Anneyiz

Merhametli Çocuk İçin Neler Yapmalı?

Merhaba sevgili anne babalar. Bugün de çocuklarımıza merhamet duygusunu nasıl aşılayabileceğimizden bahsedeceğim. En başta anne-babanın birbirlerine ve aile üyelerine karşı sevgi dolu, saygılı, yardımsever ve anlayışlı olması çocuklarda vicdan ve merhamet duygularını geliştirir. Çocuklar olumsuzluklardan ne kadar uzak kalır ve güzel örnekleri görerek büyürse sevgi ve merhamet de o derece gelişir.

Çocuğumuzun temel ihtiyaçlarının karşılanması anne ve babasıyla sevgi ve güvene dayanan bir iletişim içinde olması ve zararlı alışkanlıklardan korunması merhamet ve vicdan duygularının hassasiyetini sağlar. Çocuğunuzun merhametli, şefkatli, vicdan sahibi olmasını istiyorsanız öncelikle bunu sözlerinizle ve davranışlarınızla onlara gösterin. Merhamet, sevgi ve şefkat gibi duygular anne-babadan başlayarak, çocuklara yerleşir. Çocuklar olumsuzluklardan ne kadar uzak kalır ve güzel örnekleri görerek büyürse sevgi ve merhamet de o derece yer bulur.

Peki çocuklarınızın merhametli vicdanlı olmasını istiyorsak daha başka neler yapabiliriz? Anne baba olarak çevrenize, komşularınıza karşı yardımsever olun. Tabiatı, hayvanları sevdirin. Karşılık beklemeden iyilik yapmanın bir erdem olduğunu anlatın. Aile içinde birbirinize şefkatli davranışlarda bulunun. Çocuğunuza model olun. Sevgi dolu ve sıcak bir aile ortamı içinde büyüyen çocuklar başkalarının duygularına daha duyarlıdır.

Uyuyan yabancının üstünü örtün, çocuğunuz düştüğünde ona bağırmayın, 'çok mu acıdı?' diyerek sarılıp acısını hissettiğinizi ona fark ettirin. Muhtaç olanlara yardım edin, küçülen kıyafetlerinizi, oyuncaklarınızı çocuğunuz ile birlikte seçip verin. Çocuğunuzun size yardımcı olmasına izin verin. Eline toz bezi verin, birlikte evin tozunu alın. Sofrayı hazırlama, bulaşık makinesini boşaltma, küçük kardeşiyle ilgilenme veya çöpleri atma gibi evle ilgili düzenli sorumluluklar verin. Birlikte sokak hayvanlarını besleyin, yine hayvanları sevin, okşayın. Yaralı bir hayvan gördüğünüzde görmezden gelmeyin. Arkadaşlarına nasıl yardımcı olacağını anlatın. Yardım etmenin insanı nasıl mutlu ettiğini yaşayarak gösterin ve bu konuda model olun.

Unutmayın karşılık beklemeden iyilik yapmanın bir erdem olduğunu ona davranışlarınızla ve sözlerinizle ifade edin. Siz de karşılık beklemeden iyilikler yapın. İdeallerine, iyi çocukların yapacakları şeyleri koyun. Yaptığı her iyi davranışta meleklerin onu alkışladığını ve yaptığı iyiliklerin bu dünyada ve ahirette de iyilik olarak karşısına çıkacağını anlatın.

Evet sevgili ebeveynler tekrara düştüğümün farkındayım ama çocuklar merhameti okulda ya da kitaplarda değil direk sizleri model alarak öğrenir. Yani çocuk anne ve babasını kopyalar. Şu an kaynağını hatırlamadığım bir yerden alıntı yaparak örnek vereceğim. Anne gece bebek bakmış uykusuz, akşama misafirleri var. Bebek mutfak ve diğer çocuğu arasında koşuşturuyor. Annenin yardıma ihtiyacı var. Baba ise evde ama başka bir alemde… Televizyonun başında yani asli mekanında… Saat ilerliyor, anne bunalıyor, canı sıkılan çocuk serzenişe geçiyor. Ardından, mutfaktan gelen şaaak diye bir sese ağlama sesi eşlik ediyor. Bu babanın ve annenin bir gün evladından hangi merhamet davranışını beklemeye hakkı var acaba?

Bir de anne baba olarak çocuklarımıza eşyaya saygı duymayı öğretiyor muyuz? Kırık oyuncağına, topuna, bebeğine… Bu saygı o eşyayı da hor kullanmasını engeller. Önce eşyayı hor kullanıyor, sonra da başkalarını…

Merhamet yürek terbiyesidir. Peki yürek nasıl terbiye edilir? Adı üstünde çocuk, yaramazlık yapacakları hataları olacak. Hataları yaparak doğru sonucu öğrenecek ama film burada kopuyor. Çocuk hatayı yapmasıyla kalıyor. Çünkü hatasını tecrübeye dönüştürecek bir yaklaşım görmüyor, bir ortam hazırlanmıyor. Sen misin bunu yapan? Sözlü ya da fiziksel şiddet. Ve bahanelerimiz de hazır. Sürekli yorgunuz, sürekli yapılacak ‘önemli’ işlerimiz var. O ağaç gelişirken dalları budaklarını kesiliyoruz. Sonra çocuk hata yaptığında şikayet ediyoruz? En başta çocuklarımızdan sorumlu değil miyiz? O zaman artık çok geç demeden ciğerparenizin yüreğine dokunun…

Anneyiz