Adrenokrom nedir? Adrenochrome hakkındaki teoriler gerçek mi?

Sosyal medyada yer alan teorilere göre adrenokromun bir gençlik iksiri olduğu iddia ediliyor. Fakat gerçek bu mu yoksa adrenokrom sadece basit bir kimyasal bileşikten öte değil mi? Adrenokrom nedir? Detaylar haberimizde…

Adrenokrom nedir?

Adrenokrom, adrenalin (epinefrin) hormonunun oksidasyonuyla oluşan bir kimyasal bileşen olarak bilinir. Karbazokrom türevleri ise kanama durdurma tedavilerinde hemostatik ajan olarak kullanılır. Kimyasal isimlerinde benzerlik bulunsa da, adrenokromun krom veya kromlama işlemleriyle hiçbir bağlantısı bulunmamaktadır.

Adrenokrom, doğal olarak epinefrinin oksitlenmesiyle meydana gelir. Laboratuvar koşullarında ise adrenokrom elde etmek için gümüş oksit (Ag₂O) kullanılır. Çözelti içinde pembe renkte bulunan adrenokrom, oksitlenme süreciyle polimerleşir ve kahverengi ya da siyah melanin bileşenleri haline gelir.

Adrenokromun beyne etkisi

1950'ler ve 1960'larda yapılan bazı küçük ölçekli araştırmalarda, adrenokromun psikotik tepkimeler ve çevreye yabancılaşma gibi belirtileri tetikleyebileceği bildirilmiştir. Araştırmacılar Abram Hoffer ve Humphry Osmond, adrenokromun nörotoksik ve psikomimetik özelliklere sahip olduğunu ve bu yüzden şizofreni ve diğer ruhsal bozukluklara yol açabileceğini öne sürmüşlerdir. Ayrıca, "adrenokrom hipotezi" olarak adlandırdıkları teorilerinde, C vitamini ve niyasinin aşırı tüketiminin beyindeki adrenokrom seviyelerini azaltarak şizofreniyi tedavi edebileceğini iddia etmişlerdir. Ancak, bu güçlü antioksidanlarla şizofreni tedavisi oldukça tartışmalıdır. 1973 yılında Amerikan Psikiyatri Derneği, Hoffer'in niasin üzerine yaptığı çalışmalardaki metodolojik hataları belirtmiş ve tedavinin etkinliğini doğrulayan sonraki çalışmalara atıfta bulunmuştur. ABD, Kanada ve Avustralya'da yapılan ek araştırmalarda, yüksek dozda vitamin uygulamalarının şizofreniyi iyileştirmediği görülmüştür. Şizofreninin psikotomimetik etkileri olabileceğine dair bazı bulgular olsa da, adrenokrom şizofreni hastalarında tespit edilmemiş ve bu konuda geliştirilen teoriler geçerliliğini yitirmiştir. 2000'li yılların başlarında adrenokromun nöromelanin oluşumunda bir ara ürün olarak rol oynadığı keşfedilmiş ve bu keşif, adrenokromun glutatiyon-S-transferaz enzimi tarafından zehirden arındırılabileceğini göstermiştir. Bazı çalışmalar bu enzimin genetik yapısında kusurlar tespit etmiştir.