Artık Gemileri Yakmanın Zamanı!

   FET֒nün darbe girişiminden sonra maalesef yeni yeni ‘kahramanlar’ ilan edilmeye başlandı. Doğu Perinçekler, İlker Başbuğlar vs. Dünü çok çabuk unutuyoruz. Dünden bir türlü ders almayı beceremiyoruz. Yeni bir düşmanımız olurken hemen eski düşmanlarla ‘dost olma’ yolu birileri tarafından açılıyor.

      FET֒nün Türkiye’de hakkına girmediği kimse kalmadı. Solcusundan, sağcısına, milliyetçisinden, dindarına, sivil vatandaşından üst düzey devlet yöneticilerine kadar bu kalleş örgüt herkesi mağdur etti ve bununla birlikte İslam’ı, Müslümanları lekeledi ve maalesef bu leke çok çabuk geçecek gibi de değil. Biz İslam’a tehdit diye, kafa  kesmeleriyle, insan yakmalarıyla bilinen IŞİD’i,  Hizbullah’ı konuşurken şimdi karşımızda İslam’ın ve Müslümanların izzetine, onuruna, haysiyetine  IŞİD’ten daha çok zarar veren ve maalesef İslam’a zulmeden yeni bir terör örgütü var, FETÖ.

     Ama FETÖ ortaya tüm pislikleriyle çıktı diye bu ülkede başta Müslümanlar olmak üzere kendileri dışında her kesimi yok sayan Kemalistleri yeniden kahraman ilan etmeyelim. Bakıyorum günlerdir yeniden Kemalizm ruhu bir şekilde topluma aşılanmaya çalışılıyor ve buna bizim mahalle sessiz hatta neredeyse destek verecek.

    Halk TV’de birileri çıkıp ‘”Recep Tayyip Erdoğan Kemalistlere dua etsin, biz olmasak darbe başarılı olacaktı” diyecek kadar yüzsüzleşebiliyorlar. Hangi Kemalist’i darbeye karşı özellikle ilk günlerde meydanlarda, tankların, tüfeklerin karşısında gördük? İzmir’de bile bunlar sokağa çıkmadı. 81 ilden her kesimden insan meydanlardayken,  Doğu ve Güneydoğu’da istisnasız tüm Kürtler darbeye karşı gece gündüz sokakları inletirken biz nerede kaç Kemalist’i gördük?

    Temmuz direnişinde bu ülkenin sahici sahibi olan halkın kanı sokaklara dökülmüşken, tanklara, tüfeklere, hainlere karşı bir varlık-yokluk mücadelesi veriliyorken sahil ve plajlarda sadece Kemalistlerin ayak izleri vardı. İstanbul’un bazı semtlerinde 15 Temmuz gecesi sadece onlar tanklara selam durdular. Eminim ki; Allah muhafaza darbe başarılı olmuş olsaydı ertesi gün sokağa çıkıp “Yaşasın ordu, en büyük asker bizim asker” sloganlarını da onlar atacaktı.

     Çünkü onların vatan, millet diye bir dertleri yok. Onların bu milletin namusunu, izzetini, onurunu, dinini düşündükleri yok. Onlar için AK Parti ama özellikle Recep Tayyip Erdoğan düşmanlığından daha önemli bir şey yoktur ve Erdoğan’ın devrilmesi, milletin gönlünden silinmesi için her yol mubahtır. FET֒den sonra belki FETÖ kadar onlar Makyevelizm’in Türkiye’deki bir diğer temsilcileridir.

    Bu örgütle mücadele kapsamında OHAL’in vermiş olduğu olağanüstü yetkilerle TSK’da çok tarihi ve hayati reformlar yapılıyor. Bu reformlar Türkiye’nin hem sivilleşmesine hem de daha çok demokratikleşmesine elbette çok ciddi katkılar yapacaktır. Ama her şeyden önemlisi halk belki bu vesile ile hak ettiği yere çıkabilecek yani ülke sathında olduğu gibi devlette de hâkimiyet vasfını yeniden elde edecektir. Fakat bundan rahatsız olan FET֒nün Ergenekon davalarında “mağdur” ettiği kişiler var. Balyoz davalarında FET֒nün kurbanı olmuş kişiler bu reformlara karşı çıkıyorlar.

