Çocuklarda terk edilme korkusu

Reem Nöropsikiyatri Merkezi’nden Nörolog Dr. Mehmet Yavuz, çocukların yaşadığı terk edilme korkusunu ve ailelerin neler yapması gerektiğini anlattı.

Yavuz, çocuklar için anne ve babanın hayatta karşılaştıkları korkular ve zorluklar karşısında güvenilecek tek liman olduğunu belirterek, “Örneğin bir bebek ilk defa gördüğü insanlara yabancılık çektiği için korkarak bakar. Hatta onu kucağınıza alıp sevmek istediğinizde muhtemelen ağlamaya başlayıp anne ya da babasının kucağına gitmek isteyecektir. Çocuklar özellikle okul öncesi dönemde karanlıktan korkarlar. Bu nedenle pek çok ebeveyn gecenin bir yarısında odalarına gelen minik bir misafirle karşılaşmışlardır. Bu da bize çocuklarda belirli korkuların belirli yaş evrelerinde ortaya çıktığını göstermektedir” dedi.

GELİŞİMİN PARÇASI

“Normal gelişimin ve kişisel olgunlaşmanın bir parçası olan korku elbette rahatsız edici ve olumsuz bir histir. Ancak bu his hayatla mücadele ederken çocuğun kendini koruması için öğrenmesi gereken bir duygudur” diyen Dr. Yavuz, şu bilgileri verdi: “Bu dönemde çocuğun yaşadığı tüm korkular gelişim sürecinden kaynaklanamaz. Anne babanın ve sosyal çevrenin çocukla iletişim kurarken, yanlış tutum ve davranışları korkuların oluşmasına neden olur. Ebeveynlerin evhamlı olması, evde çalan bir telefon sesine panikleyerek cevap vermesi bile çocukların korkuları üzerinde etkili olabilir. Çocuklar hayatın gerçeği olan ölüm kavramını 3-6 yaş arası dönemde fark ederler ve ölümü sorgulamaya başlayıp bununla ilgili sorular sorabilirler. Anne babayı yitirme korkusunu çocuk çok yoğun olarak hissetmeye başlaması hayatını olumsuz yönde etkiler. Zihninde sürekli olarak anne ve babayı kaybetme korkusu çocuğu sürekli kaygılı ve endişeli bir ruh hali içine sokar. Çocuk evin içindeyken bile annesini gözünün önünden ayırmak istemez. Evin içinde anne bir odadan başka bir odaya bile geçse onu göremediği zaman çocuk etrafında dört dönmeye ve ağlamaya başlar.”

NASIL BİR TUTUM SERGİLENMELİ?

Ebeveynlerin çocuklarla iletişim kurarken tutum ve davranışlarına son derece dikkat etmeleri gerektiğini belirten Dr. Yavuz, “Araştırmalara göre ebeveynlerin 'çocuk daha çok küçük, unutur gider' diye düşünerek çocuğu kandırması ya da verdiği sözleri yerine getirmemesi çocuklarda güven kaybına neden olabiliyor. Bazen ebeveynler özellikle yaramaz çocukların hareketlerini kontrol altına almak için korkutarak isteklerini yaptırmaya çalışırlar. 'Beni üzmeye devam edersen hastalanıp ölürüm', 'sözümü dinlemezsen seni sevmem başka çocukların annesi olurum' gibi ifadeleri çocuk ciddiye aldığı için her an annesi ya da babasının onu bırakıp gideceği düşüncesiyle daha da kaygılı olurlar. Bu kaygı onların tüm hayat kalitesini olumsuz yönde etkiler. Kendilerini güvende hissetmedikleri için gece uyuyamaz, arkadaşlarıyla oyun oynarken saldırgan bir tutum sergiler, odaklanma sorunu yaşadığı için derslerinde başarısız olabilirler. Ebeveynlerin yapması gereken öncelikle çocuğunun küçük de olsa bir birey olduğunu unutmamasıdır. Onların duygularını hafife almamak, korkularından dolayı onları yargılamamak gerekir” dedi. (İHA)

Haber Merkezi