Doğayı kucaklayan sıcacık bir büyüme hikayesi

SULTAN GÜMÜŞ KAYA / RÖPORTAJ

Merak uyandıran, heyecanlı romanlarıyla sevilen Sevgi Saygı, bu kez okurlarını Ege kıyısında doğayla iç içe bir aile evine konuk ediyor. Gerçeğin, insanın ve ağacın izinde bir keşif hikayesi sunan ‘Sevgili Ucube’, yaz tatilini köyde geçiren üç çocuğun kendi güçlerini ve doğayı keşfedişlerini, gülümseten bir büyüme öyküsüyle anlatıyor. Doğa sevgisini ve dünyaya karsı görevlerimizi temel alan kitap, ağaçların, toprağın ve yeşilin insanlık için kıymetini kulağımıza fısıldıyor… Kısacası herkese benzemeyenlerin, bakış açısı farklı olanların, ‘ucube’ sanılanların, yazının da toprağın da iyicil gücüne inananların dünyasına ‘merhaba’ diyen bir roman! Başarılı öykü yazarı Sevgi Saygı ile hem yeni kitabını hem de İzmir’deki sanat faaliyetlerini konuştuk…

BÜYÜME UĞRUNA YİTİRMESİNLER…

Okurlara ulaşan birçok eseriniz var… Hepsi elbette kıymetli. Ancak yeni çıkan kitabınız ‘Sevgili Ucube’ye özellikle yer vermek istiyorum. Bu kez okurlarınızı Ege kıyısında doğayla iç içe bir aile evine konuk ediyorsunuz… En son ‘Turne Dedektifleri’ni okumuştuk sizden. 3 yıl sonra yeni bir roman nasıl hissettirdi?

İlk kitabım çıktığında ne hissettiysem, aynısı. Kitabın çıkış tarihine bakarak, yazmaya ara verdiğimi söylemek doğru olmaz. En az iki ya da üç projeye birden başlarım. İçlerinden biri daha hızlı koşar.

Kitabın tanıtımında, “Herkese benzemeyenlerin, bakış açısı farklı olanların, ‘ucube’ sanılanların, yazının da toprağın da iyicil gücüne inananların dünyasına ‘merhaba’ diyen bir roman!” açıklaması yer alıyor… Peki, neden ucubeler, neden böyle bir kitap ismi?

Hak, adalet, eşitlik ve özgürlük isteği ile meydanlarda seslerini duyurmaya çalışanlara takılan sıfatları hepimiz biliyoruz. Ve o etiketleri onurla taşıyoruz. Madem hakaret söylemlerini tersine çeviriyoruz, erken davranayım dedim.

Çocuk ve gençlik edebiyatında farklı yaş gruplarına yazdığınız 13 kitabınız var. Çocuklara ve gençlere yazmak neden bu kadar önemli sizin için?

Onlar iyi ve sadık okuyucular. Eğlenmeyi, merak etmeyi, neyi sevdiklerini biliyorlar. İşte bu doğal özelliklerini unutmasınlar, büyüme uğruna yitirmesinler diye…

SANAL DÜNYANIN DIŞINA ÇIKIN

Doğa sevgisini ve dünyaya karşı görevlerimizi temel alan kitap, ağaçların, toprağın ve yeşilin insanlık için kıymetini kulağımıza fısıldıyor… Böylesine güçlü betimlemelere yer veren bir yazar olarak yaşama dair mottonuzu sorsam…

Motto sözcüğü de antik Roma’da ‘yalan, palavra’ anlamında kullanılıyormuş. Zamanla değişip slogana, yaşam felsefesine bürünmüş. Her şey değişir. Önemli olan nasıl değişmesini istiyoruz? Değişimin neresinde duruyoruz? İyi ve doğru olandan yana mıyız? Yoksa akıntıya mı kaptırıyoruz kendimizi? Her şeye kuşkuyla bakmalı bence. Sorgulamaktan vazgeçmemeli.

‘Sevgili Ucube’deki gibi Ege’nin eşsiz doğasında yaşayan ve yazan bir yazarsınız. Durduğunuz noktadan dünyamıza baktığınızda çocuklara ve gençlere neler söylemek istersiniz?

Başınızı cep telefonlarından kaldırıp dünyaya bakın.

