Kalabalık Yalnızlık: İlaç Yine İnsanda

Şöyle bir çevrenize bakın; ne kadar çok ses, ne kadar büyük bir uğultu var değil mi? Caddeler, meydanlar, alışveriş merkezleri insan seli… Ama gelin görün ki bu mahşeri kalabalığın içinde her birimiz, camdan bir fanusun içine hapsolmuş gibi tek başımızayız. Yan yanayız ama birbirimize değemiyoruz.

Peki, bizi bu kadar kalabalıkken bu kadar ıssız bırakan ne?

Cevabı çok uzaklarda aramaya gerek yok: Birbirimizi sevmeyi, daha da önemlisi birbirimize “emek vermeyi” unuttuk. Oysa insan, bir başkasının tebessümünde ısınan, bir dostun “iyi misin?” sorusuyla can bulan bir varlıktır. Şimdilerde ise sevginin yerine beğeniyi, sohbetin yerine ekranları koyduk. Binlerce insanın arasında, gönlümüzü açacak tek bir “insan” bulamıyorsak, kalabalık sadece yorgunluk verir.

Aslında yalnızlığın tek ilacı, yine bir başka insanın sıcaklığıdır. Bir çocuğun başını okşamak, bir yaşlının hatırını sormak, yolda gördüğümüz hiç tanımadığımız birine sadece insan olduğu için içten bir selam vermektir. Sevgi, paylaştıkça o devasa sandığımız yalnızlıkları un ufak eder.

Bizim geleneğimizde “insan insanın gölgesidir” derler. Biz birbirimizin gölgesine sığınmayı bıraktığımızdan beri bu kadar çok üşüyoruz.

Kalabalıkların içinde kaybolmamak için birbirimize daha sıkı sarılmalı, kusurları değil güzellikleri aramalıyız. Bir insanın kalbine girmek, dünyanın en kalabalık meydanında olmaktan çok daha huzurludur.

Gelin, bugün bir güzellik yapalım. O ışıklı ekranları bir kenara bırakıp, yanımızdaki insanın gözlerinin içine bakalım. Sevginin o sessiz ama güçlü diliyle konuşalım. Çünkü bu dünya, ne kadar kalabalık olursa olsun, ancak içinde sevgi varsa yaşanılır bir yer olur.

İnsanı sevin, çünkü bizi birbirimize bağlayan tek köprü, hiçbir karşılık beklemeden sunulan o samimi sevgidir.

Yalnızlık Paylaşılmaz

Yalnızlık, yaşamda bir an,

Hep yeniden başlayan..

Dışından anlaşılmaz.

Ya da kocaman bir yalan,

Kovdukça kovalayan..

Paylaşılmaz.

Bir düşün'de beni sana ayıran

Yalnızlık paylaşılmaz

Paylaşılsa yalnızlık olmaz.

ÖZDEMİR ASAF

Kalabalık Yalnızlık: İlaç Yine İnsanda