Etrafımız Şiddet Kokuyor!

Bazen insan gerçekten isyan etmek istiyor. ‘Neden bu kadar şiddet duygusu var içimizde?’ diye. Kafamızı nereye çevirsek şiddet var. Deyim yerindeyse etrafımız şiddet kokuyor. Kadına karşı şiddet, çocuğa karşı şiddet, hayvanlara karşı şiddet. El bebek gül bebek büyütüp topluma kazandırdığımız o küçücük bedenlerden bu vahşet durumu nasıl ortaya çıkıyor hayret ediyorum. Toplum olarak nere de yanlış yapıyoruz acaba? Eğitim sistemimiz doğrudur Avrupa ya da gelişmiş ülkeler kadar değil ama bütün eğitim kurumlarında şiddette karşı farkındalık bilgisi mutlaka veriliyordur. Aile içinde çocuklara öğretiyoruz. Ama sokağa çıktıklarında bu ani değişim neden ortaya çıkıyor aklım inanın ki almıyor. Bu insanlar ne oluyor da değişiyor.

Çoğunuz haberlerde görmüşsünüzdür, Aydın’da kimliği belirsiz kişiler tarafından sokak köpeklerine yaptıkları işkenceyi. “Aydın’ın Efeler İlçesi’nde kimliği belirsiz kişi veya kişiler, 2’si yavru 3 sokak köpeğini demiryolundaki raylara bağlayarak ölüme terk etti. Kaçamayan hayvanlardan birinin üstünden geçen tren, başını gövdesinden ayırdı. Aynı şekilde bağlanan diğer 2 köpeği ise treni durduran belediye ekipleri ezilmekten kurtardı. Başı kopan köpeği gören vatandaşlar, vahşet karşısında şok yaşadı.” Evet olay bu. Ne derseniz deyin, ister vahşet ister ister canilik. Hiçbir sözcük, hiçbir davranış bu yapılana bir isim bulamaz, aklı yerinde olan hiçbir insan. Hayvan sevgisi olmayan insanlardan korkun lütfen. Masum, karşılık verecek hiçbir gücü olamayan, konuşamayan derdini anlatamayan hayvan dostlarımıza bu işkenceyi çektiren insanlardan korkun. Çünkü onlar vicdanlarını, duygularını ve insanlıklarını kaybetmiş insanlardır. Bunu yapan fırsat bulursa emin olun insanlara da yapar. Lütfen etrafınızdaki şiddet eylemlerine karşı kayıtsız kalmayın…

Etrafımız Şiddet Kokuyor!