Karşılayamıyoruz

NİLGÜN TAZE
Türk Kızılayı Ege Bölgesi Kan Merkezi Bölge Müdürlüğünde Türk Kızılay’ının 2005 yılında başlattığı Güvenli Kan Temini programının 2018 yılındaki son durumu hakkında önemli bilgilerin paylaşıldığı bir basın toplantısı düzenledi. Türk Kızılayı Ege Bölgesi Kan Merkezi Bölge Müdürü Dr. Gökay Gök, Laboratuvar Birim Şefi Prof.Dr. İsmail Hakkı Dündar ve Kan Merkezi Müdürü Dr. Burak Yurdakul’un katıldığı toplantıda Dr. Gökay Gök, İzmir’de DEÜ ve EÜ kan taleplerinin yüzde 100’ünü karşılayamadıklarını belirtti. Gök, “Bu ihtiyacı karşılayabilmemiz için İzmir’de yılda 50 bin bağışçının kan vermesi gerekiyor. Kan bağışında yaşadığımız en büyük güçlük ise kadınlara ulaşamamamız. Kadınlarımızın sahip olduğu yanlış önyargı ve iğne korkusu nedeniyle kan bağışı konusunda kadınlara ulaşmakta güçlük çekiyoruz. Bu nedenle özellikle kadın bağışçılarımıza kan vermeleri için çağrıda bulunuyorum. Türk Kızılayı Ege Bölgesi Kan Merkezi’nin sahasında 93 kan kullanan hastane bulunuyor. Merkez, 91 hastanenin transfüzyon merkezinin kan ihtiyacının tümünü karşılıyor” dedi.
KADINLARA ÇAĞRI
365 gün kan ihtiyacının tümünün karşılanabilmesi için İzmir’de yılda 50 bin veya yılda iki defa kan bağışında bulunacak 25 bin yeni kan bağışçısına ihtiyaç olduğunu ifade eden Gök şu açıklamaları yaptı: “İzmir maalesef kendi kan ihtiyacını karşılayabilen bir il değil. 50 bin ünite açığımız var ve biz açığı bu yıl kapatmak istiyoruz. Amacımız hiçbir hasta yakınının bu iki hastanemizde yatan hastası için kan aramak zorunda kalmaması. İzmir halkının, başta kadınlar olmak üzere ön yargılarını, korkularını ve bahanelerini bir kenara bırakarak Güvenli Kan Temini programımızı desteklemelerini rica ediyoruz. Kadınlarda genç nesle ulaşmaya başlasak da 30 yaş üstü ve yüksek eğitim görmeyen ve dezavantajlı bölgelerde yaşayan kadınlara ulaşmakta sorun yaşıyoruz. Bu nedenle İzmir Milli Eğitim Müdürlüğü ile İzmir Sana Kanım Feda projesini başlattık. Bu proje ile özellikle dezavantajlı bölgelerde yaşayan kadınlarımız okullara kan vermek için gelmeye başladı ve bu bir kadın hareketine döndü. Kadınların istediğinde başaramayacakları hiçbir şeyin bulunmadığına kendim şahit oldum. Şu an Avrupa ortalamasını, dezavantajlı mahallelerde geçerek oranımızı yüzde 46’ya taşıdık. Son derece önemli olan bu hayati konuda ön yargıların kırılması ve kadınların kan vermeye başlaması gerekiyor.”