Yeşil Yol

Dünya sinema tarihinin en iyi 50 filmi arasında gösterilen Yeşil Yol / The Green Mile, sanırız dram filmleri arasında en dikkat çekenlerin başında geliyor. Filmi derinlemesine incelediğimizde, aslında çok iyi mesajlar verdiğini söyleyebiliriz. Öncelikle Yeşil Yol filmi hakkında genel bilgiler aktararak işe başlayalım. 1999 yapımı olan film, Stephen King’in aynı isimli romanından beyaz perdeye aktarılmıştır. Bildiğiniz gibi Stephen King, genellikle korku ve gerilim türünde eserler yazmıştır. Ancak ‘Yeşil Yol’ ve ‘Esaretin Bedeli’ gibi dram türünde eserleri, gerek roman olarak gerekse film olarak, insanlarda inanılmaz etki bırakmıştır. Filmin senaristliğini yapan Frank Darabont ise Buried Alive, Esaretin Bedeli, The Majestic, Öldüren Sis gibi çok fazla ses getiren yapımlara imza atmıştır. Filmin oyuncu kadrosuna baktığımızda; dramatik rollerdeki üstün başarısıyla tanıdığımız iki Oscar sahibi Tom Hanks ve aramızdan ayrılan Michael Clarke Duncan öne çıkıyor. Bu ikiliye, filmdeki diğer karakterlerin etkileyici performansı eklenince, ortaya müthiş bir yapım çıkıyor. Film 30 farklı ödül türüne aday gösterilmiş ve bunlardan 10 tanesini kazanarak ne kadar etki bıraktığını da kanıtlamıştır.

FİLME DAİR…

John Coffey ( Michael Clarke Duncan ) iri yarı ve zenci bir adamdır. İki küçük kızı öldürmek suçundan idama mahkum edilmiştir. Paul Edgecomb’un ( Tom Hanks ) baş gardiyan olarak görev yaptığı hapishaneye gelmesiyle hikaye başlar. John Coffey, korkutucu görüntüsünün ardında oldukça duygusal ve doğaüstü güçleri olan bir karakter olarak karşımıza çıkıyor. Kendi içine çektiği hastalıkları, ağzından dışarı atarak insanları iyileştirmektedir. Paul Edgecomb’un hastalığını da aynı şekilde iyileştiren Coffey ve gardiyanlar arasında sıcak bir bağ oluşur. Ancak Wild Bill (Sam Rockwell), onları rahat bırakmaz ve oluşan bu bağı koparmak için elinden geleni yapar. Nihayetinde başarılı da olur. Ancak bu bağ Coffey’in ölümü ile koparılır. Elektrikli sandalyeye oturtularak idam edilecek olan Coffey, idam edilen diğer kişiler gibi yeşil yoldan geçer. Filmin adı da bu nedenle oldukça manidardır. Gardiyanlar onun suçsuz olduğuna inandıkları için idam edilmesini istemezler ve oldukça üzüntü duyarlar. Ancak Coffey o iki küçük kızı kurtaramadığı için zaten ilk gün ölmüştür. Elektrikli sandalyeye oturtulan Coffey’in gözlerine siyah bir bez parçası takılır. Ve bir nevi her şeyi anlatan o sözler duyulur: “Lütfen patron, o şeyi yüzüme kapatma. Beni karanlıkta bırakma.” Fakat tüm suçsuzluğuna rağmen onu sonsuz bir karanlığa bırakırlar.

ELVEDA COFFEY…

Film, insanların dünyayı ne denli kirlettiğini gözler önüne seriyor. Bunu bir tek ben değil Coffey de şu sözlerle anlatıyor: “Bu dünyada öyle şeyler oluyor ki, Tanrı’nın neden izin verdiğini merak ediyorum.” Evet, insanların hainlikleri, merhametsizlikleri, önyargıları, hırsları ile diğer insanlara ne kadar zarar verebileceği anlatılıyor. Kimsenin göründüğü gibi olmadığını, insanlara kendisini anlatması için bir şans verilmesi gerektiğini ve bazen mucizelerin bizlerin yanı başında olduğunu derinlemesine işliyor, kendimizi sorgulamamıza neden oluyor. Sonuç olarak Coffey o elektrikli sandalyede bir kez daha can verdi.

Huzur içinde yat Coffey. Sana, yakın arkadaşın olan farene, siyahi renginin altındaki binlerce renge, bıraktığın tüm güzelliklere elveda. Ayrıca inan sadece sen değil hepimiz yorulduk. Ancak neyden yorulduğumuzu en iyi anlatan sendin sanırım: “Gördüğüm ve hissettiğim acılardan yoruldum artık, patron. Yağmur altında bir ispinoz gibi yalnız, hep yollarda olmaktan yoruldum. Hiçbir zaman bana yardım edecek, bana nereden geldiğimizi, nereye gittiğimizi ve nedenini söyleyecek bir yoldaşım olmamasından yoruldum. İnsanların birbirlerine karşı bu kadar kötü olmalarından yoruldum. Yardım etmeye çalışıp da edemediğim bütün o zamanlardan, karanlıkta olmaktan yoruldum. Asıl da acıdan. Çok fazla. Eğer sona erdirebilseydim, yapardım. Ama yapamıyorum.”

İyi seyirler…

Yeşil Yol