Çıraklıktan patronluğa

Bekir Alim’in, bir cam fabrikasında başlayan çıraklık serüveni, oto tamirciliğinden konfeksiyon atölyesine kadar uzandı. Yarıda bıraktığı ilkokulu ise yıllar sonra tamamlayabildi. Bir dönem İstanbul’da belediyeye işe girse de 12 Eylül 1982 darbesiyle işinden ayrılarak memleketine geri dönmek zorunda kaldı. Bundan sonrada hayatını kendisi gibi okuyamayan çocukları okutmak, işsiz gençlere iş imkanı sağlayabilmek için harcadı.

İLKOKULU YARIM BIRAKIP, GURBETE ÇIKTI

İş hayatına bilgi, beceri ve almış olduğu duaları sermaye yaparak başladığını söyleyen 56 yaşındaki iş adamı Bekir Alim, cebinde bir kuruş parası olmayan kişilerin bile cesaretiyle birçok şeyi başarabileceğini ifade etti. Çıraklıktan, patronluğa uzanan örnek yaşam öyküsünü anlatan iş adamı Alim, “Giresun’un Doğankent ilçesi Güvendik köyünde fakir bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldim. İlkokulu bile köyden 5-6 kilometre ayağımda kara lastikle yürüyerek gidip gelmek zorundaydım fakat buna rağmen ilkokulu bitiremeden çalışmak zorunda kaldım. 11 yaşında ailemle İstanbul’a giderek bir cam fabrikasında çırak olarak başladım. Kısa zamanda bu mesleği en iyi şekilde öğrenmeme rağmen bu işin bir meslek olmayacağını düşünerek oto tamirciliğine girdim. Burada da bir süre çalıştım sonra bir terzi yanına çırak olarak girdim. Aslında iyi bir camcı, iyi bir motor ustası, takım elbise dikecek kadar iyi bir terziyimdir. Fakat sonra inşaatçı olan babamın yanına gitmek zorunda kaldım ve orada ise şoförlük öğrendim” dedi.

DARBE MAĞDURU OLDUM

Yıllar sonra yarım kalan ilkokulu bitirdikten sonra belediyede işe başlamışken darbe mağduru olduğunu da anlatan Alim, “Babamın yanında çalışırken, bir gün işe giderken belediyeye iş başvuru kuyruğu gördüm ve oraya bende dahil oldum. Yapılan mülakat sonrasında işe girmeyi başardım ve İstanbul’da bir ilçe belediyesinde çalışmaya başladım. Ancak bu çok uzun sürmedi diyebilirim. 12 Eylül 1982 ihtilali ile buradaki işimden ayrılmak zorunda kaldım. Sonra memleketime geri döndüm. Memleketimde ise bir kez daha şans yüzüme gülerek buradaki belediyede işe başladım. Ancak sadece belediyede çalışırken kendi hayatımı kurtarmak bana yetmiyordu. İlçemde benim gibi bir çok okuyamayan öğrenci, yüzlerce işsiz genç vardı. Asıl onların sorunlarına çözüm bulmalıyım diye düşünüyordum” diye konuştu.  İHA

Haber Merkezi