Engelleri Aşarak 27 Yıldır Sınıfta: Kader Öğretmenin Azim Yolculuğu

Adana’da 49 yıl önce dünyaya gelen Kader Efil, 1 yaşındayken geçirdiği çocuk felci sonrası ortopedik engelli olarak yaşamını sürdürmeye başladı. Uzun tedavi süreçlerinin ardından yürümeyi başaran Efil, babasını küçük yaşta kaybetti. Annelerinin desteğiyle büyüyen Efil, çocukluk döneminde yaşadığı fiziksel zorluklar ve sosyal engelleri anlatarak, ikiz kardeşiyle birlikte hayatla mücadeleyi öğrendiklerini söyledi.

OYUNLARA KATILMAYIP, UZAKTAN İZLERDİ

Engeli nedeniyle akran zorbalığına maruz kaldığını söyleyen Efil, o günleri şöyle aktardı: “Benim çocukluğum çoğu zaman başkalarının oyunlarını izleyerek geçti. Tedaviler, doktorlar, fizik süreçleri derken oldukça zorlu bir yol yürüdüm. Bazen iteklenme, alay edilme gibi davranışlarla karşılaştım. Vitrin camlarına bakıp ‘Nasıl daha iyi yürüyebilirim?’ diye kendimi motive ederdim. Annem hiçbir zaman yanımdan ayrılmadı, en büyük destekçimdi.”

BAŞARI HEP ONUNLA GELDİ

Eğitim hayatı boyunca başarıdan ödün vermediğini belirten Efil, ilkokuldan liseye kadar her dönemde okul birincisi olduğunu söyledi. Annelerinin beş kardeşini de üniversiteye göndermek için büyük mücadele verdiğini vurgulayan Efil, üniversitede öğretmenlik bölümünü tercih ettiğini ve çocuklara fayda sağlamak için bu mesleği seçtiğini ifade etti. “24 Kasım 1998’de göreve başladım. Öğretmenler Günü’nde mesleğe adım atmak benim için büyük gurur. Engelim hiçbir zaman sınıfta sorun olmadı. Hatta öğrencilerimle voleybol bile oynarım.”

AİLE YAŞAMINDA DA MÜCADELE HİÇ BİTMEDİ

İki çocuk annesi olan Efil, iki oğlunda dikkat eksikliği ve hiperaktivite bulunduğunu belirterek yıllarca bununla mücadele ettiğini aktardı: “Uzmanlar hep ‘Elinizde büyük bir cevher var’ derdi. Onlara destek olmak için çok uğraştım. Zorlandığım günler oldu ama emeklerimin karşılığını gördükçe güçlendim. Sınıflarımda özel gereksinimli ya da davranışsal sorunları olan öğrenciler olduğunda daha hassas yaklaşırım.”

EFİL: BUGÜNLERE ANNEM VE ATATÜRK SAYESİNDE GELDİM

Öğretmenliğin temelinin samimiyet ve empati olduğunu söyleyen Efil, kendisini bugünlere getiren isimlere teşekkür ederek sözlerini tamamladı: “Anneme minnettarım. Ayrıca öğretmenlik yapabiliyorsam, bu Atatürk’ün kız çocuklarına ve özel gereksinimli bireylere verdiği değerin bir sonucudur. Bana emek veren tüm öğretmenlerimin ellerinden öpüyorum. Tüm meslektaşlarımın Öğretmenler Günü’nü kutluyorum.”