Sayfa Yükleniyor...
Yıl 1997.. İzmirde serseri mayın dolaşıyorum. Sürgüne gönderilmiş bir memur olarak haksızlığa uğramanın ve devlet dediğimiz faşist sisteme karşı zayıf-cılız direnmenin; haklı ama zayıf olmanın yılları Gazetelerde boy boy hırsızların aile fotoğrafları arasında Yeni Asır gazetesinde Şevket Bilgin Köşe Yazarlığı Yarışması var..
O yıllarda şiir yazıyorum, tiyatro oyunlarım ve yayınlanmış 6-7 kitabım var.. Ama yüreğimi ve isyanımı koyacak sayfa bulamıyorum... Deli danalar, meyhaneler, dereler ve pis kokan bir kentin ruhunda dolaşırken, bu yarışmaya katıldım.. Sonra dereceye girip köşe yazarı olduğumu söylediler. Eh ne diyelim, artık ödüllü köşe yazarıydım..
Nerden nereye.. Daha dün 1980li yıllar.. Demokrat İzmir gazetesinde, Yeni Asır gazetesinde sanat muhabirliği yapmanın; rotatiflerin, dosyalarda saklanan fotoğraf arşivlerinden negatif film aramanın, mürekkep kokusunun sarhoşluğuyla dolaşıyorduk.
Ustalarımız, O mürekkep kokusunu aldınız mı, iflah olmazsınız derlerdi.. Ne kadar doğru.. Beni bu kokuya bulaştıran sevgili Yaşar Aksoya hayranlığım yanında, hep sitem etmişimdir.. Hep onu izledim.. Dergiciliği, gazeteciliği, sergileri, panelleri, aşkları ve kavgasını..Her şey de model almanın iflah olmazlığında Ya abi, ticaretle uğraşsaydın ya !.. Müteahhitlik yapsaydın ya.. Veya iktidara yakın dergi ve gazetelerde çalışsaydın ya.. Hani, geri ödenmeyen banka kredileri alsaydın ya ! Biz de seni örnek alır, hiç değilse ömrümüzün en güzel demlerinde bir şair- yazar olarak rahatlardık. Tabi, işin latifesi.. İyi ki ağabeyim farklıydı ve iyi ki, birlikte yurtsever olmanın gururuyla süründük.. Gazeteciliği sevgili Yaşar Aksoy abime borçluyum. Beni Demokrat İzmirden İskender Dinsel, Yeni Asırda Özdemir Baba- Özdemir Hazarla tanıştıran ve daha sonra yayınladığı dergilerde; Kocatepe toplumcu şiir dergisinde o mürekkep kokusunu hayatıma bulaştıran adam..
Yıllar sonra, 2013 yılının ortalarında insani yüreğini yazılarında çoğaltan gazeteci dostum Hamza Gülün ısrarıyla Egede Bugün gazetesiyle ve değerli sahibi Halil Arslan Bey ile tanışmam bu mesleği, gazeteciliği ve köşe yazarlığının, duygu, düşünce paylaşımının kapıları açıldı..
Sistemden pay almak için, devletten ihale kapmak için, ödenmeyecek krediler almak için elindeki basın gücünü pazarlık konusu yapan gazetecilerin veya gazete sahiplerinin at koşturduğu ülkemde bir emekçi çıkıyor ve bütün bu hesapların dışında insan yüreğini ve vatanseverliğini ortaya koyup gazete yayınlıyor.
Bir zamanlar promosyon cenneti Günaydın gazetesinde paketlemeci olarak göreve başlayan veya atalarımızın dediği gibi o mürekkep kokusunu alan Halil Arslan Bey, ilkeli duruşu ve mesleğinde etik kurallara sonsuz saygı duyarak mesleğinin hakkını vermiş ve onun ötesinde örnek bir kişilik oluşturarak bu mesleğin onurunu kurtarmıştır.
Geldiği yeri asla unutmayan, doğduğu kente ve ülkesine her koşulda neler yapabilirim kaygısını duyan, Egede Bugün gazetesinin sahibi ve kurucusu sayın Halil Arslanın kendine münhasır duygu ve düşünceleriyle bu ortamda, bu sistemde ve bu kadar çürümüşlük içinde onurla ve örnek bir kişilik olarak ayakta durması hem gazetede yeni yetişmekte olan genç gazetecilere örnek, hem de güncel hayatta emeğiyle üst sıralara yükselen işveren olarak saygın yerini korumaktadır.
