Suriyeli Çocuk

Bir fotoğraf gördüm dün.

Yazımı yazmak için oturdum.

Aşağıda okuyacağınız satırları yazdım.

Başka da bir şey yazmak gelmedi içimden.

Yazamazdım da zaten.

Baba olanlar bilir bu fotoğrafın verdiği acıyı, üzüntüyü.

Büyükler eğlenirken silahları ile çocuklar ölüyorlar.

Lanet olsun silahlarınıza. Keşke şu çocuk kadar masum kalabilseydiniz hepiniz.

SURİYELİ ÇOCUK

Yapmayın lütfen

Paylaşmayın böyle resimler.

Kör olsun gözüm, görmesin

Duymasın kulağım, bilmesin böyle şeyler

Hayal ettiğim, oynayan, gülen çocuklarla dolu düşler

Ölüyor oysa çocuklar burada.

Filistin’de, Cizre’de, Hopa’da ve Bodrum’da.

Bodrum?

Çocuklar mı ölür ki Bodrum’da?

Hadi canım! İnanman ben asla

Oysa gerçek ve işte tam da orada

Bodrum Akyarlar’da

Tam da geçen yıl yüzdüğüm, yattığım plajda

Bir beden yatıyor şimdi, yüzükoyun, üç-dört yaşlarında

Masumca

Uyuyor sanki, ne görüyor ki acaba rüyasında?

Tek, yalnız, ne ana nede baba.

Korkar ki çocuklar tek başına

Bırakmayalım

Kalmasın o kumsalda

Soğuk, üşütür, hasta olur orada

Kalk diyelim çocuk, kalk, yatma!

İsmini bilmiyorum ki.

Ahmet mi? Mehmet mi?

Ali? Veli? Ya da başka biri

Ya da ne önemi var ki

Çocuk işte fark eder mi?

Uyan be çocuk Uyan

Oynamalısın, gülmelisin

Neden gittin ki daha doymadan?

Oysa kaleler yapmalıydın yattığın bu kumdan

Ve sen Deniz Arslan

Utan!

Utanmalıyız aslında hepimiz bu çocuktan

Yapabilirdik, yapmalıydık bir şeyler

Azrail onun  elini tutmadan…..

Suriyeli Çocuk