katılmaktan sıkılıyorlar. Aile büyüklerini ya da akrabaları ziyaret etmenin manevi duygusunu veremediğimiz çocuklar eski bayramların tadından uzakta zorunluluk olarak gördükleri bu ziyaretlere katılmak istemiyorlar.

Aile kavramının önemli olduğu bir kültürde yaşıyoruz. Ailesinden uzakta büyüyen çocuklar ya da ailesini kaybetmiş çocuklar da bayramı sevmiyorlar. Böyle günler bir araya gelinen günler olduğundan bu imkanı olmayan çocuklar açısından bayramlar çok buruk geçiyor.

Ben anne baba olarak eski bayram geleneklerimizi çocuklarımıza sevdirmemiz gerektiğini düşünenlerdenim.

Bayram heyecanını, mutluluğunu geleneklerimizi yaşatarak yaşayabiliriz. En basit ifadeyle bayram geleneklerini uygulayarak sevdirebiliriz.

Örneğin bayramlara özgü sabah erkenden kalkmak. Bayram namazına hazırlanmak. Erkek çocuğun babayla birlikte namaza gitmesi. Kız çocuğunun heyecanla annesine yardım ederek kahvaltı hazırlaması.

Bayramlıkları önceden hazırlamak. Bayram sabahı özenle giyinmek.

Aile olarak önce birbirimizle bayramlaşmak.

Çocuklarımıza bayram harçlıklarını vermek.

Beraber aile büyüklerini, komşuları, akrabaları ziyarete gitmek.

Küslüklere son vermek. Görüşmediğimiz insanlar varsa bayram nedeniyle kırgınlıkları unutup bir araya gelmek, gibi çocuklara örnek oluşturacak davranışları uygulayabiliriz.

Böyle davranışlar çocuklar için olumlu bir örnektir. Aradaki anlaşmazlıkları unutup bayram nedeniyle kucaklaşmak bayramın manevi yönünü yaşatmamıza da neden olacaktır. Çünkü bayramlar bütün bu hazırlıklarıyla, alışverişleri ve ziyaretleriyle aslında manevi tatlar veren özel günlerdir. İhtiyacı olanlara yardım etmek için bayramlar en uygun zamanlardır. Yaşlıların gönlünü almak, komşularımızla beraber olmak, yakınlarımızla görüşmek özellikle bayramlarda ayrı bir anlam ifade eder. İnsanlar bayramlarda daha affedici ve hoş görülü olurlar. Evet bugünlük bu kadar. Kaldığımız yerden devam etmek dileğiyle. Sağlıklı mutlu kalın. İyi bayramlar…

Çocuklarımıza Bayramı Yaşatmak-1

AYSUN ARSLAN AYDİN

Merhaba sevgili anne babalar. Bugün buradan hepinizin bayramını kutluyorum. Ve çocuklarımız için bayram konusunu ele aldım. Bayramlar hep çocukluklarımızı hatırlatır bize. Çünkü en çok çocuklar bayramlarda hoş tutulur, bir dedikleri iki edilmez. Harçlıklarla dolardı ceplerimiz miktarı ne olursa olsun. Çocuk ve bayram herkes için birbiriyle çok yakın iki kelime olmuştur ve günümüzde de zaman akıp gitse de bu hiç değişmeyecek. Değişmemesi için de anne baba olarak mücadele etmeliyiz.

