Bir Kadının En Büyük Düşmanı Kimdir?

‘Ne yazıyorsun?’ diye sordu.

‘Öyle sıradan bir hikâye yazıyorum’ dedim.

‘Hikâye yazmayı bırak. Sana gerçek bir olay anlatayım onu yaz. İçinde aşk var, aldatma var, entrika var’ dedi.

‘Ve bütün bunlar gerçek!’ dedim göz kırparak.

‘Aynen’ dedi.

‘Elimdekini sonra tamamlasam da olur. Sen anlatmaya başla’ diyerek bilgisayar ekranındaki yazıyı kaydedip kapattım.

 ‘Hadi bu kasvetli yerden çıkıp daha ferah, açık bir yere gidelim. Hem gerçek ve güzel bir hikaye için cebinden de bir şey çıksın, değil mi?’ deyip ayağa kalktı.

Hikâyenin ne olduğunu duymak istiyorsam onu takip etmeliydim. Kordonda, bir kafenin kıyıya bakan masalarından birinde oturduk. Papyonlu garsona siparişlerimizi verdikten sonra konuşmaya başladı.

‘Sanırım en başından itibaren bilmek istersin’ dedi.

‘Yani öyle olursa konunun bütünlüğü sağlanmış olur’ dedim.

‘Peki, belki seninde dikkatini çekmiştir, Instagramımda güzel esmer bir kızla sık sık resim paylaşırdım’ dedi.

‘Valla pek hatırlayamadım’ dedim yüzümü olumsuz anlamda buruşturarak.

‘Neyse, bak şu kız’ deyip esmer, uzun boylu, dolgun dudaklı güzel bir kıza ait bir resim gösterdi.

‘Hatırlayamadım’ dedim. Hatırlamış olsam bile ‘hatırladım’ demezdim zaten.

‘Adı Çağla. Benim 8,5 yıllık arkadaşım. İngilizce kursunda tanışmıştık. Sonra en samimi arkadaşım oldu. 5.5 yıldır biriyle beraberdi. Çok iyi çocuktu. Hatta artık iş ciddi boyutlara gelmiş, aileler de tanışmış, kendi aralarında söz takmışlardı. Ama o sırada başka bir çocukla tanıştı ve onunla görüşmeye başladılar. Aralarında ne oldu bilmiyorum. Ama ‘Artık bu çocuktan hoşlandığıma göre eskisi ile yapamam’ deyip sözlüsünden ayrıldı. Ancak yeni çıktığı çocukla da anlaşamayıp bir süre sonra ayrıldılar. Bu süreçte ben sürekli yanında, ona destek oldum. Yeri geldi gecenin bir yarısı kalktım, kendini yalnız hissetmesin diye onun yanına gittim. Sırf yalnız kalmasın, daha kötü olmasın diye’ dedi.

‘İyi yapmışsın. Arkadaşlık dostluk böyle günlerde belli olur’ dedim.

‘Tabii eğer karşındaki gerçekten de arkadaşınsa’ dedi.

‘Nasıl yani?’ dedim.

‘Anlatmama müsaade etmiyorsun ki’ dedi.

‘Pardon’ deyip ‘sustum’ işareti yaptım.

‘O dönemde benim de yeni yeni görüşmeye başladığım bir erkek arkadaşım vardı. Ama daha birbirimizi tanıma aşamasındaydık. Tabii Çağla’nın durumunu da arada konuşmuştuk ama benimki Çağla’ya da çok kızıyordu’  dedi.

‘Neden kızıyordu?’ dedim.

‘Sözlüyken başka biri ile görüştüğü için’ dedi.

‘O niye kızıyordu ki? Sonuçta sözlü olduğu kişi değildi’ dedim.

‘Öyle bir kızla görüşmeni istemiyorum’ falan diyordu’ dedi.

‘Eee..?’ dedim.

‘Bir gün Çağla ile otururken Canberk aradı. Bu arada görüştüğüm adamın adı Canberk.  ‘Ne yapıyorsun, görüşelim’ falan deyince ‘Çağla ile filanca yerdeyiz, sende gel’ dedim, dilimin ucuyla. O da ‘tamam’ dedi, geldi. Başlangıçta birbirlerine soğuk davrandılar ama bir şeyler içtikten sonra gırgır şamata, espriler, kahkahalar… Birbirlerine ‘kanka’ demeye başladılar. Açıkçası çok hoşuma gitmişti. Çünkü en samimi kız arkadaşım ve hoşlandığım çocuğun birbirini sevmesi bizim birlikte bir şeyler yapabilmemiz için önemliydi. O gece bayağı eğlendik ve Çağla’da kaldık.           

Canberk bir odada, ben ve Çağla aynı odada yattık. Ertesi gün kalkıp kahvaltımızı yaptık. Her şey çok iyi görünüyordu.

Devamı yarına…

Bir Kadının En Büyük Düşmanı Kimdir?