‘Kutsal’ıma Dokunma!

Bizim kültürümüzde ‘Tanrı’ ve ‘Devlet’ kavramının ortak özelliği ‘Baba’ figürüyle özdeşleştirilmiş olmasıdır… Sadece bize özgü bir durum değildir bu... Geçmişi eskiye, çok çok eskiye dayanır...

Sümer Devletini ortadan kaldıran Akad Kralı Büyük Sargon’dan itibaren devlet ve Tanrı kavramı ‘erkeksi’ bir özellik kazanmıştır…

Tanrı değil, Tanrıça kavramının baskın olduğu son devlettir Sümerliler… O tarihten itibaren ‘Devlet / Teba’ ilişkisiyle, ‘Baba /evlat’ ilişkisi arasında inanılmaz bir paralellik kurulmuştur… Her iki durumda da gerek Tanrı gerekse devleti yöneten kral olarak ‘Kutsal Baba’ figürü öne çıkmıştır…

Bizde devlete ‘Devlet Ana’ şeklinde seslenen tek kalem Kemal Tahir’dir…

Bu, Devlet Baba kavramına yönelik bilinçli ve planlı bir başkaldırı değildir…

Kemal Tahir’in ünlü eseri ‘Devlet Ana’nın yayınlanmadan önceki gerçek ismi ‘Dar Geçit’tir…

Arkadaşları daha çok ilgi çekeceğini savunarak kitabın ana karakterlerinden biri olan ‘Devlet Ana’nın ismini önerdiği için tercihini ondan yana kullanmıştır…

Devlet’in ya da Tanrı’nın, Baba figürüyle özdeşleşmesinin önemi şudur… Bu kültürde her daim geçerli olan ruh hali Babasının cebinden para aşırsa da affedileceğini bilen ‘şımarık, afacan evlat’ ruh halidir… O yüzden devlete vergi vermemek için kırk takla atan adam başı derde düştüğü anda ‘devlet gelsin beni kurtarsın demeye başlar…

O yüzden çalıştırdığı işçisinin hakkını vermemek için kırk dereden su getiren dini bütün arkadaş, hacca gidip iki namaz kıldığında bütün günahlarının affedileceğinden ve cennette onu hurilerin beklediğinden emindir… Bugünkü dünyanın en büyük sorununun kapitalizm olduğunu düşünmek kolaycılığa kaçmaktır… Sorun ekonomik değil ‘ahlakidir’…

Yaşadığımız kaos günleri geride kaldığında tarihin en dramatik yüzleşmelerinden birisiyle karşı karşıya kalacağız…

Yeni dünya, yepyeni bir ‘ahlaki değerler dünyası’ olarak yeniden kurulacak…

Ve biz, ya kendimizi kandırmaya devam ederek ya da canımızı yakacak gerçeklerle yüzleşerek bu dünyada yerimizi alacağız…

İstesek de... İstemesek de...

‘Kutsal’ıma Dokunma!