Bayramlar eskiden akrabaların ziyaret edildiği, özlem giderildiği, enfes yemekler ve tatlıların yapıldığı tadına doyulmaz günlerdi. Günümüzde bu anlamını biraz yitirmiş gibi. Artık bayram demek tatil yörelerine kaçmak için bulunmaz bir fırsat. Yoğun iş stresinden ve modern çağın sıkıntılarından bunalan aileler bayram tatillerini yıllık izinleri gibi görmeye başladıkları için artık akrabaların bir araya gelmeleri gibi bir durum kalmadı. Özellikle gençler ve çocuklar maalesef bu yakın ilişkileri yaşama şansını pek bulamıyorlar. Yaşı 20’lerde olan gençler artık kendi arkadaşlarıyla kendi programlarını yapmaya başladılar. Çocuklar bile bayramın sadece tatilden ibaret olduğunu sanıyorlar. Aileler eğer imkanları varsa günlerce önceden tatil planlarını yapmaya başlıyor ve belki sadece bir telefonla yakınlarının bayramlarını kutlamakla yetiniyorlar. Bizler televizyonların hayatımızda bu kadar etkili olmadığı, iletişim kablolarıyla sarmalanmadığımız dönemlerde akrabalarla, aile büyükleriyle bir araya gelinen bayramları yaşadık. Ama şimdiki çocukların ve gençlerin bayramların bu yönünü çok iyi bildiklerini söyleyemeyiz.

Peki, birçok çocuk neden bayramı sevmez? Aslında çocuklar bayramı çok sever. Her ne kadar eski tadı kalmasa da bayramda çocuklara harçlık vermek, yeni kıyafetler ve oyuncaklar almak gibi bir gelenek hala sürmekte. Ancak çocuklar günümüzde bilgisayar ve bilgisayar oyunlarından kurulu sanal bir dünyada yaşıyorlar. Ekran başında saatlerce kalabiliyorlar. Eğer şehir dışına tatile gidilmemişse ve ailece eş dost ziyaretleri yapılıyorsa çocuklar bu ziyaretlere katılmaktan sıkılıyorlar. Aile büyüklerini ya da akrabaları ziyaret etmenin manevi duygusunu veremediğimiz çocuklar eski bayramların tadından uzakta zorunluluk olarak gördükleri bu ziyaretlere katılmak istemiyorlar.

Aile kavramının önemli olduğu bir kültürde yaşıyoruz. Ailesinden uzakta büyüyen çocuklar ya da ailesini kaybetmiş çocuklar da bayramı sevmiyorlar. Böyle günler bir araya gelinen günler olduğundan bu imkanı olmayan çocuklar açısından bayramlar çok buruk geçiyor.

Ben anne baba olarak eski bayram geleneklerimizi çocuklarımıza sevdirmemiz gerektiğini düşünenlerdenim.

Bayram heyecanını, mutluluğunu geleneklerimizi yaşatarak yaşayabiliriz. En basit ifadeyle bayram geleneklerini uygulayarak sevdirebiliriz.

Örneğin bayramlara özgü sabah erkenden kalkmak. Bayram namazına hazırlanmak. Erkek çocuğun babayla birlikte namaza gitmesi. Kız çocuğunun heyecanla annesine yardım ederek kahvaltı hazırlaması.

Bayramlıkları önceden hazırlamak. Bayram sabahı özenle giyinmek.

Aile olarak önce birbirimizle bayramlaşmak.

Çocuklarımıza bayram harçlıklarını vermek.

Beraber aile büyüklerini, komşuları, akrabaları ziyarete gitmek.

Küslüklere son vermek. Görüşmediğimiz insanlar varsa bayram nedeniyle kırgınlıkları unutup bir araya gelmek, gibi çocuklara örnek oluşturacak davranışları uygulayabiliriz.

Böyle davranışlar çocuklar için olumlu bir örnektir. Aradaki anlaşmazlıkları unutup bayram nedeniyle kucaklaşmak bayramın manevi yönünü yaşatmamıza da neden olacaktır. Çünkü bayramlar bütün bu hazırlıklarıyla, alışverişleri ve ziyaretleriyle aslında manevi tatlar veren özel günlerdir. İhtiyacı olanlara yardım etmek için bayramlar en uygun zamanlardır. Yaşlıların gönlünü almak, komşularımızla beraber olmak, yakınlarımızla görüşmek özellikle bayramlarda ayrı bir anlam ifade eder. İnsanlar bayramlarda daha affedici ve hoş görülü olurlar. Evet bugünlük bu kadar. Kaldığımız yerden devam etmek dileğiyle. Sağlıklı mutlu kalın. İyi bayramlar…

Çocuklarımıza Bayramı Yaşatmak-1