Çöp sahneden insanlık dersleri

HALİSA TOPRAK

1993 yılında hayata veda eden Samim Kocagöz’ün toplumsal sorunları anlattığı ‘Islak Ekmek’ şehrin dışında bir çöplükte yaşayan insanların günlük hayatını anlatırken, bize günlük hayatta neler kaçırdığımızı, sahip olunan değerlerin nasıl farkında olmadığımızı ve neleri unuttuğumuzu gösteriyor. Oyunda aynı zamanda unutmuş unutulmuş insanlarda yer alıyor.

‘Islak Ekmek’ izleyiciyi derinden düşündürerek kendisiyle baş başa bırakıyor. Sorumluluk sahibi ve eleştirel oyunlar yazan Samim Kocagöz, oyununda insanlara kaybettikleri sorumlulukları hatırlatıyor. Eleştiri oklarını izleyiciye yönlendirerek, bireylerin kendilerine ait yanlışlarını yine kendilerine fark ettirmeye çalışan tiyatro, aynı zamanda toplumsal gerçekçi tarzından ödün vermeden insanın kendisini sorgulamasını sağlıyor. Kendimizle hesaplaştığımız, toplumu sorguladığımız, içimizdeki çöplüğün kokuşmuşluğunu örtmeye çalışmaktansa temizliğe başlama isteği uyandıran bir oyun ‘Islak Ekmek’.

ÖLÜMÜNDEN SONRA SAHNELENEN OYUN

Samim Kocagöz’ün yazdığı ancak hayattayken sahnelenmediği oyun, ölümünden sonra sahnelenerek saygıyla anılmaya devam diyor. Ali Ulvi Hünkar’ın yönettiği Islak Ekmek, çöplükten beslenen, çöplükten para kazanan, çöplüğe sığınan, çöplüğe hayat olarak bakan insanların oyununu içeriyor. Hayatı kenarda yaşayan, kenarın yalnızlığını iliklerine kadar hissetmiş, bu nedenle de birbirine aile olmuş insanların bıçak kadar keskin yaşamları var bu oyunda. Karnınız acıkmışken daha başka ne düşünebilirsiniz? Islak Ekmek, yaşamlarını açlık üzerine kurmuş, çöplükte yaşayan tok insanların hikayesi.

Haber Merkezi