Kahramanmaraş'ta asrın felaketinden tünel kazarak kurtulmuş

Kahramanmaraş'ta yaşayan 47 yaşındaki Nevres Akkaya, eşi ve iki oğluyla birlikte 6 Şubat'ta Dulkadiroğlu ilçesindeki evlerinde meydana gelen depremde etkilendi. Deprem, ailenin yaşadığı binayı sarsarak yıkılmasına neden oldu. Binanın enkazında mahsur kalan aile üyelerinden anne Merve (37) ve 8 yaşındaki oğlu Mehmet Onur Akkaya, depremin ardından hayatını kaybetti.

Enkaz altında sağ kalan oğlu İsmail Akkaya ile birlikte kurtarılma umudu bekleyen baba Nevres Akkaya, çevresindeki duvarları yumruklayarak kırmaya ve ardından enkazı temizlemeye başladı. Kendi çabalarıyla tünel açarak enkazdan kurtulmayı başaran Nevres Akkaya, oğlu İsmail'i de yanına alarak sağ salim dışarı çıkmayı başardı. Bu olay, depremin yarattığı zorlu koşullara karşı bir baba ve oğlunun dayanışma ve mücadele öyküsü olarak kaydedildi.

Kahramanmaraş'ta yaşayan Akkaya, yaşadığı korku dolu geceyi anlatarak, eşi ve bir oğlunu kaybettiklerini dile getirdi. Akkaya, şu ifadelerle yaşadıklarını paylaştı:

"4 kişilik mutlu bir ailemiz vardı. 6 Şubat gecesi akşam, birbirimizle sohbet ettik, planlarımızı yaptık ve yatağa girdik. Ertesi gün için planlarımız vardı, benim bir seyahatim vardı ve o gün başka bir yerde kalacaktık. Seyahatim nedeniyle evde kalmaya karar verdik. Gece uyurken eşim beni deprem olduğunu söyleyerek uyandırdı. Aniden uyanıp, 'Nevres, kalk, deprem var!' dedi. Hemen kalkıp, küçük oğlumun odasına koştum. Odaya girdiğimde, duvarın kırıldığını ve çocuğun üzerine yıkıldığını gördüm. Hemen üzerine yatarak onu korumaya çalıştım. Gözlerimi açtığımda, duvarın altında sıkışıp kaldığımızı fark ettim. İlk önce, 'Öldük galiba, buradan kurtulamayız' diye düşündüm. Sonra oğluma seslendim ve cevap aldım. 'Tamam oğlum' dedim."

9 katlı binanın enkazında mahsur kaldıktan sonra kurtulma anını anlatan Akkaya, şu şekilde devam etti:

"Bir anda duvar yıkıldı ve oğluma ne yapması gerektiğini anlattım. Ben önce aşağıya atladım, ardından oğlum da geldi. Enkazdan çıktığımızda, binamız 9 katlıydı ve biz en üst katta mahsur kalmıştık. Çıktığımız yer ise 3. kattı. Oğlumu kurtardım ve eşimi aramaya başladım. Eşim, 'dolabın yanındayım' dedi. Ancak dolabın yerini bile bilmiyordum. Yardım istedim, fakat herkes kendi kurtuluşuyla meşguldü. Derken, ikinci bir deprem meydana geldi ve enkaz altında kaldık. Deprem, parçalanan binayı daha da yerle bir etti. Sonrasını hatırlamıyorum, kendime geldiğimde öğlen saatleri idi ve eşimi ile çocuğumu bulamıyorduk. O sırada eşim ve oğlumun enkaz altında olduğu haberi geldi. Büyük oğlumun psikolojisi bozuldu, uzun bir süre psikolojik destek aldık. Şu an iyiyiz ama geceleyin yaşadıklarımızı hatırlamak zor oluyor. İlginç bir şekilde sarsıntıları çoğunlukla hissetmiyoruz. Sarsıntılar, gözlerimizi kapattığımız anda daha belirgin oluyor."