TEK İSTEĞİ YAŞAMAK

E. ÇAĞLA GENİŞ-ÖZEL HABER

İzmir’in Karşıyaka İlçesi’nde yaşayan 42 yaşındaki engelli Ziya Veziroğlu, yaşamını sürdürmek için çektiği banka kredilerini ödeyemeyince icralık oldu.

Vücut fonksiyonlarının yüzde 60’ını kullanamadığı için çalışamayan Veziroğlu, yardım istemek için gittiği her yerden geri çevrildi. Çaresiz adam son olarak penceresine ‘Bütün kapılar yüzüme kapandı, çaresizim, tükendim, şeker hastasıyım, yalnızım, süresiz açlık grevi yapıyorum’ şeklinde pankart astı.

“YAŞAMAK İSTİYORUM”

Her şeye rağmen sesini duyuramayan ve umudunu kaybeden Veziroğlu, “Ne yapacağımı bilmiyorum. Ölmek değil yaşamak istiyorum. İlla kendimi öldürünce mi birilerinin dikkatini çekeceğim? Ölmek ve öteki dünyamı kaybetmek istemiyorum. Yaşamak istiyorum” diyerek yardım istedi.

YÜZDE 60 ENGELİNDEN DOLAYI ÇALIŞAMIYOR

Küçük yaşta babasız kalan annesini de 2009 yılında toprağa veren Veziroğu,şeker hastalığı ve birçok sağlık problemi ile mücadele ediyor. Vücut fonksiyonlarının yüzde 60’ını kullanamadığına dair üç ayrı kurumdan raporu olan Veziroğlu, “Babam emekli öğretmendi. Ben 14 yaşındayken akciğer kanserinden hayatını kaybetti. Bana annem bakıyordu. Ama 2009 yılında annemi de kaybettikten sonra engelimden dolayı çalışamadığım ve çalıştığım yerlerde sıkıntı yaşadığımdan dolayı yetim maaşı alabilmek için Sosyal Güvenlik Kurumu’na dava açtım. Bilirkişi raporunda yüzde 60 engelim nedeniyle çalışamaz olduğuma dair karar verildi. Mahkemeyi kazandım ve yetim aylığını almaya hak kazandım. Mahkeme masraflarının da geri ödenmesine karar verilmişti. Daha sonra dava Yargıtay’a gönderildi. Yargıtay davanın Artvin Borçka’da değil de Rize’de açılması gerektiğini söyledi. 5 sene geçti. Tekrar dava açarsam 5 sene daha geçecek. Engelli olduğuma dair 3 ayrı kurumdan raporum var. Ama yetim maaşı alamıyorum” diye konuştu.

“ÖLMEK İSTEMİYORUM”

Sağlık problemleri nedeniyle çalışamaz durumda olan Veziroğlu, kendisine bakacak kimsesi olmadığı için hayatı boyunca kredilerle yaşadı.Borçlarını ödeyemediği için icralık olan Veziroğlu’nun hayatı tam bir drama dönüştü. Tek isteğinin yeni bir hayat olduğunu söyleyen çaresiz adam, “42 yaşındayım. Bugün de doğum günüm ama son doğum günüm. Her yere başvurdum. Ben çalışmam diye bir şey demiyorum. Kimseye muhtaç olmamak için her işi yaparım. Kimse engelli doğmak ister mi? 9 tane icralık dosyam var. Faizlerle birlikte toplam borcum 40-50 bini buluyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Ben ölmek değil yaşamak istiyorum. İlla kendimi öldürünce mi birilerinin dikkatini çekeceğim? Ölmek ve öteki dünyamı kaybetmek istemiyorum. Yaşamak istiyorum. Sil baştan yeni bir hayat versinler bana. Daha önceki evliliğimden iki çocuğum vefat etti. Annemi, babamı kaybettim. Ben halen çizgi film izliyorum” diyerek yardım istedi.

“CEBİMDEN Mİ VEREYİM?”

Çevresindeki kişilerin yardımıyla geçinmeye çalışan ve evinin kirasını son 3 aydır ödeyemeyen Veziroğlu,açlık grevine başlayarak sesini duyurmaya çalıştı.Yardım istemek için gittiği tüm kapıların yüzüne kapandığını ifade eden Veziroğlu, “Yardım istemek için Karşıyaka Belediyesi’ne gittim. Dilekçe yazıp verdim ama cevap gelmedi. Daha sonra evimin penceresine, ‘Bütün kapılar yüzüme kapandı, çaresizim, tükendim, şeker hastasıyım, yalnızım, süresiz açlık grevi yapıyorum’ diye pankart astım. Şikayet üzerine polisler geldi. Karakola aldılar, bir daha yapmayacağıma dair imza attırdılar. Ertesi gün Karşıyaka Belediyesi’nden görevliler geldi. Psikolojik, maddi ve hukuki destek vereceklerini söyleyip gittiler. Bana bir iş vermediler. Geçtiğimiz günlerde Kaymakamlığa gittim. Kötü durumda olduğumu ve çalışmak istediğimi söyledim. Kimse sana maaş bağlamaz ki dediler. Kiramı ödeyemediğim için evden atılacağımı söyledim, cebimden mi vereyim dedi” dedi.

“ÖLSEM ANCA KOKUDAN ANLARLAR”

3 aydır kirasını ödeyemeyen Veziroğlu,evden atılırsa sokaklarda yaşamak zorunda kalacak. Şimdiye kadar başvurduğu her kapı yüzüne kapanan çaresiz adamın tek dileği yeni bir hayat: “Annem vefat ettikten sonra akrabalarım bana sahip çıkmadı. İki ablam var onların da durumu iyi değil. 8 yıldır görüştüğüm ve evleneceğim biri vardı. O da bana yardım edebilmek için kredi çekti. Şu an o da borç içinde. Artık ben de mutlu olmak istiyorum. Ben adam vurmadım, onursuz bir harekette bulunmadım, dolandırıcılık yapmadım… 3 aylık birikmiş kiram var. Ev sahibim geliyor, utancımdan kapıyı açamıyorum. Ne yapacağımı bilemiyorum, tek başıma ortada kaldım. Evlenmek, yuva kurmak ve herkes gibi mutlu olmak istiyorum. Bu ülkede kimse bana yardım eli uzatmayacak mı? Şimdi ayaklarım tutuyor, 10 sene sonra ne olacak? Ben insan gibi yaşamak istiyorum. Gözlerimden ameliyat olmam gerekiyor. Kalbimde ritim bozukluğu var. Ben çalışmaktan kaçmıyorum, sağlığım el vermiyor. Artık çok bunaldım. Bu saatten sonra kaybedecek bir şeyim yok. Umudum da yok. Ben burada ölsem anca kokudan anlarlar öldüğümü. Ben para, ev, araba istemiyorum. Borçlarımı da ödemesiler. Yeni bir hayat versinler.”

Haber Merkezi