Tarih yazımında görmezden gelinen bir katliam: Tripoliçe

İLKSES TV’de Sultan Gümüş Kaya’nın hazırlayıp sunduğu Birinci Sayfa programında, 23 Eylül 1821’de Mora İsyanı sırasında yaşanan Tripoliçe Katliamı ele alındı. Programa konuk olan İzmir Gültepe Makedonya Göçmenleri Derneği Başkanı Birol Özkardeşler hem katliamın tarihsel boyutunu hem de göçmenlerin belleğinde nasıl yer ettiğini değerlendirdi.

Özkardeşler, Tripoliçe Katliamı’nın Osmanlı’daki Müslüman topluluklar açısından büyük bir yıkıma yol açtığını vurgulayarak, “O dönemde yaşanan olaylar yalnızca tarihsel bir trajedi değil, aynı zamanda kuşaktan kuşağa aktarılan bir hafıza meselesidir. Makedonya göçmenlerinin aile hikâyelerinde bu izler hâlâ taşınıyor” dedi.

YALNIZCA TARİH KİTAPLARINDA DEĞİL…

Toplumsal hafızanın korunmasının önemine dikkat çeken Özkardeşler, “Bu tür acı olayların anlatılması, unutulmaması ve genç kuşaklara aktarılması bizim için çok kıymetli. Katliam, yalnızca tarih kitaplarında değil, göçmen topluluklarının belleğinde de yaşıyor” ifadelerini kullandı. Uluslararası tarih yazımında Tripoliçe Katliamı’nın yeterince yer bulmadığını belirten Özkardeşler, “Ne yazık ki bu olay sıklıkla göz ardı ediliyor. Oysa hem Yunanistan-Türkiye ilişkilerinde hem de Balkan göçmenlerinin kimlik hafızasında önemli bir noktada duruyor” değerlendirmesinde bulundu.

BUGÜNÜ ANLAMAK AÇISINDAN ELZEM

Dernek olarak bu konudaki çalışmalarına da değinen Özkardeşler, Tripoliçe Katliamı’nı anmaya yönelik etkinlikler düzenlediklerini, ayrıca genç kuşaklara yönelik bilgilendirme faaliyetleri yürüttüklerini söyledi. Türkiye’deki tarih kitaplarında bu olayın sınırlı şekilde yer aldığına dikkat çeken Özkardeşler, “Geçmişi bilmek, bugünü anlamak açısından elzemdir. Bu yüzden gençlere en büyük tavsiyemiz, tarihlerini unutmamalarıdır” diye konuştu.

Programın sonunda Özkardeşler, kamuoyuna şu mesajı verdi: “Bu tür tarihsel acılar, Türk ve Balkan göçmen topluluklarının bugününü de şekillendiriyor. Bizler, geçmişimizi hatırlayarak daha bilinçli bir geleceğe yürümek zorundayız.”

Kaynak : MERVE AĞRIÇ