Dil ve konuşma bozuklukları: Kekemelik ve demans arasındaki bağlantılar

Uzm. Dr. İrem Önlen, kekemelik ve demans durumlarını ayrı ayrı ele alarak şunları söyledi: “Kekemelik, genellikle çocukluk döneminde başlayan ve genetik, nörolojik veya psikolojik faktörlerle ilişkilendirilen bir konuşma bozukluğudur. İstemsiz olarak konuşmada kesintiler meydana gelmektedir. Bir hecede veya kelimenin ortasında aniden durulması, yinelenen sesler, heceler veya kelimeler, uzatmalar, geriye dönüşler, konuşmada ritim bozukluğu, tonlama ve vurgulamanın olmaması gibi etkiler görülmektedir. Kekemelik, bazen nörolojik bir sorunla ilişkilendirilebilir, özellikle beyin travması veya felç gibi durumlarda. Kişilerin sosyal ve psikolojik gelişimlerini etkileyebilir, bu da stres, kaygı ve özgüven sorunlarına yol açabilir.

Demans ise (bunama), genellikle yaşla ilgili bir durumdur ve beyinde bir bozulma sürecine yol açarak, hafıza, düşünme, iletişim ve diğer bilişsel işlevlerde sorunlara neden olur. Demansta konuşma bozukluklarından afazi, yani kişinin kelimeleri bulmakta zorlanması, konuşma hızında değişiklikler, anlama ve ifade etme güçlükleri yaşamaları, kişinin bildiği kelimeleri unutması ya da anlamsız kelimeler kullanması şeklinde görülüyor.”

İKİ DURUMDA DA KONUŞMA BOZUKLUKLARI OLABİLİR

Uzm. Dr. İrem Önlen, son olarak demans hastalarındaki konuşma bozukluklarının kekemeliğe benzeyebileceğinin altını çizdi: “Sonuç olarak, kekemelik ve demans, farklı temellere dayanan iki ayrı durumdur ve doğrudan bir ilişki bulunmamaktadır. Ancak, her iki durumda da konuşma ve dil becerilerinde bozulmalar görülebilir. Eğer bir kişi demans hastası ise, kekemelikle benzer şekilde konuşma güçlükleri yaşayabilir, ancak bu kekemelikten ziyade, demansın bir belirtisi olabilir.”

BÜLTEN