Kooperatifleşme

Kooperatif, halk dilinde imece usulü denilen topluca yardımlaşmanın resmi olarak belli kural kanun ve düzene göre yapılma işlemine verilen addır. Kelime kökeni olarak Fransızca coopérative kelimesinden gelmektedir. Kooperatifler tür ve üyelik boyutlarına göre değişmekle birlikte, hepsi üyelerin belirli hedeflerini karşılamak üzere oluşturulmuştur ve üyenin değişen ihtiyaçlarına uyum sağlamak için yapılandırılmıştır. Kooperatifler, ticari faaliyetlerinde dikey entegrasyon sağlamak için kendi aralarında koordine eden (yatay koordinasyon) bireyler tarafından oluşturulmaktadır.
İnsanlar, insanlık tarihi boyunca karşılıklı yararları için birlikte çalışmış olsalar da, kooperatif iş örgütü Sanayi Devrimi döneminde başladı. Kooperatifler, toplumun daha az güçlü üyelerinin çıkarlarını teşvik etmek için kullanılmışlardır. Çiftçiler, üreticiler, işçiler ve tüketiciler, bireysel olarak yapabileceklerini kolektif olarak daha iyi başarabileceklerini keşfetmiştir. 
Kooperatif bir şirketin en büyük avantajlarından biri, yönetiminde yer alan eşitlik ve demokratik olmasıdır. Üyeler, tüm ihtiyaçlarını tek bir kişiye ertelemek zorunda kalmadan karşılayabilirler. Bu adil kuruluş türü, kooperatif işletmesini normal bir işletmeden çok daha istikrarlı kılar. 
Kooperatifler, birlikteliğin gücünün farkına varan işletmelerdir. “Birlikten kuvvet doğar” sloganını esas alırlar. Kooperatifleşme tek bir kişinin tek başına altından kalkamayacağı işi birlik olarak yapmasını sağlar. Bu yapı aynı zamanda gelir dağılımında da denge oluşturmayı sağlamaktadır.
Kooperatifçilik ile en az gider ve maliyetle, üretim yapılabilmektedir. Bu sistem israfı önler. Aynı zamanda üretim artar, verimlilik de yükselir. Tüketici kontrollü ve güvenilir ürünlere ulaşır. 
Tüm bu nedenler göz önüne alındığı zaman kooperatifleşme olgusunun  mutlaka devlet tarafından desteklenmesi gerektiğini düşünüyorum. 
 

Kooperatifleşme