Sayfa Yükleniyor...
Abi bir konuda yardımına ihtiyacım var. Evde misin? dedi.
Evet evdeyim gel dedim.
Yakın bir yerden aramış olmalı, kısa bir süre sonra geldi. İki soda alıp bahçedeki eski çekyata oturduk. Anlatmaya başladı. Eşi ile okulda nasıl tanıştıklarını, onu tavlamak için neler yaptığını, aşklarını, nasıl zorluklarla evlendiklerini zaten biliyordum. Çünkü daha önce de anlatmıştı. Yine kısa bir özet geçti. Sonra Bence her şey çocuğun olması ile başladı. Çocuk Sedanın dünyası oldu adeta. Çocuğun yemesi, içmesi, banyosu, yatması derken gün bitiyor. O çoğu zaman çocuğun başında uyuyup kalıyor. Doğrusu o böyleyken zaten onu artık karım olarak değil anne olarak görüyorum. Onu kadın olarak istememeye başladım. Zaten o da bu anlamda bir kaygı yaşamıyor ki artık. Sanki beni sadece çocuk için kullanmış ve işim bitmiş gibi dedi.
Peki neden konuşmuyorsun ki? dedim.
Ne konuşacağım ki. O her şeyi o kadar fedakarca çocuğumuz için yaparken kendim için istediklerim bencillik olmayacak mı? Bana eskisi gibi ilgi göster, benim yanımda çocuğu emzirme mi diyeyim yoksa Tüm gün gezdiğin, mama ve süt kokan o tişörtle yatağa gelme mi diyeceğim? O ikimizin istediği bir şey için bunca fedakarlık yaparken ben bütün bunları nasıl söyleyebilirim? diye yüzüme baktı.
Ne cevap vereceğimi bilemedim. Sonra? dedim.
Sonra gittikçe koptuk işte. O artık sadece anne istiyor, ben ise sadece baba olmak için çok gencim. Gerçi bazen geriye dönüp baktığımda biraz bencillik ettiğimi düşünüyorum ama bazen de Beni ihmal etmemeli diye düşünüyorum. Son zamanlarda biraz etrafıma bakmaya başladım. İşyerimde bana uzun süredir ilgi gösteren ama benim karşılık vermediğim bir kız var. Onun aslında ne kadar güzel ve çekici olduğunu fark ettim. Bende ona cevap verdim. Buluştuk dedi.
Haydaa. Oğlum sen deli misin? Ne yaptın? Sedaya ne söyledin? diye araya girdim.
Ona seninle takılacağımızı söyledim dedi.
Yaptığın şeye beni karıştırmasan olmaz mıydı? dedim kızarak.
Seda sana çok güvenir. Sen varsan detaylı bir şey sormaz. Neyse dur şimdi karıştırma. Nerde kalmıştık? diye kaldığı yeri düşünürken diğer yandan da bana bakıyordu.
Buluşmuştunuz dedim.
Hah evet. Sanki biri ile ilk defa yemeğe çıkıyor gibi heyecanlıydım. Seda ile ilk çıktığım zamanlardaki gibi. O heyecanları tekrar tatmak hoşuma da gitmişti. Kıza her şeyi açık açık anlattım. Karımı sevdiğimi ve benden bir beklentiye girmemesi gerektiğini söyledim. Zaten genç kadınlar arasına evli erkekler daha popülermiş. Çünkü başlarına bela olacağını düşünmüyorlarmış. Ne saçma değil mi? diye bana döndü.
Sadece onay beklediğini düşündüm. Evet anlamında başımı salladım.
Gecenin başındaki heyecan gecenin sonunda kendini pişmanlığa bıraktı. Karım bana güvenip evde çocuğumuza bakarken ben burada ne yapıyorum diye düşünüp kendimi çok kötü hissettim. Öyle ki kendimi hemen dışarı atıp evime, karıma koşmak istedim. Ama diğer taraftan da Beni o ihmal etti. Böyle yapmayacaktı diye düşünüyordum. Anlayacağın o gece orada kaldım. Ertesi gün Sedaya o çok sevdiği ve istediği tek taş yüzüğü alıp eve gittim. Bu iyi bir anne olduğun için sana hediyem diye verdim. Nasıl sevindiğini görmeliydin. Şimdi sana soracağım bir şey var. Ben eşimi çok seviyorum ama o kızla da görüşmek istiyorum. Sence ne yapmalıyım? dedi.
Niye böyle arkadaşlarım var? Niye böyle zor durumlar konusunda çıkışı bana soruyorlar? diye düşündüm.
Ne diyorsun abi? dedi.
Aslında sana ne cevap vereceğimi biliyorum ama yine de okuyuculara sormakta fayda görüyorum dedim.
Anlamadığını belli eder şekilde yüzüme baktı.
Sizin cevabınız?