Afrika Notları 5: Göstereceksiniz, Öğreteceksiniz, Yapacağız

‘Hocam yorgun görünüyorsunuz’dedi tercümanım.

‘Evet yorgunum çünkü gece boyunca acildeydik. Dün patlamadan gelen hastalarla uğraştık’ dedim.

‘Biz artık alıştık’ dedi omzunu silkerek.

Bomba patlamasına, silah seslerine alışmak…Buraya geleli 54 gün oldu. Zaman zaman uzaktan, yakından gelen silah sesleri ve toplamda 3 defa patlayan bombalara onlar alışmış olsa da biz henüz alışamadık. Hala tedirginlik yaşıyoruz. Savaş bölgelerinde bombalar altında yaşayanları düşünüyorum. Üzülüyorum. Büyükleri bir kenara bıraktım peki çocuklar? Nasıl bir psikoloji ile yaşayacaklar bundan sonraki hayatlarını? Normal olmayacakları kesin.

Neden bu kadar emin konuştum? Çünkü burada 27 yıldır süren iç savaş koşullarında büyüyenleri görüyorum. Çabuk sinirlenen, kavgacı ve tahammülsüz insanlar. İstekleri engellendiğinde her türlü şiddete kolaylıkla başvurabiliyorlar. Öldürmek? Onlar için çok doğal. Çünkü büyüdükleri süre içerisinde o kadar çok ölüm görmüşler ki….

‘Birbirinizden ne istiyorsunuz?’ diye sordum.

‘Bu ülkede kabileler var. Dört tanesi ( Hawya, Daarood, Dır, Dıgır/Mırıfle ve diğerleri ) büyük ana kabileler. 1991 yılında merkezi hükümet zayıflayınca kabileler arasında iktidar mücadelesi başladı ve halen devam ediyor. Bu süre içerisinde insanlar yeterince eğitim alamadılar. Düşünün şu an bir neslimiz tamamen eğitimsiz insanlardan oluşuyor. Eğitimsiz bir insanda ilkel düşünür. Sadece kendi ihtiyaçları için yaşar. Bizde durum bu’ dedi.

‘Peki ne olacak? Nereye kadar devam edecek bu durum?’ dedim.

‘Geçen sene yeni bir Cumhurbaşkanı seçildi. Avrupa ve Amerika’da büyümüş, orada eğitim almış. Yapacağı reformlarla ülkeyi yeniden bir araya getirmesini umuyoruz. Tabii dış güçler izin verirse..’ dedi.

‘Dış güçler?’ dedim.

‘Çevremizdeki ülkeler Kenya, Etiyopya Hristiyan ülkeler. Onlarda da kabileler var ama çok ilginçtir ki dış ülkeler orada kabileler arasında çatışma olmasına müsaade etmiyorken burada neredeyse 30 yıldır süren çatışmalar kimsenin çok da umurunda değil. Ben eminim ki bu ülke Müslüman bir ülke değil de Hristiyan bir ülke olsaydı şu anda durum çok daha farklı olurdu ‘dedi.

‘Her olumsuz şeyi dış mihraklara dayandırma fikri bana pek yabancı gelmedi. Ama sizin herşeyiniz düzgün mü?’ dedim

‘Tabi ki değiliz. Öncelikle yeterince çalışkan olduğumuzu düşünmüyorum. Yemek, uyumak ve çocuk yapmak tüm önceliğimiz’ dedi.

‘Bunu ben söylesem farklı algılayabilirdin’ diye güldüm.

‘Evet öyle olurdu’ diye güldü o da.

‘Peki ne olacak?’ dedim

‘Şu olacak; siz bize yolu göstereceksiniz, öğreteceksiniz biz de yapacağız’ dedi göz kırparak.

İşte bizim burada bulunma amacımızı güzel özetleyen bir cümle söylemişti.

‘İnşallah inşallah…’ deyip derin bir nefes aldım. ‘Hadi başlayalım ‘ dedim…

Afrika Notları 5: Göstereceksiniz, Öğreteceksiniz, Yapacağız