Sayfa Yükleniyor...
Evlilikte asıl olan insan neslinin devam etmesidir. Bu yüzden evlenecek kişilerin çocuk yapabilecek kadınları nikahlanmaları müstehabdır. Çünkü evliliğin en önemli hedeflerinden birisi çocuk sahibi olmaktır. Evliliğin bu yönüne dikkat çeken fakihler, kadının tıbbi bir rahatsızlığı yoksa veya doğum yapması halinde fiziki bir rahatsızlık geçirmeyecekse ister çocuğu olsun ister çocuğu olmasın fark etmeksizin o kadını temelli olarak çocuktan kesmeyi caiz görmemişlerdir. Yani sebepsiz bir şekilde ve tıbbi bir gerekçe yoksa kadının rahmini aldırmak, onu kısırlaştırmak caiz değildir. Ancak kadının hamile kalması halinde tıbbi bir tehlike veya ölüm, sakat kalma gibi bir hadise ortaya çıkacaksa rahmini aldırabilir. Çocuktan temelli kesilebilir.
Arabamıza nazar boncuğu asmamız dinen caiz mi?
İslam inancına göre nazar vardır. Onun için nazar değmesine karşı Allah’a sığınılmalıdır, ondan yardım dileyip ona ibadet edilmelidir. Nitekim Peygamber efendimiz nazar ile ilgili şöyle buyurmaktadır: “Bir kimsenin kendisini veya kardeşlerinin bir şeyi hoşuna giderse, bereketle ona dua etsin. Çünkü göz değmesi haktır.” Nazarın vaki olduğu bir hakikattir. Bundan sakınmak için çeşitli yollar denemekte fayda vardır. Ayet-el Kürsi, Nas, Felak, İhlas surelerini okumak bunun bir yoludur. Ama nazar değmesin diye evimize, dükkanımıza, arabamıza, çocuklarımızın elbisesine boncuk işlenmesi veya nazarlıklar takılması uygun değildir. Bu İslam’da yeri olmayan bidat ve hurafedir ki bu daha çok cahiliye devrine ait batıl inanç ve adettir. Bundan kaçınmak lazım.
Salat-u selam nedir?
Salat ve selam kelimelerinden oluşan “salat-u selam” terkibi, Hz. Peygamber için okunan ve Allah’ın rahmet ve selamının onun üzerine olması dileğini ifade eden dualara denir. Kur’an-ı Kerim’de, “Allah ve melekleri şüphesiz Peygambere salat ediyorlar. (O halde) ey iman etmiş olanlar, siz de ona salat edin ve tam bir teslimiyetle selam verin.” (Ahzab, 33/56) buyurulmaktadır. Hz. Peygambere, Allah’ın salat etmesi rahmet, meleklerin salat etmesi şanının yüceltilmesini dilemeleri; müminlerin salat etmesi ise dua etmeleri anlamına gelmektedir. Hz. Peygambere en kısa şekilde, “Allahümme salli ala Muhammed” veya “Sallallahü aleyhi ve sellem” ya da “Allahumme salli ala Seyyidina Muhammedin ve ala alihi ve sahbihi ve barik ve sellim” diye salat-u selam getirilir. Sahabeler sana nasıl salat getirelim diye sorduğunda Sevgili Peygamberimiz onlara cevaben şöyle demiştir: “Allah’ım! Muhammed’e ve Muhammed’in ailesine, İbrahim ve onun ailesi üzerine salat ettiğin gibi salat et! Şüphe yok ki, sen çokça hamdedilen ve şanı yüce olansın. Allah’ım! Muhammed’e ve Muhammed’in ailesine, İbrahim ve ailesine bereket ihsan ettiğin gibi bereket ihsan eyle! Şüphesiz ki, sen çokça hamdedilen ve şanı yüce olansın.” (Buhari, Enbiya,10)
Günün Ayeti
Öyle bir günden sakının ki, o gün kimse, kimsenin yerine bir şey ödeyemez, kimseden fidye kabul edilmez. Bakara, 2 /123.
Günün Hadisi
Her kimin üç kız çocuğu veya üç kız kardeşi yahut iki kızı veya kız kardeşi bulunur; onlara iyi muamele eder ve onların haklarını yerine getirme hususunda Allah’tan korkarsa o cennetliktir. Tirmizi, “Birr”, 13.
Günün Sözü
Yapılırken heyecan duyulmayan işler başarılamaz. (Emerson)
Günün Duası
Allah’ım bugün dünyayı da ahireti de kazandıracak ameller işlememi nasip eyle.
Bunları biliyor muyuz?
Ashab Ne Demektir?
Hz. Peygamber’i gören ve onunla sohbet eden Müslümanlar demektir.
Günün Nüktesi
Evlat ve Kuyruk Acısı...
Zamanın birinde, bir oduncu ormanda odun keserken çalı arasında bir yılana rastlamış. Elindeki baltayı kaldırıp yılanın başını vurmak üzereyken bir an göz göze gelmiş. Yaradana olan aşkı -yılan bile olsa- yaratılana yansımış ve yılana vurmaya kıyamamış. Yılanda duygulanmış ve dile gelmiş, ‘‘Ey insanoğlu, sen bana kıyamadın, bende sana iyilik edeceğim’’ demiş. Bir kör kuyuya dalmış ve kaybolmuş. Biraz sonra ağzında bir altın lira ile dönmüş ve ‘‘Bundan böyle ömür boyu sana her gün bir altın lira vereceğim!’’ demiş. Oduncu altını bozdurmuş ve evinde o gün şenlik olmuş. Ailesi de dahil hiç kimseye olanı biteni anlatmamış. Herkes sadece oduncunun çok çalıştığı için durumunun düzeldiğini zannetmiş. Oduncu yıllar boyu her gün o kör kuyunun başına gitmiş, yılan ile buluşmuş ve altınını almış. Bir gün oduncu ağır hastalanmış. Kuyunun başına gidemez olmuş. Birkaç gün geçince bolluğa alışmış evinde darlık başlamış. Oduncu olgunu yanına çağırmış ve yılanın sırrını anlatmış. ‘‘Kör kuyunun başına git ve oğlum olduğunu söyle; yılan sana altın verecek!’’ demiş. Oğlu inanmamış ama gitmiş. Yılan önce saklanmış, sonra ortaya çıkmış. Onun oduncunun oğlu olduğuna iyice kanaat getirince de kuyuya inip bir altın getirmiş. Oğlan önce inanmadığı hikayenin gerçek olduğunu görünce hırsa kapılmış, ‘‘Kim bilir daha ne kadar altın var kuyunun içinde!’’ diye düşünmüş. Hırsla yılanı öldürmek için bir hamle yapmış, ıskalamış ama yılanın kuyruğunu koparmış. Yılan da can havliyle dönüp oğlanı sokmuş ve öldürmüş. Akşam yaklaşıp da oğlu gelmeyince oduncu iyice endişelenmiş. Hasta yatağından sürünerek bile olsa kalkmış. Kuyunun başına gitmiş ki oğlu cansız yatıyor. Yılanda o anda görünmüş; kuyruğu yok ve kanlar içinde. Oduncu durumu anlamış ve çok üzülmüş. Canının parçası oğlu yerde cansız, yıllardır velinimeti olan yılan da yaralı... ‘‘Hatalı olan oğlum olmalı!’’ demiş ve yılandan özür dilemiş. ‘‘Tekrar dost olalım!’’ demiş. Yılan ise acı acı gülümsemiş: ‘‘Çok isterdim ama sende bu evlat acısı, bende de bu kuyruk acısı varken biz artık dost olamayız!’’ demiş.