Evliliğimde Her Şey Harika Ama Mutsuzum 2

Ben lavabodan döndükten sonra kaldığı yerden devam etti: “Aslında dışarıdan bakıldığında her şey harikaydı. Beni seven, bir dediğimi iki etmeyen, iyi kazanan bir kocam, iyi bir evim, iyi bir işim... Yani her şey dört dörtlüktü. Ne çok mutluydum ne de çok mutsuz. Bu arada oğlum Toprak dünyaya geldi. O andan sonra her şey bambaşka oldu benim için. Hayatımdaki tek eksik oymuş meğer. O olduktan sonra bambaşka bir kadın oldum. Her şey farklı anlamlandı sanki. İki yıl hiç çalışmadan sadece oğlumla ilgilendim. Öyle ki Ekrem’in varlığını unutmuştum neredeyse. Aramızda karı koca anlamında bir ilişki neredeyse kalmamıştı. Açıkçası bu durumu önemsemiyordum da.”

“Onun istekleri olmuyor muydu?” diye araya girdim.
“Kimin umurunda ki. Benim böyle bir isteğim olmuyordu. O da ister istemez buna uyuyordu” diye cevaplandırdı.
“Belki de başkaları ile beraber oluyordu” diye öylesine bir şey söyledim.
“İnan ki umursamadım. Ben istediğimi almıştım. Hani peygamber böceği var ya. Bilirsin; çiftleşmeden sonra erkeğini yer. Kendimi onun gibi hissediyordum. Ama merak etme ben Ekrem'i yemedim” deyip bir kahkaha attı.
“Yani onu çocuk sahibi olmak için kullandın” dedim
“Öyle de diyebilirsin. Ama aynı zamanda bende onu çocuk sahibi yapmış olmuyor muyum?” dedi göz kırparak.
“Öyle ama” dedim. Duraksadım, “Evliliğiniz bir erkek için hiç de istenilen bir şekilde sürmemiş” diye devam ettim
“Tam tersine. Bir erkek için istenilen en iyi evlilik bizimkisiydi. Ailesine karşı saygılı ve hürmetkar, üstelik akıllı ve iyi bir işi olan bir eş. Sağlıklı bir erkek çocuk doğurdum ki bu o ailenin ilk ve tek torunu. Son derece iyi bir fiziğe sahibim ki pek çok erkeğin beni istediğini çok iyi biliyorum. Üstelik bütün erkeklerin yaklaşımlarına rağmen kimseye herhangi bir cevap da vermedim. Klasik tabirle evimden işime, işimden evime giden bir kadındım. Üstelik onu hiç sıkmadım. Hiç ‘Neredeydin?, Kiminleydin?, Neden geç kaldın?’ gibi tüm kadınların sorduğu soruları hiç sormadım. Başka bir yerlere yalnız  gitsin diye  onu teşvik ettim. Mesela çalıştığı şirket onları Uzak Doğu’ya güya toplantıya göndermişti. Adam gitmek istemedi. Düşünebiliyor musun?” diye  ağzı açık bir şekilde bana baktı.
“İlginçmiş gerçekten” dedim.
“Yani dışarıdan her şeyin iyi gittiği bir evlilikti. Sonra nerden çıktıysa karşıma o adam çıktı. Görsen öyle çirkin, öyle zavallı bir görüntüsü var ki, çıkartır sadaka verirsin. Ama o  kadar güzel konuşuyor ki. Saatlerce onu dinlemek istiyorum. Çok bilgili ve çok kültürlü. Çok etkiledi beni. Kimse kalbimi titretemez diye düşündüğüm bir anda karşıma çıktı. Onunla tanıştıktan sonra, daha hiç bir şey paylaşmadan Ekrem’e ayrılmak istediğimi söyledim. Afalladı. ‘Neden?’ diye sordu. ‘Başkasına ilgi duyuyorum’ dedim. Bekledim ki kızacak, bağıracak ya da eşyalarını toplayıp gidecek. Ama öyle olmadı. ‘Ben seni kolay kazanmadım. Kolay kolay bırakmam’ dedi. Ama eskisi gibi değil artık. Gelişlerime, gidişlerime karışan, kızan, tartışan bir adam oldu. Ayrılmayı da istemiyor. Açıkçası ben de ayrılmak için çok ısrarcı değilim. Çünkü dünyada benim için her şeyden önemli tek bir şey var; o da Toprak’ın sağlıklı ve mutlu bir çocuk olması. Ekrem onu çok seviyor o da Ekrem’i. Onları ayırmak istemiyorum. Ama yıllar sonra kalbimi titreten biri varken de ne yapacağım konusunda çok kararsız kalıyorum. Sence ne yapmalıyım? Ekrem’i boşayıp onunla bir beraberlik mi yaşayayım yoksa onu unutup kendi düzenimi mi devam ettireyim” diye sordu.
“Neden bu soruyu bana soruyorsun ki? Ben psikolog muyum?” dedim
“Psikolog olmadığını biliyorum ama sonuçta sen yazarsın. Belki bir önerin olur diye düşünüyorum” dedi
“Valla çok zor bir durum. Senin yerinde olmayı istemezdim. Açıkçası ben olsam neyi seçerdim bilemiyorum. Ama söz veriyorum bu konuyu yazacağım. Belki okurlardan bu konuda bir önerisi olan biri çıkar” dedim

Buyurun söz sırası sizin.

Evliliğimde Her Şey Harika Ama Mutsuzum 2