Din ve İnsan

Eşlerden biri ibadet etmediğinde diğeri bundan sorumlu olur mu?

İslam’a göre herkes yaptıklarından sorumludur. Kimse kimsenin yaptığından sorumlu değildir. Nitekim bu hususta Kur’an-ı Kerim’de mealen şöyle buyurulmaktadır: “Hiç bir günahkar, başkasının günahını çekmez. Eğer yükü ağır gelen kimse onu taşımak için (başkalarını çağırsa) onun yükünden hiç bir şey (alınıp) taşınmaz. Akrabası dahi olsa (kimse onun yükünü taşımaz)” (Fatır, 35/18).

Aynı şekilde İslam, her insanın bir iradesi ve seçme hürriyeti bulunduğunu ve bunun sonucu olarak yaptıklarından sorumlu olacağını bildirmiştir. “Her kim zerre kadar iyilik yapmışsa onu görür, kim de zerre kadar kötülük yapmışsa onu görür” (Zilzal, 99/7-8) mealindeki ayet buna delildir.

Buna göre kişi ibadetlerini yerine getirmezse bunun hesabını Allah’a verecektir. Diğer Müslümanlara düşen ise ona nasihat etmek ve telkinlerde (emr-i bi’l- ma’ruf) bulunmaktır. İnsanın emr-i bi’l-ma’rufa en yakınlarından, ailesinden başlaması esastır. Nitekim Hz. Peygamber’e de böyle emredilmiştir. Rabbimiz ona tebliği emrederken, “(Önce) en yakın akrabanı uyar” buyurmuştur (Şuara, 26/214).

Hadis-i Şerifte de efendimiz: “Hepiniz çobansınız ve hepiniz sorumlu olduğunuz kişilerden mesulsünüz buyurmaktadır.”

Buna göre karı koca birbirinin ibadetinden sorumlu değildir. Taraflardan birisi bu ibadeti ihmal ederse diğeri ona nasihat eder. Ancak bundan dolayı bir günahı olmaz.

İşine son verilen kimsenin işsizlik maaşı almak caiz mi?

İşsizlik maaşı devletin işsiz kalan vatandaşına tanıdığı bir haktır. Ancak bu haktan yararlanabilmek için kişinin işsiz olması lazım. Yani hem resmi hem de gayri resmi olarak işsiz olması gerekir. Zira devlet, işsizlik maaşını gerçekten işsiz olanlara ödemektedir. 

İşten çıkarılan ya da işinden ayrılan bir kimse devletten işsizlik maaşı alırken başka bir yerde bir işe gayri resmi de olsa başlamışsa bu haktan yararlanması dinen caiz değildir. Gerçeğe aykırı bir beyan ile kendisini işsiz gibi gösterenlerin bu maaşı alması dinen caiz değildir.

Böyle bir aldatma kul hakkı ihlalidir. Tüyü bitmemiş yetimlerin-öksüzlerin, fakirlerin-yoksulların, hakikaten işsiz durumda olanların hakkını yemektir. Bundan kesinlikle sakınılması gerekir.

Yüzde oluşan sivilceleri temizlemek için tedavi olmak caiz mi?

Allah’ın bize verdiği güzelliklerimizi daha cazip hale getirmek için, taranmak, süslenmek, takı takmak, güzel giyinmek dinen caizdir hatta teşvik edilmiştir.

Ancak Allah’ın yarattığı şekli beğenmemek, ameliyatla değiştirmek, estetik olmak bir nevi modaya uyarak bıçak altına yatmak doğru değildir ve yaradılışı değiştirme anlamı taşır ki bu da dinen uygun değildir.

Ancak sonradan oluşan lekeleri temizlemek için tedavi olmak, merhem kullanmak, makyaj yapmak caizdir. Çünkü bu bir şekil değiştirme ya da estetik yapmak değildir.

Günün Ayeti

Bütün yüzler, diri ve bütün yarattıklarını gözetip duran Allah’a baş eğmiştir. Bir zulüm yüklenen gerçekten hüsrana uğramıştır.

(Taha 111)

Günün Hadisi

Kişi, hanımının ve çocuklarının rızkını karşılamak için çalışmaya çıkarsa, Allah yolundadır.

Günün Sözü

Birini yenmek çok kolaydır; asıl zor olan birini kazanmaktır.

Günün Duası

Allah’ım kalbimizde imanı ve rahmeti daim eyle.

Bunları biliyor muyuz?

Faite nedir?
Gaflet, uyku, unutmak, hastalık, düşman korkusu gibi bir özürle kaçırılan farz veya vacip namaz demektir.
Günün Nüktesi

Mecnun’un Aşkı…

Bir gün padişah Mecnun’u sarayına davet eder. Konuşmaya başlar

-Senin Leyla dediğin kızı ben gördüm. Hayret sen nasıl öyle bir kıza aşık oldun? Leyla dediğin öyle ahım şahım uğruna çöllere düşülecek kadar güzel bir kız değil. Zayıf, esmer bir kız!

Bak ben senin için birbirinden güzel genç kızlar getirttim.

Bak, seç, beğen evlen biriyle. Yazık sana çöllerde yaşıyorsun.

Padişah kızları çağırttırır hepsi birbirinden güzel edepli ağırbaşlı kızlar. Sıraya dizilirler.

Mecnun kafasını bile kaldırıp bakmaz. Baş eğik gözler yerdedir...

Padişah, ‘Kafanı kaldır da bir baksana’ der Mecnun’a

Mecnun, ‘Olmaz bakamam hünkarım’ der…

Padişah niye diye sebebini sorar.

Mecnun cevaben, ‘Şuan Leyla’nın aşkının kılıcı ensemde. Kafamı kaldırırsam boynumu keser...’

Din ve İnsan