Boncuk üretimi kadınlarla canlandı

Yaklaşık 8 yıl önce Çin’den gelen düşük maliyetli boncukların piyasaya hakim olması nedeniyle Nazarköy’de nazar boncuğu üretimi yavaşladı. Boncuğun ham maddesi hurda camı bulmakta da zorlanan üreticiler, toptan sattıkları boncukları pazarlamada sorunlar yaşadı.

Bu durum karşısında iş yapamayan bazı üreticiler, boncuk ocaklarını kapattı. Köyde 12 olan boncuk atölyesi sayısı 5’e kadar düştü, mesleğe yıllarını vermiş ustalar, para kazanamadıkları için işlerini bırakmak zorunda kaldı. Geleneksel el sanatlarını yaşatmak isteyen bazı üreticiler ise daha önce 4-5 farklı modelde yaptıkları boncukları çeşitlendirip pazarlama yollarını araştırdı. Kemalpaşa Kaymakamlığının Halk Eğitim Merkezi aracılığıyla açtığı takı tasarım ve el sanatları kurslarına yoğun ilgi gösteren Nazarköylü kadınlar, ürettikleri boncukları kendi tasarımlarında kullanmaya başladı. Hafta sonları köy merkezinde kurulan çarşıda ve hafta içi de İzmir’deki çeşitli semt pazarlarındaki sergilerde boncuklarını satan kadınlar, piyasayı yeniden hareketlendirmeyi başardı.

ZORLU ÜRETİM SÜRECİ

Kötülükten ve uğursuzluktan koruduğuna inanılan nazar boncuğunun üretimi bir gün öncesinden başlıyor. Akşam parçalanmış hurda camlarla doldurulan ocaklar, sabah gün doğmadan yakılıyor. Ocaklarda çıralı yapısından ve köz oluşturmamasından dolayı sadece kızılçam odunu kullanılıyor. Ortalama 800 - 1200 derece ısıda eriyen camlar, ustaların becerisiyle şekle giriyor. Günde 10-12 saatini ateş karşısında geçiren ustalar, eriyen camı kobalt, bakır oksit, opak ve kurşun gibi maddelerle renklendiriyor. Daha sonra özel yapım cıva çeliği çubuklarla eriyen camı ocaktan alan ustalar, nazar boncuğunu kalıp kullanmadan çelik çubuklarla siparişe göre şekillendiriyor. Bir usta, büyüklük ve tasarıma göre günde ortalama 40 ila 700 adetlik üretim yapabiliyor. Üretilen boncukların bir kısmı toptancılara satılmak üzere paketlenirken kalanı da köyde kadınların açtığı satış yerlerinde halka sunuluyor. AA