Popülarite Tuzağı

Bilginin değer görmediği, teknolojik unsurların dört yanımızı çevrelediği bir çağ, bu çağ. Popülaritesi yüksek diye savunulan düşünceler -düşünce demeye bin şahit zırvalar- verem gibi yayılıyor. Neyi savunduğu hakkında bir fikri bile olmayan bireyler yer ediniyor kendine bu dünyada. Öz dil bilincimizi kaybediyor; kimliksizleşiyoruz adeta. Biz yerine “ben” geliyor. Aile, dostluk, arkadaşlık kavramları rafa kalkıyor. Erdemler hor görülüyor; aşağılık söylemler baş üzerinde taşınıyor. Değerler “abes” bulunuyor, çünkü bir popülaritesi yok, cazip değil (!) “Neden” sorusuna cevabımız yok. Çünkü bu eylemlerin “ego tatmini, benlik duygusunu öne çıkarma, -değersiz, abuk bir grup uğruna- yalnız kalmamak için ayak uydurma”dan başka hedefi yok!
Yavaş yavaş şunu anlamaya başlıyorum: Popüler değil diye bir gün “şerefimizi, dilimizi, erdemlerimizi” büsbütün yitirirsek, sahip olacağımız hiçbir şeyin değeri kalmayacak. Zaten amaçsızlaştırdığımız ömrümüzde, ölüme yaklaşmaktan başka hiçbir uğraşımız olmayacak. Her gün değişen popülarite bazı, bir gün anlamsız bir oka dönüşecek; bir olmadan sıfırın değeri kalmayacak;
otomatikleşen insan eylemleri bir gün, kendi kendini imha edecek. Yaptığımız ve yapmakta olduğumuz eylemler bizim sonumuz olacak, evet. Ve bir de: Sonun ne olduğunu bile bile değerlerimizden geçmek, varlığımızı adeta soymak; ona ait olmadığı on beden büyük gelen benlik kazandırma çabaları (!)
 

Popülarite Tuzağı