Hayatın Efendisi

Hayatımızın ne kadar efendisiyiz? Geçen haftalarda okuduğum bir yazarın yazısında geçiyordu bu söz. O günden beri kafamda yankılanıp duruyor? Geçmişine, şimdiye ve geleceğine baktığında ne görüyorsun?

Geçmişte yaptığın tercihler ne kadar senin tercihlerindi? İnsanların dayatması, eğitim sisteminin dayatması, toplumun dayatması ve birçok dayatmanın etkisiyle aldığın karalar mıydı? Ya da almak zorunda kaldığın kararlar ve tercihler miydi? Gerçekten istediğin şeyi ne zaman yaptın? Gerçekten istediğin hayatı mı yaşıyorsun? Şimdi olmak istediğin yerde misin? Şu an en çok neyin etkisindesin? Gerçekten mutlu musun? Özgür müsün? Bu sorular bitmez. Böyle yaşıyorsun, böyle yaşamaya alıştın. Artık sorgulamıyorsun bile. Sadece kendini hayatın akışına bıraktın? Hayatının efendisi sen misin? Ailen mi, toplum mu, medya mı, seni yönlendiren insanlar mı? Kim gerçekten sen değilsen? Kendi tercihlerini veremiyorsan, sana dayatılan hayatı yaşamak zorundaysan ipler senin elinde değil demektir.

Ya gelecek, onun hakkında ne düşünüyorsun? Geçmiş geçmişte kaldı. Şimdi senin elinde. Gelecekte öyle. Zincirlerini kırma vakti gelmedi mi? Hayatının efendisi olmak istemez misin? Etrafındaki bütün dayatmalardan, kendini zorunlu hissettiğin her şeyden en azından sıyrılmaya, kendi istediklerini gerçekleştirmek için değmez mi?

Bir sitede 7 ve 70 yaşındaki iki insanı konuşturmuşlar. En son birbirlerine hayatla ilgili tavsiyelerde bulunuyorlar. 7 yaşındaki çocuk, “Hayatta istediğini yapabilirsin. Dünya güzel, yaşamakta güzel” diyor. 70 yaşındaki adam ise şunları söylüyor: “Kendine çok güven. Her şeyi başarabileceğini düşün. Bunu hiç unutma.” Çok anlamlı değil mi sizce de? İkisi de hayatla ilgili kendi istediklerimize yönelmemizi ve başarabileceğimize inanıyor. Evet, dünya güzel, yaşamakta güzel ve biz her şeyi başarabilecek güçteyiz. Yeter ki isteyelim. Önce kendi hayatımızın efendisi olmaya çalışalım. Zaten bunu başarmak bize bütün isteklerimizin de kapısını açacaktır.

Hayatın Efendisi