Kökenleri Afrika’dan şiveleri Ege’den

Afrika ülkelerinden 1500’lü yıllardan itibaren tarım işçiliği ve askerlik gibi çeşitli nedenlerle Anadolu’ya gelen siyahi göçmenlerin torunları yaşamlarını, sayıları azalsa da İzmir’in Bayındır ilçesine bağlı Hasköy Mahallesi gibi kentin bazı bölgelerinde sürdürüyor. Zaman içerisinde “İzmirli Afro-Türkler” olarak anılmaya başlanan Afrika kökenliler “siyahi rengi” korusa da geçen süreçte tipik bir Türk ailesi gibi Ayşe, Hatice, Şakir, Mehmet ve Ali gibi isimleri tercih ediyor.

Artık “bizden biri” olan Afrika kökenli İzmirlilerin evlerine girince ilk göze çarpan ise giyimleri oluyor. Siyah tenli kadınlar, başörtüleri ve şalvarları ile gülümseyerek misafirlerini karşılıyor. Sohbete başlayınca da dudaklarından Ege şivesiyle ifadeler dökülüveriyor. Afro-Türklerin mutfaklarında ise Anadolu’ya özgü lezzetler pişiriliyor. Pişi, peynir ve karpuzdan oluşan mütavazı sofrada, Türkiye sevgisi, “beyaz tenli ahiretlikler”, yoksul yaşamlar, yarıda bırakılan eğitim hayatı konuşuluyor. Afro-Türklerin birçoğu atalarının ne zaman, nereden ve ne için Anadolu topraklarına geldiğini bilmiyor ancak kendilerini “Türk” olarak görüyor ve siyahi tenleriyle ilgili sorulara biraz da sitemli cevap veriyor. Mikrofon uzatılan mahalle sakinlerinden Güngör Delibaş, “siyah-beyaz” aşkını, Sabriye Sınaiç “melez torunlarını”, Şakir Doğuluer ise “atalarının Çanakkale Savaşı anılarını” anlatıyor.  Afro-Türkler sadece yaşadıkları mahalleye değil kent yaşamına da renk katıyor. Okuma yazma bilmeyen ama tarihi Kemeraltı Çarşısı’nın her sokağını adeta “karış karış” bilen Mesure Doğan “geçim mücadelesiyle”, deri parçalarını dikerek yaşamını idame ettiren Yalçın Yanık ise çarşıdakilerin “ilgi odağı olmanın mutluluğuyla” hayata tutunuyor.

ANNESİ AFFETMEMİŞ

Sudan kökenli Güngör Delibaş, 73 yıllık yaşamındaki tek aşkının “beyaz tenli” olduğunu, onun için ailesini bırakıp kaçtığını söyledi. Eşini bir süre önce yakalandığı hastalık nedeniyle kaybettiğini anlatan Delibaş, “Aslen Sudanlıyım. Ailem okutmadı. Komşumuzun oğlunu çok sevdim, ona kaçtım. Yıllarca korkudan köyüme gidemedim ama aşkımdan da vazgeçmedim. Aşk ne güzellik, ne zenginlik, ne ten rengi dinliyor. Bizimki gerçek aşktı. Herkes öyle aşkı da bulamaz. Annem kaçtım diye beni affetmedi. Tam 45 yıl hiç konuşmadı. Ben mutlu oldum, annem olmadı” şeklinde konuştu. (AA)

Haber Merkezi