Kurduğu dernek ve vakıflar kanalı ile binlerce öğrencimize burs dağıtan, bütün hayır işlerinde ön sıralarda yer alan, dini bütünlüğü yanında Mustafa Kemale olan hayranlığını saklamayan böyle bir insanı tanımak ve sahibi olduğu gazetesinde yazmak benim için ayrıca bir onurdur..
Asla ödün vermediğim ideolojik yapılanmamın özlediği emekçi-patron formatının en güzel örneği olarak Sayın Halil Arslanı bu duruşu ve yürek paylaşımı için kutluyorum. Elbette Mardinli olarak almış olduğu çok kültürlülüğün, çok dilli ve çok dinli bir coğrafyanın yoğurduğu insan formatının iş hayatındaki somut örneği olması kendisine ayrıca ve ek olarak örnek bir kimlik kazandırmaktadır.
Yılbaşı ve tanışma-kaynaşma toplantısında genç gazeteci arkadaşlarımın gözlerindeki pırıltıyı paylaşmak ve böylesine güzel bir gazetede; ailede bir yazar olarak bulunmak, müthişti.. Ne kadar güzel bir ekip.. Hepsinin ortak paydasında oturan Halil Arslan Bey, onur konuğu olarak katılan Marvak-İzmir Mardinliler Vakfı Başkanı Sayın Rasim Kahramanın da babacan, korumacı ve uzlaşmacı tavrı ve düşünceleri ile bu kentin ve gençlerine güzelliğine hoş görü kültürünü de yüreğini katarak paylaşması bu ailenin farklılığını da gösterdi.
Yerel-bölgesel basın, ulusal basından daha da önemliydi.. Hesapları olan, mevkii ve ihale peşinde koşan ulusal basının bu topluma vereceği etik değerlerin çoktan bittiğini hepimiz biliyoruz. Çıkar ilişkilerinin belirlendiği ulusal medyanın, toplumu aydınlatmanın, doğru ve özel haber vermenin ruhu da kayboldu.. Bu nedenle amatör bir ruhla yayınlanan, sistemle, hükümetle hesap ilişkilerine girmeyen ve yalnızca kendi sorumluluk alanındaki insan kent sorunları ve duyarlılığını paylaşmayı hedefleyen Egede Bugün gazetesi hepsinden daha soylu duruşuyla bu kentin, bu halkın gerçek temsilcisi olarak yayın hayatını sürdürerek tarihsel olarak da kalıcılığını, özgünlüğünü, farkını ortaya koymaktadır.
Ulusal basın, ulusal ortak haberleri ayrıca tv ve radyolarda da yayınlandığı için hepsi birbirine benzer ve kentsel anlamda çekiciliği yoktur. Oysa yerel-bölgesel gazeteler yalnızca bu kentin ve çevresinin sorunlarını, etkinliklerini, güzelliklerini paylaşması nedeniyle yerel halkın ilgisini daha çok çekmektedir. Semtin, mahallenin, sokağın sesi ancak bu gazetelerde yaşamaktadır.
Başta Gazetenin sahibi ve kurucusu-emekçisi Halil Arslan Bey olmak üzere, Köşe yazarı arkadaşlarım Narlıdere Milli Eğitim Müdürü Abdulkadir Yıldız, M.Zeki Uyanık, Nezir Akyeşilmen, şair dostum Ömer Köroğlu, Merve Tüzün, Vatandaş Hamza olarak araştırmacı yazar Hamza Gül, sorumlu Yazıişleri Müdürü Eral Aytemiz, Haber Müdürü Aysun Arslan Aydın, Editör Dilek Yardımcı, Erdal Erek, Emel Gül, Esin Gençel, Kevser Kurudan, Taner Uyanıker, Ulaş Aşık, Fadime Dumlupınar, Emine Şeker, Davut İpek, Asiye Arslan, Gonca Bıyıklı, Serdar Zingir, Hakan Karaca, A.Feyzi Mirhanoğlu ve emeği geçen bütün gazeteci arkadaşlarımı bu geniş ve güzel aileye kattıkları ve paylaştıkları yürekleri için kutluyorum.. Bir okul olan Egede Bugün gazetesinde bulunmak bu soylu mesleğin etik değerleri açısından ne kadar önemli olduğunu zaman ve hayat gösterecektir.. Nice yıllara..