     Her darbeye öncülük, liderlik eden ordunun halk iradesine karşı meşru olmayan gücünün bu şekilde bertaraf ediliyor olması onların da canını FETÖ kadar yakmış durumda. Erdoğan’ın, TSK’nın başkomutanı olması ve TSK’nın Cumhurbaşkanlığına bağlanması tavsiyesi onların canını çok sıkmış gibi görünüyor.

    Geçenlerde bir TV programında konuşan eski Genelkurmay Başkanı İlker BAŞBUĞ çok moralsizdi. FETÖ darbesine karşı çıkıyor ama ‘ağız tadıyla bir 12 Eylül yapamayacak mıyız?’ dercesine de hayıflanıyor. Belki kendileri zamanında AK Parti’ye karşı darbe yapamadıklarından, ordu içinde kendileri FET֒nün darbesini yediklerinden dolayı o hevesleri kursaklarında kalmış ve şimdi ağız ucuyla 15 Temmuz’u kınamakla birlikte 15 Temmuz’un başrollüğünü  FET֒ye kaptırdıkları için de belli ki ayrıca rahatsız olmuşlar ve her yere mesaj vermekten, ‘’hala silah bizde’’ demeyi ihmal etmiyorlar.

    Ergenekon ve Balyoz belki de söylendiği gibi masum ve haksız davalar değil. Aslında iyi bir okuma yapıldığında TSK içinde yıllarca süren bir Kemalizm ile Gülenizm’in (FETÖ) güç ve hegemonya mücadelesi vardı. Cumhuriyet’in varisliğine ve bekçiliğine soyunan Kemalizm yaklaşık 50 yıl sonra yani 1970’lerden itibaren ordu içinde yeni bir rakiple karşılaşacaktı ve bu rakip yani FETÖ AK Parti iktidarına kadar zaten kök salacaktı.

  Ordu AK Parti’yi ve Recep Tayyip Erdoğan’ı tasfiye etmeden önce kendi içinde bir tasfiye ve savaşa girişti. Ya Kemalistler FET֒yü yenecek ve asırlık hegemonyasını sürdürecekti ya da FETÖ kumpaslarla Kemalizm’i ordu içinde yenecek ve taht mücadelesine girişecekti. Yani eminim ki Kemaliz başarılı olsaydı Ergenekon ve Balyoz belki daha şiddetli gelecekti. Ama FETÖ başarılı oldu ve onların Ergenekon’u ve Balyoz’u gerçekleşti.

    Onun için 15 Temmuz sonrası evet Ergenekon ve Balyoz sanıkları konuşup FETÖ tehlikesini anlatsınlar ama lütfen onların bir kez daha aba altından sopa göstermelerine de müsaade etmeyelim. Evet,  FET֒ye karşı mücadele en sert şekliyle devam etsin ama yeni Çetin Doğan’lara da izin vermeyelim. Türkiye’nin Donald Trump’u sayılacak Perinçekzadeleri başkahraman yapmayalım.

    Bir musibet bin nasihatten evladır ama biz nice musibetleri atlattık. 15 Temmuz inşallah milat olur ve içerden yeni bir musibetle karşı karşıya kalmayız. Çünkü başta ABD ve AB olmak üzere tüm uluslararası güçler ilke kez Türkiye’ye karşı bu kadar net tavır aldılar ve artık açıktan Türkiye’ye karşı pozisyon alacaklar. Yani karşımızda bu kez gerçekten çok azılı bir düşman var.

Bu kez gemileri çok sağlam yakmamız lazım. Gemileri yakıp Büyük Kumandan Tarık Bin Ziyad’ın ifadesiyle  “Arkamızda düşman gibi deniz, önümüzde deniz gibi düşman’’ var demeliyiz. Düşmanın silahı, teçhizatı boldur ve bizim için ancak sabır ve sadakat kalmıştır. Allah ülkemizin ve halkımızın yardımcısı olsun.

Artık Gemileri Yakmanın Zamanı!