Umut dolu karne

E. ÇAĞLA GENİŞ-ÖZEL HABER

Suriyeli Sıdıka Muhammed, 11 yaşında. İsmet ve Nevruz çiftinin 5 çocuğundan biri. 6 yıl önce savaş nedeniyle Suriye’nin Halep kentinden kaçıp ailesiyle birlikte İzmir’e sığındı. Yaklaşık 3 yıldır Basmane’de yaşıyorlar. Babası terzilik yaparak ailenin geçimini sağlamaya çalışıyor. 7 yaşındaki kardeşi Muhammed’in kalbi delik; tedavi görüyor. Maddi imkansızlıklarla boğuşan ailesi, onun eğitim hayatına devam edebilmesi için zorluklarla boğuşuyor. Okula başladığı ilk günü unutamıyor. Türkçe bilmediği için derste konuşulan hiçbir şeyi anlamamış. “Kendimi çok kötü hissetmiştim” diyor. Zamanla öğretmenlerinin de yardımıyla okuma yazmayı öğrenmiş. Her şeye rağmen okuyabilmek ve öğretmen olmak istiyor.

“BU ÜLKE ARTIK SENİN EVİN”

Ülkesinden ayrı bir şekilde eğitimine devam etmeye çalışan Suriyeli öğrencilerden yalnızca bir tanesi olan Sıdıka, Konak’ta hizmet veren Kemal Atatürk Ortaokulunda eğitimine devam ediyor. Okumayı çok seven, başarılı bir öğrenci. Birçok öğrenci gibi o da dün karne sevinci yaşadı. Ama onunkinde diğer öğrencilerin karnesinde olmayan bir şey vardı; öğretmeni tarafından yazılmış umut dolu bir not. Notta sınıf öğretmeni Gonca Küçükdoğan, şunları söylüyordu: “Sevgili öğrencim Sıdıka, yeni geldiğin bu ülke artık senin evin. Bu serüvende birçok yeni şey öğrenecek belki de uyum sağlamakta zorlanacaksın. Bunlar çok normal ve sen büyüdükçe hepsi azalarak geçecek. Önemli olan içindeki sevgiyi ve umut ışığını kaybetmemen. İnsan ilişkilerinde zorlandığın zaman ise şunu hatırla! Sen onlara sevgi ve iyilikle yaklaşırsan onlar da öyle yapacaklardır.”

HAYALİ ÖĞRETMEN OLMAK

Okumayı çok sevdiğini söyleyen Sıdıka, geleceğe dair hayallerinden şöyle bahsetti: “Büyünce öğretmen olmak istiyorum. Küçükken hep öğretmenlere özeniyordum. Suriye’den geldiğimizde çok küçüktüm. Okula ilk başladığımda çok zorlandım çünkü Türkçe bilmiyordum. Öğretmen okuma yaptırdığında bütün arkadaşlarım güzelce okurdu ama sıra bana geldiğinde okuyamazdım. Derste konuşulan hiçbir şeyi anlamıyordum. Zamanla Türkçe’yi öğrenmeye başladım. Öğretmenlerim de çok yardımcı oldu. Şu an Kemal Atatürk Ortaokulunda 5’inci sınıf öğrencisiyim. 15 tatilde okula gitmeye devam edeceğim. Çünkü bir öğretmenimiz takviye olarak Türkçe dersi verecek. 15 tatilde evde anneme yardım edeceğim bir de Türkçe dersleri alacağım.”

“ONLAR İÇİN ÜZÜLÜYORUM”

Öğretmeninin karnesine yazdığı notu görünce çok duygulandığını anlatan Sıdıka, kendi gibi okul çağında olan ama imkansızlıklardan dolayı okula gidemeyen mülteci çocuklar için ise şu dilekte bulundu: “Gonca öğretmenimizi çok seviyorum. Yazdığı notu okuyunca çok duygulandım. Ama başka bir okula tayini çıktı. Bir daha onu göremeyeceğim için üzgünüm. Ailemin maddi durumu iyi değil ama beni okutmak için ellerinden geleni yapıyorlar. Okula gidebildiğim için şanslıyım, benim yaşımda olup okula gidemeyen çok mülteci çocuk var. Onlar için çok üzülüyorum. Umarım onlar da karne sevinci yaşayabilir. Suriye’de çok akrabam ve arkadaşım vardı, onları çok özlüyorum. Bir gün ülkeme dönüp eğitimime orada devam edebilmeyi çok istiyorum.”