Bazen güzel bir sanat eseriyle, bazen bir yazıyla ya da fotoğrafla dünyaya iz bırakmak isteyen ancak cesaret edemeyen genç okurlarınıza neler söylemek istersiniz?

İz bırakmak… Sanal dünyanın dışına çıkmayı denesinler, emek harcamayı göze alsınlar. Bir de… grafiticilerden özel bir isteğim var. Gözünüzü seveyim, sprey boyalarınızı, sadece adınızı süslü püslü yazmanın ötesinde kullanmayı beceremiyorsanız, o boyaları anlamlı resimler yapabilenlere hediye edin!

KİTAP FUARI BİLE YOK EDİLDİ

İzmirli bir yazar olarak özellikle sormak istedim… Kentin kültür ve sanata olan eğilimini nasıl değerlendiriyorsunuz? Hak ettiği noktada mı yoksa değişen dünya ile beraber İzmir’de de sanata olan ilgi azaldı mı?

İzmir birçok özelliğini yitirmiş. Öncelikle ağaçlarını… Elektrik direği kıvamında palmiyelerle yetiniyor. Çınarları yok. Ama kocaman nazar boncukları var. Yollar yapılıyor, yol kenarları ağaçsız. Gölgesiz. Balkonları çiçeksiz. Kitap fuarı bile yok edildi! Herkesin ulaşabileceği alandan atıldı resmen. Kimsenin şikâyeti ve talebi de yok demek ki… Sadece bu bile kentimizin kültür ve sanata olan eğilimini anlatıyor. Gelişmesi ve beslenmesi için bir neden var mı?

KİTABA DAİR…

Kardeşi Yaman’ın haylazlıklarından bıkan Yaprak, yaz tatili için gittikleri dede köyünde çareyi ormana kaçmakta bulur. ‘Ucube’ dediği oyuncağın, çantasına takılıp onunla eve geleceğinden habersiz, yazdığı hikâyeye devam eder. Yaman’ın takibi ve havalı kuzen Seyda’nın çıkagelmesiyle isler karışır. Ucube’yi ormana geri bırakmaktan başka care göremeyen Yaprak mutsuzdur. Derken, dedesi onunla bir sırrını paylaşır.

SEVGİ SAYGI KİMDİR?

1957’de İzmir’de doğdu. 1981’de Eğitim Enstitüsü Türkçe Bölümü’nü 1985’te Dokuz Eylül Güzel Sanatlar Fakültesi Sinema Televizyon Bölümü’nü bitirdi. Aynı yıl Atıf Yılmaz’ın filmlerinde yönetmen asistanı olarak görev aldı. TRT İstanbul Radyosu’nun Arkası Yarın, Radyo Tiyatrosu ve Çocuk Bahçesi kuşakları için kaleme aldığı oyunların yanı sıra, Tiyatro Ti için ‘Hayalet ve Başkan’ oyununu yazdı. 2009’da yayımlanan ilk çocuk romanı ‘Babam Nereye Gitti?’yi, devam kitapları ‘Amcama Neler Oluyor?’ ve ‘Gizemli Günler’ izledi. 2010’da ‘Şimugula’ adlı çocuk romanıyla da dikkati çeken Saygı, ‘Babaannemin İçine Uzaylı Kaçtı!’nın (2016) ardından, dört kitaplık ‘Yasemin ve Lavanta’ dizisini (2017) ve eğlenceli kurgusuyla merak uyandıran ‘Turne Dedektifleri’ni (2019) kaleme aldı. ‘Bebek’ adlı öyküsüyle Fantazya ve Bilimkurgu Sanatları Derneği’nin (FABİSAD) 2013 Gio Ödülleri’nde dereceye giren yazarın 2014’teki kitabı, ‘Peri Efsa’ (ON8) adlı bir gençlik romanı. İlk kez 2004’te yayımlanmış̧ olan ‘Gezgin’ de, 2015’te ON8 tarafından aynı adla yenilendi. Son çocuk romanı ‘Sevgili Ucube’de (2022) doğayı kucaklayan sıcacık bir büyüme hikâyesi anlatan yazar, İzmir yakınında, Gencelli’de kedileriyle birlikte yaşıyor.

Haber Merkezi