Ezeli Rakip Ebedi Dostlar

Tüm Türkiye’nin merakla beklediği 90 dakika sonunda oynandı dostlar; şöyle bir düşününce Galatasaray takımının Saraçoğlu Stadyumu’nda en son galibiyetini 1999 yılında aldığını tarih yaprakları gösteriyor bize. O zamanda liseye gidiyormuşuz; yani eğitim hayatımızda bir daha Saraçoğlu’nda Fenerbahçe galibiyeti göremedik; darısı çocuklarımızın eğitim hayatının başına diyoruz artık.

Maçın başlamasıyla birlikte GS kalesine yüklenen; koridorları iyi kullanan bir Fenerbahçe izledik. Cimbom sanki Allah’ım yine aynı hikâye mi der gibi, sadece atakları kesmeye çalıştı ve koskoca 45 dakika sezonun en az isabetli şut çektiği hafta olarak devre arasına 1-0 geride girdi.

65 dakika boyunca tüm ikili mücadeleleri kazanan Gökhan Gönül’ün mükemmel performansı ile Kjaer ve Topal’ın eklenmesi; Fenerbahçe seyircisini coşturdu.

Ne zaman ki Burak-Sinan ikilisi oyuna dâhil oldu, Galatasaray kısmen de olsa oyuna ortak oldu. Bu sinerji da puanı getirdi zaten. Diego’nun çıkışı da tartışmaya açık bu arada. Skoru koruma düşüncesiyle geriye yaslanan Fenerbahçe savunması sonunda golü kalesinde gördü ezeli rakip ebedi dostlar sahadan 1 puanla ayrıldı.

Bu maç için aslında yazılacak çok fazla detay var ama özetle; futbol kalitesinden uzak; özellikle 2.yarı heyecan ve tempolu bir maçta Fenerbahçe 2 puan kaybetti; Galatasaray 1 puan kazandı.

Ayrı bir parantezi seyirci ve tüm futbolseverlere açmak lazım bu arada. En doğru söz onlardan geldi “Maç 90 dakika kardeşlik bir ömür.”

Ezeli Rakip Ebedi Dostlar