Çanakkale Savaşlarında Yaşanan Duygu Yüklü Kareler

Fransız Anıtı’nın Açılış Töreni

Anıtın açılışını izlemek için Fransa’dan yüzlerce kişi gelmişti. Morto Koyu’nda kalabalık arasında dalgalanmalar meydana gelirken, önemli bir kişinin geldiği hissedilmişti.

Evet, önemli bir kişi gelmişti. Ve gelen önemli zat, Çanakkale Savaşı’nda Fransa birliklerine komuta eden General Guro’dan başkası değildi. Bu çetin savaşta kolunun birini tamamen ve bacaklarından birini de kısmen Çanakkale’de bırakan General Guro, yanındakilerin yardımıyla güçlükle en öne protokole getirildi. Ve tören başladı.

Törenin sonlarına doğru General Guro, bir Türk anıtına gitmek istediğini söyledi. Maalesef o sırada yapılmış herhangi bir Türk anıtı yoktu. O esnada gerçekten ciddi bir mahcubiyet yaşadık Törende bizi temsil eden yetkililerimiz General Guro’yu bir taş yığınını andıran Mehmet Çavuş Anıtı’nın yanına getirdiler. General Guro, burada duygu yüklü ve gerçekten çok önemli şeyler söyledi.

“Efendiler! Türk askeri ender bulunan bir insandır. Size bu konuda hala içimde taptaze, canlı duran bir hatırayı anlatmak isterim...

Bir sabah günün ilk ışıkları ile birlikte Türklerle süngü savaşına başlamıştık. Savaşta Türkler çok ama çok mahirdi. Kendileri ile başa çıkmak imkânsızdı... Süngü çarpışmamız fasılalı şekilde akşam geç saatlere kadar devam etti. Ortalık kararınca Türklerle anlaşma yaptık. Harp sahasında gezecek ve yaralılarımızı toplayacaktık. Bizim askerler sedyelerle harp sahasına çıktıkları zaman ben de aralarına katılmıştım. Bir ara kucağındaki yaralıyı, gömleğinden yırttığı bez parçaları ile tedaviye çalışan bir Türk askerine rastladım. Akşamın karanlığında değme bir ressamdan çıkmayacak bir tablo karşısında idim... Uzun müddet seyrettiğim bu tablodaki Türk askeri, kendi yaralarına yerden avuçla aldığı toprakları basıyordu... Kucağındaki yaralı için ise durmadan gömleğinden yırtmakla meşgul idi... Tercüman yardımı ile ona bazı sorular sordum.

-Niçin öldürmek istediğin askere şimdi yardım ediyorsun?

  Türk askeri takati tükenmiş bir sesle cevap verdi.

- Bu asker yaralanınca yanıma düştü. Cebinden yaşlı bir kadın resmi çıkardı. Bir şeyler söyledi. Anlamadım ama herhalde annesi olacaktı. Benim ise kimsem yok. İstedim ki, o kurtulsun. Anasının yanına dönsün.

Bu sözlerden sonra Fransız Generali etrafındakilere döndü ve adeta bağırarak dedi ki: “Efendiler, kendi yarasına toprak bastığı halde kucağındaki yaralı için gömleğinin parçalarını koparan bu kahraman asil askerin kucağındaki yaralı kimdi biliyor musunuz?” Çevresinde meraklı gözlerle onu takip eden herkes pür dikkat bu sorunun devamında gelecek sözleri bekliyordu. Guro, göz kenarlarında birikmiş olan yaşlarını buruşuk derili elleri ile silerken; fısıltı halinde seslendi: “Türk askerinin kucağındaki yaralı bir Fransız askeri idi efendiler! Bir Fransız askeri...”

General Guro yere çöktü. Sağlam elini yüzüne kapatıp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. Bu dayanılmaz tablo karşısında herkesin hissiyatı kabarmıştı. Orada bulunan herkes ağlıyordu. .

Çanakkale Savaşlarında Yaşanan Duygu Yüklü Kareler