Tohumluk buğday azaldı üretici arpaya yöneldi

NURETTİN BAKİ-ÖZEL HABER
Buğdayda emeğinin karşılığını alamayan çiftçi, arpa üretimine yöneldi. Tohumluk buğday satışlarında yaklaşık olarak yüzde 35 oranında azalma olduğu biliniyor. Üreteci ya ambarındaki tohumları ekti ya da buğday ekmekten vazgeçti. Bir önceki yıl 76,7 milyon dönüm olan buğday ekim alanı, 2018 yılında 72 milyon dönüme geriledi. 21,5 milyon ton olan buğday üretimi ise 20 milyon tona düştü. Konuyu değerlendiren ve 2018 yılında ekim alanların daralması, girdi maliyetleri, verilen teşvikler, doğal afetler, buğday hastalıkları nedeniyle verim ve kalite düşüklüğü olduğunu ifade eden TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası Genel Başkanı Özden Güngör, maliyetlerinde yüzde 50-150 arasında yükseldiğini ifade etti. Güngör, “2018 yılında 20 milyon ton buğday üretmemize rağmen 6 milyon ton buğday ithal ettik. Eğer hükümet gerekli tedbirleri almazsa bu politikalarla devam ederse 2019 yılında üretimimiz 18,5-19 milyon tona kadar düşecektir. Böyle giderse 2019 yılında ithal edeceğimiz buğday 8-10 milyon tona ulaşacaktır. Halbuki 82 milyon nüfusumuz için her yıl en az 21 milyon ton üretme zorunluluğumuz var” diye konuştu. Tohumda, gübrede, ilaçta, akaryakıtta Türkiye’nin dışa bağımlı olduğunu ve yükselen döviz kurları ile birlikte maliyeti artan çiftçinin üretimden vazgeçtiğini vurgulayan Güngör, “Tarımın bu önemli girdileri döviz kurlarının yükselmesiyle yüzde 50-150 arasında yükseldi. Emeğinin karşılığını alamayan çiftçi üretimden vazgeçtiği için ülkemizde üretilen pek çok ürünü artık ithal ediyoruz. Dolayısıyla tohum satışlarındaki azalmanın sebebi çiftçinin üretimden vazgeçmesidir” değerlendirmesinde bulundu.
ÜRETEN TARIM MODELİ
Tarımsal üretimde artan maliyetler, tarımsal desteklemelerin yetersizliğinin buğday üreticisini arpa ekimine yönelttiğini belirten Güngör, “Bilindiği gibi 2018 yılı sonlarına kadar ülkemizde buğday ekimi tamamlandı. Yapılan tespitlere göre buğday ekiminden yüzde 10’a varan kaçışlar oldu. Bunun yerine üretici arpa ekimini tercih etti. Bunun nedeni girdi maliyetlerinin yüksekliği ve verilen teşviklerin yetersizliğidir. Mutlaka stratejik önemine bakılarak nerede, ne kadar? Gibi planlama yapılmalı ve teşvikler ona göre verilmelidir” açıklamalarında bulundu. Bu yıl da tarımsal desteklere ayrılan kaynağın yetersiz kaldığını söyleyen Güngör, “Çiftçinin umudunu bıraktığı 2019 yılı için tarımsal desteklere ayrılan kaynak bir önceki yıla göre yüzde 11 artışla 16,1 milyar TL’ye çıkarıldı. Enflasyonun çok gerisinde kalan bu artışla üreten bir tarım modelinin ortaya çıkarılamayacağı ortadadır” dedi.