Her Şey Boş

2021’in SON yazısını, 2021 yılında SON yolculuğuna uğurladığım babam için yazmak istedim.

Kocaman burnu, sevimli bir yüzü vardı babamın. Kendinden başka kimseye zararı olmayan, aksine çevresine çokça faydalı, iri yarı babacan biriydi. Gezmeyi, gezdirmeyi, yemeyi, yedirmeyi çok severdi. Maddi manevi nerde bir ihtiyaç sahibi olsa koşardı. Tanıdık biri hastalanmış veya vefat etmişse yerinde duramaz, uykuları kaçar nerede olursa olsun koşar giderdi. Gözü, gönlü, eli olması gerekenden çok boldu. Hiç hesap kitap bilmezdi. Komikte bir adamdı aslında. Bir şeyi yanlış, hatalı yapmış, bir zarara sebep olmuşsa ‘Amaaannn olduysa oldu napak tamam kapatın şu konuyu’ derdi. Eleştirilmeye, darlanmaya asla gelemezdi. Annem elmanın da kötüsünü almışsın dediyse, o elmayı poşetiyle balkondan fırlatarak konuyu kapatmaya çalışırdı mesela J İyi işin olmaz derdi annem hep. Babam tabi ki hiç oralı olmazdı. Dünyanın en cool adamıydı güncel tabirle. Beni çok benzetirler babama. Zaten maalesef burnum da benzemişti, ama ben yaptırdım J

Son 5-6 yıldır amaaannn HER ŞEY BOŞ sağlığınıza bakın, yiyin için keyfinize bakın derdi sürekli. Sanırım bu cümle, kendisiyle ilgili pişmanlığını dile getiriyordu. 20 yıllık diyabet hastasıydı ve hiç dikkat etmemişti maalesef. Bu dikkatsizliğin faturaları geldikçe sağlık dışında her şey boş diyordu ama bazı şeyler için geç kalmıştı işte. Sahi neden hiçbir şeyin kıymetini zamanında bilmiyoruz biz?

Çok benzetilmemize rağmen çokça didişirdik kendisiyle. Ben derdim bu yaz denize gidelim o derdi yaylaya gideceğiz, zorla beni yaylaya götürürdü. Her gün pide alırdı sıcacık, günlük sevdiğim gazetelerimi, bulmacalarımı alırdı, okey oynardık, sonra dağın başına internet bile bağlattı ama ben hiç mutlu olmadım yaylada. Şeyi hiç unutmuyorum, yaylaya gideceksek evcil hayvan al bana dedim, 4 tane tavuk alıp gelmiş. (Biri yolda ölmüş haberi yok tabi J) Kümes yaptık onlara, yumurtalarını yedik “evcil hayvanlarımın”. Hiç tamir yeteneği yoktu. Bir şey bozulmuşsa onu yapmaya kalkışır, iyice bozar masraf 1 ise 3 olurdu hep. Arabasını boyardı fırçayla, aynı renk nasılsa bir şey olmaz derdi, aslında aynı renk değildi ama karışmıyorduk artık. (Benim de arabalarıma ojeyle rötuş yapmışlığım var, çünkü babamın kızıyım J) O pis şeyleri yüzüne sürme sağlıksız derdi ben makyaj yaparken. Bir kere oje sürdürdüm sağ elime, bin kere ne pis kokuyor bu zehir dediJ

‘Serseri gibi araba sürüyorsun şoförlük sıfır derdi, yemek yeme aç aç gez kemik torbası gibi’ derdi, ‘Bağıra bağıra gülmeyin komşuları rahatsız etmeyin’ derdi, ‘Cırt cırt telefonla oynayıp durmayın insan içine karışın biraz ‘derdi, derdi de derdi işte… Keşke yine dese… Arada bir saçımın rengini beğenirdi. Cücüğüm diye severdi beni, çok küçük ve sapsarı olduğum için (cücük civciv demek).

Bayılırdı kendimi ve kendisini savunmama, güçlü duruşuma aslında. Bir konuda fikir birliği halindeysek ‘Doğru söylüyon öyle yapak der’ dururdu. Aramız iyiyse ‘Aferin jilet gibi araba sürüyon’ derdi. Sürekli yarışma ve maç izlerdi. Yazık annem de az izlemedi İskoçya 3. liginin maçlarını J Koyu bir Adanademirspor taraftarıydı. İzmir’de maça götürecektim O’nu, olmadı…

Çok esprili, sevecendi benim babam. Arkadaşlarına hep isim takardı. Sinirli bir arkadaşının adı SADDAM’dı mesela, denizde kum inceleyen arkadaşının adı PROFESÖR, kocasının kredi kartını harcayan kuzenim HORTUMCU, zayıf insanlar İSKELETOR, sürekli camiye giden Musa amca ise HUMEYNİ idi. Ve herkes bu kişilere bu isimlerle seslenirdi J

Velhasıl iyi adamdı, güzel adamdı babam. Cenazesinde hep iyi anıldı. Herkes güzel bir anısını paylaştı, yaptığı iyilikleri anlattılar hep. Dinledikçe gurur duydum, ne güzel bir mirastı bu.

Hayatımda ilk kez morga girdim, gülümseyerek uyuyordu. Hiç korkmadım, neden korkayım ki babamdı o benim. Yüzünü sevdim, sarıldım, ağladım, vedalaştık. Ölümle, çaresizlikle tanıştım. Elimden geleni yapmış ama kurtaramamıştım. Teslim olmaktan başka çarem yoktu. Artık daha da güçlü olmam gerektiğini görüyordum babamın bembeyaz yüzünde ..Baba işte, ölürken bile güç veriyor insana..

Hayatta ve sağlıklı olduğum sürece hep HER ŞEY BOŞ deyip önüme bakacağım, soyadımız gibi asil olacağım. Allah güç verdiği sürece rahat uyuman için elimden geleni yapacağım babacığım. Umarım bu yazı da senin için bir dua sayılır, rahmetler yağar üzerine. Aklımı kaybetmediğim sürece seni unutmayacağım, unutturmayacağım.

Her Şey Boş