Ukrayna’daki kelebek!

Çernobil’de yaşanan kazayı ilk duyduğumda genç bir üniversite öğrencisiydim... İlk başta ne kadar büyük bir felaketin içinde olduğumuzu hiç birimiz anlamamıştık... Öğrendik... Yaşayarak öğrendik...

Nükleer felaket, sayısını kimsenin tam bilmediği onlarca canı kanser görüntüsü altında yok etti... Çernobil’den sonra Ukrayna bir kez daha hayatımızın tam içinde... Ne kadar büyük bir felaketin eşiğinde olduğumuzu yine tam olarak anlamış değiliz... Atılan her bomba, sıkılan her kurşun, patlayan her bomba bizim cebimizi vuracak...

Ekonomik anlamda bu kadar kırılgan bir dönemde olabilecek en kötü senaryo gerçekleşiyor... Petrol, doğalgaz ve gıda fiyatlarındaki artış zaten zor durumda olan garibanların canını fena yakacak... Modern insan denilince tarihteki en teknolojik insanı kast ediyoruz... Dünya elimizdeki cep telefonun içine sığmış bir şekilde parmaklarımızın ucunda... Bu güçten keyif alıyoruz... Ama gerçek ne yazık ki bu kadar keyif verici değil...

Sokağımızdaki kaldırımın neden ikide bir değiştirildiğini, açılan çukurların neden bir türlü doldurulmadığını, çöplerin neden zamanında toplanmadığını sorgulama yeteneğini kaybettiğimizin farkında değiliz... Bireysel olarak sürükleniyoruz, tıpkı yaşanan savaş karşısında anlı şanlı kurumların ve devletlerin sürüklendiği gibi sürükleniyoruz... İpler bizim elimizden çıkmış durumda...

“Amazon’daki bir kelebeğin kanat çırpışı ABD’de kasırgaya neden olur” diyen ‘kelebeğin etkisi’ olarak adlandırılan kaos bu kez Ukrayna’da çıktı karşımıza... Teknoloji sayesinde dünya küçüldü küçülmesine de, insanın doymak bilmez hırsı hala taş devri seviyesinde...

Ukrayna’daki kelebek keşke o kanatları hiç çırpmasaydı...

Ukrayna’daki kelebek!