Hepimiz ezberci bir eğitim sisteminden geçtik. Sürekli değişen sınav sistemine rağmen ezberci sisteme dokunan yok. Her zaman sınav odaklıyız. Önemli olan öğrenmek değil sınavları geçmek. Sistem adeta bu şekilde yürüyor. İlkokul, ortaokul ve lise toplamda 12 sene boyunca aynı dersleri tekrar edip duruyoruz. Bunun eğitimini alıyoruz. Peki, ne kadar öğrenebildik? Lise mezunu bir öğrencinin tarih, coğrafya, Türkçe kurallarıyla ilgili ne kadar bilgisi var?
Ezberci eğitim sisteminde bilgiler sınava kadar yüklenilir, sınavdan çıktıktan sonra unutulur. Bilgileri anlamak ya da kavramak şeklinde yürümüyor sistem. Öğrenci sınav zamanı hazırlanır ve sınava girer. Suç öğrencide mi? Tabii ki hayır. Sınavlardan geçmek zorunda. Yıllarca istediği üniversiteye girmek için baskı ve stres altında çalışmak zorunda. Böyle oldukça da anlamaya değil ezberlemeye yöneliyor. 12 yıl boyunca tekrar edilen bilgilerin bu kadar çabuk unutulmasının bundan başka bir açıklaması yok gibi. Zihinler ezberci sitemde köreliyor. Yaratıcı düşünce daha okul çağlarında yok oluyor.
Sürekli sınav sistemini değiştirmek yerine daha kaliteli, daha fazla anlamaya, gelişmeye yönelik bir sistem neden yok?
Yıllarımızı daha iyi bir gelecek için harcıyoruz. Bunun sonucunda belki bir üniversiteye girebiliyoruz. Okulu bitirdikten sonra bir meslek sahibi oluyoruz. Ama bu kadar yıla ve emeğe karşılık gerçekten kendimizi ne kadar iyi yetiştirebildik, ne kadar geliştirebildik. Sistem buna ne kadar izin verdi?