Seni Gördüğüme Sevindim

Erkek: Neden aramadın bunca zaman?

Kadın: Aslında kaç kere düşündüm, kaç kere elim telefona gitti ama…

Erkek: Ama?

Kadın: Bilirsin işte. Arayıp ne diyecektim ki?

Erkek: Arayıp ‘seni özledim’ deseydin mesela.

Kadın: Kızgındım sana.

Erkek: Sen mi kızdın bana? Komik olma. ‘Ben artık hayatıma yön vermek istiyorum’ diyen sendin

Kadın: Evet bendim. Ama senden beklediğim cevap, ‘İyi o zaman istediğin yönü ver’ değildi. Senden, ‘Hayatını benimle beraber geçirmeni istiyorum’ demeni bekliyordum.

Erkek: Biz beraber değil miydik o zaman? Beraberdik. Beraber olduğumuza göre ilerde de ona göre elbet bir karar alırdık.

Kadın: İlerde? İlerde ne zaman? Vakit geçiyordu ve sen hiçbir şey yapmıyordun. Benimle öylesine vakit geçirdiğini düşündüm.

Erkek: O giden vakit ikimizin de vakti değil miydi? Sadece senin vaktin mi geçiyordu?

Kadın: Senin için hava hoş. Biyolojik saatin sürekli, ‘Zaman geçiyor ve senin çocuğun hala yok’ diye seni uyarmıyor. Sen istediğin zaman çocuk sahibi olabilirdin.

Erkek: Tek sebep çocuk muydu?

Kadın: Hayır tabii ki. Beni gerçekten sevdiğini hissedemiyordum.

Erkek: Ama bunu defalarca sana seni ne çok sevdiğimi söylemiştim.

Kadın: Bazen sözden ziyade mimikler, davranışlar daha önemlidir. En azından benim için öyle.

Erkek: Davranışlarımda da bunu görmüyor muydun?

Kadın: Beraber olduğumuz süre içinde benim için ne yaptın mesela? Bir örnek verir misin?

Erkek: Birlikteyken yaptığım her şeyi dökümünü mü yapayım şimdi sana? O zaman ne yapmam gerekiyorsa yaptım. Özel günlerimizi aklımda tutmaya çalıştım, sana sürprizler yaptım, seni mutlu etmeye çalıştım ama…

Kadın: Ama demek ki ben öyle görmemişim.

Erkek: Ona da benim diyeceğim bir şey yok. Her neyse… Boş ver. Mutlu musun bari? Her şey yolunda mı?

Kadın: ‘Mutluyum, beni çok mutlu eden yeni bir arkadaşım var’ desem sen de mutlu mu olacaksın?

Erkek: Sadece öylesine, bir arkadaş olarak sormuştum. Mutluysan iyi ki gitmişsin diyeceğim. Mutlu değilsen yazık etmişsin.

Kadın: Boş ver. Gerek yok bütün bunlara. Sizinkiler nasıl?

Erkek: İyiler işte. İlk zamanlar seni çok sordular. ‘Kafası karışık, biraz düşünmek istiyor’ dedim onlara. Sonra da çok sormadılar. Sanırım beni üzmek istemediler.

Kadın: Neden üzeceklermiş ki?

Erkek: Gidişine çok üzüldüm. Çok alışmıştım sana.

Kadın: Sen neden beni aramadın o zaman?

Erkek: Gitmeni ben istemedim ki! Kendin, ‘Düşünmek istediğini’ söyledin. Düşünmeni bekledim

Kadın: Keşke ben düşünürken beni yalnız bırakmasaydın. Keşke beni ne kadar istediğini göstermiş olsaydın.

Erkek: Çok geç değil. Her şeye yeniden başlayabiliriz.

Kadın: Artık çok geç. Senden ayrı olduğum süre içinde seni sevmemeye alıştırdım kendimi. Hayatımı başka birinin üzerine kurmamayı öğrendim. Artık böyle bir dünyaya çocuk da istemiyorum. Oysa seninle bir çocuğumuz olsun diye o kadar çok istemiştim ki. Neyse görüştüğümüze sevindim. Seni iyi gördüm.

Erkek: …

Kadın: Hoşça kal. Kendine iyi bak.

Seni Gördüğüme Sevindim