El Alem

Uğruna cinayetler işlenen “el alem” neymiş böyle ya hu? “El alem ne der” diye ettiğiniz hareketin çeyreğini “ben ne derim, ne isterim” diye etseydiniz sanmıyorum bu kadar kaybolmuş olasınız. Kaybolmak demişken, evet; kendini bilmeyen, tanımayan insan kaybolmuştur. Yaşama gayesi olmayan bir insanla eşdeğerdir. Vasıfsız, diğer insanlar tarafından kabul görülmeyi kişisel başarılarından daha çok önemseyen birisidir. Kendine dair fikri olmayan ama kendinden başka herkese yorum yapabilme, herkesi yerebilme abidesidir.
Kişinin yönelimleri, benimsediği inancı, hayatında uyguladığı metodu, fiziksel özellikleri, giyinme stili, konuşma tarzı, bulunduğu eylemin ahlaklı yahut ahlaksız oluşu kişiden yahut “muhatabından” başka kimi ilgilendirir? Her şeye maydanoz olan, gözümüzde devleştirdiğimiz el alemi mi? -Sanmıyorum.
Özgüvensizsiniz ve kendiniz olmaktan hayli korkuyorsunuz. Bunu gizlemek için el alemi bahane ediyorsunuz. Oysa gizlemekten çok bu korkaklığı daha da belirginleştiriyorsunuz. El alem tarafından kabul görülünce hangi göğe başınız eriyor sorması ayıptır? Onların değişen “hoşluk” kavramına ayak uydurmaktan, her ana “o ne der, bu ne yapar” diye sorular sığdırmaktan kendine, kimliğine ayıracak zamanı kim, nasıl bulabilir? İnsanın biri bile bir dünya iken, kendi dünyasının başını sonunu bilmeden, insan ne şekilde diğer dünyalara yelken açabilir?
Size bir şey söyleyeyim mi? -İnsan, en çok kendini kandırdığında zavallı konumuna düşer. Korkaklığın sonu bir ömür “o ne der” diye düşünmekse evet, bütün ömrünüz boyunca korkun ve insanları ilgilendirmeyen konular hakkında onlara hesap verin. Sonra da yetiştirdiğiniz çocuklara bunu empoze edip bir nesli daha korkak yetiştirin. Ve evet, onlar da “el alem ne der” diye size dışarıdan ilgiliymiş gibi görünüp hayatı zindan etsinler ama yeter ki el alem bu zindanı değil, ailesine sahip çıkan örnek çocuğu görsün. Korkaklığınızla yaşayıp pişmanlığınızla sürdürdüğünüz ömrünüz, size bir küpe olsun...
 

El Alem