Rus mu? Arap mı? İranlı mı? Hangisi iyidir?

Bu yazı, bundan önceki iki yazının devamıdır. Bundan sonrakilerde bunun devamı olacak.

Benim yazma stilim bu sevgili okurum. Bir şeyi de anlatırken tüm detaylarına inmezsem rahat edemiyorum. Umarım sizde okumaktan sıkılmıyorsunuzdur.

Bu arada yine umarım ki ve hatta çok fazla umuyorum ki Sevgili Genel Yayın Yönetmenim bu yazıyı bu şekilde ham hali ile baskıya vermez. Maazallah artık okuyucu falanda kalmaz. Yazdığım klavyede Türkçe karakterler yok o yüzden “sıkılmak” kelimesi okurda “yazar bize küfür mü ediyor acaba?” düşüncesi oluşturabilir.

Neyse nerde kalmıştık?

Havaalanında Türk tercüman Erkan’dan güzel bir ders almıştık, biraz sohbet ettik sonra vedalaştık.

Tuvalet ihtiyacımı gidermek istedim. Adım başı her yerde asılı “Toilet” yazan levhalardan birini takip ettim. Bundan da bir kez daha anladım ki yemek, içmek  kadar, tip tabiri ile defekasyon (..ıcmak) da  zengin Araplar için çok önemli bir şey. 

Taylan’da gitmeye çok kısa bir zamanda gitmeye karar verdiğimi daha önceki yazılarda belirtmiştim. Bilet almak için seyahat şirketinde çalışan bir arkadaşımı aradım.

“Rahşan Tayland’a gideceğim, falan tarih, filan tarihler arasında bana bir uçak bileti bulur musun?” demiştim.

“Denizcim Tayland’a niye gittiğini sormayacağım. Sen hakkediyorsun arkadaşım. İyi gez, eğlen. Hem su anda deniz mevsimi orada yüz dinlen gel” diye giriş yaptı.

Şimdiye kadar kime “Tayland’a gideceğim” desem “Muzip bir gülümseme ile “Abi hayırlı işler. Dikkat et hastalık kapma” diye dalga geçiyorlardı oysa.

“Şimdi ben seni biliyorum sen biraz cimrisindir, bilet ucuz olsun istersin. O yüzden Türk Hava Yollarını pas geçtim, İran havayolları ve Rus Havayolları var. Ama İran havayolları bazen olur olmaz değişiklikler yapıyor, Rus havayollarında da uçakları biliyorsundur” dedi

“Ne yapayım peki” dedim.

“Sen bana bir kaç dakika müsaade et ben sana hem uygun hem de kaliteli bir şey bulacağım” dedi. Bir kaç dakika sonra da “Denizcim Katar havayolları var. Çok kaliteli, temiz ve çok uygun. Rus havayolları gibi neredeyse” dedi.

Yolculuk sırasında yanıma güzel bir Rus düşme olasılığı çok yüksekti. “Çok yüksekti” dedim dikkatinizi çekerim. Benim gibi şanssız birine bile çirkin bir Rus’un düşme olasılığı az, çünkü çirkin Rus sayısı zaten az. Aramızda şu ‘uçak düşürme’ meselesinden beri bir gerginlik var ve Türk Rus savaşından bahsedildiği bir dönemde ‘savaşmak ne kadar saçma en iyisi biz sevilelim’ deyip aramızdaki gerginlikleri “tatlı”ya bağlamak açısından bir Türk vatandaşı olarak üzerime düseni yapabilirdim. 

Ama diğer taraftan daha önceden Rus uçakları ile Sudan’da uçma tecrübem de vardı. Bilmeyenler için kalkarken duayla, inerken duayla başlayıp biten bir yolculuk şeklinde tanımlayabilirim. Her tarafından ‘gırc gırc’ ses çıkaran bu uçaklar korkudan Kuran-ı ezbere bilir hale getirir. Her an kanat, motor veya başka bir yeri kopacak, dökülecek gibi düşündürtüyor insana.

Diyelim ki sorunsuz bir yolculuk yaptınız ve uçak inişe geçti, orada başka bir sorun başlıyor. Rus uçakları inişe normalden farklı olarak kafa üstü çakılacakmış gibi iniyor. ‘Kesin motor gitti’ diye düşünürken  ‘çoktan dua da okumadık, unuttuk, bilmiyoruz’ deyip o anda aklınıza hangi Arapça kelime geliyorsa söylüyorsunuz.

Devamı yarına...

Rus mu? Arap mı? İranlı mı? Hangisi iyidir?