Ben Seninle Mutlu Değilim

Kadın: Ben seninle konuşmak istiyorum.

Erkek: Ne konuşacağız?

Kadın: Haklısın. Zaten konuşacak pek bir şey kalmadı aramızda. Farkındaysan da hiçbir şey konuşmuyoruz. Bende bunu konuşmak istiyorum seninle.

Erkek: Seni dinliyorum.

Kadın: Sen eve geldiğinde mutsuzsun. Ölü balık gibi, ne bileyim ceset gibisin. Sürekli yorgunsun, isteksizsin.

Erkek: Yani iş hayatım çok yorucu geçiyor. Biliyorsun birde kriz mriz falan oldu. Bütün bunlar yordu beni.

Kadın: Biz ne kadar zamandır seninle beraberiz?

Erkek: 10 yıl oldu.

Kadın: Bu ülke tarihinin en büyük iki krizini biz seninle beraberken yaşadık. Ama o zamanlar böyle değildi.

Erkek: Canım o zamanlar gençtik, enerjimiz vardı, isteğimiz vardı. Şimdi yaşlandık.

Kadın: 39 yaşındasın ve yaşlandım diyorsun. Bence ‘Sıkıldım, bıktım, istemiyorum, sorumluluklar beni yoruyor’ desen daha doğru olurdu.

Erkek: Yani belki de haklısın.

Kadın: Ne zamandır sende bir sorun olduğunu biliyordum. Belki sen konuyu açarsın diye bekliyordum ama…

Erkek: Aslında bende seninle konuşmak istiyordum ama açıkçası seni üzmek de istemedim.

Kadın: Neyi konuşmak istiyordun?

Erkek: Yani evliliğimiz hakkında. Ben mutlu değilim. Açıkçası ortada ‘Şundan dolayı mutlu değilim’ diyebileceğim bir şeyde yok ama mutlu değilim işte. İstediğim yaşam şekli bu değil sanırım.

Kadın: Farkındayım. Daha doğrusu farkındaydım. Uzun zamandır mutsuz olduğunu hissediyordum. Çocukla ilgilenmiyorsun, sürekli bilgisayarın başında ya da telefonda bir şeyler yapıyorsun. Sanırım hayatında başka biri veya birileri var.

Erkek: Öyle bir şey yok.

Kadın: Bak canım. Kendini bana anlatma. Seni çok iyi tanıyorum. Senin flörtüz bir yapın var ve sen kadınlarla konuşmayı seviyorsun.

Erkek: Saçmalama.

Kadın: Bak beni aldatıyorsun demiyorum. Konuşmayı seviyorsun diyorum.

Erkek: Evet yani ilgi görmek, ilgilenilmek hoşuma gidiyor. Çocuk olduktan sonra sende bütün ilgini ona verdin. Ben yokmuşum gibi davrandın. Her şeyin merkezine çocuğu aldın. Onunla yatıyorsun, onunla kalkıyorsun.

Kadın: Sende başka kadınlarla ‘iş gezilerine’ çıkacağına, eve geldiğinde kafanı telefondan ya da televizyondan kaldırıp biraz çocuğunla ilgilensen bence hiç fena olmazdı. Bende insanım sonuçta. Çocuğu okuldan al, üstünü başını değiştir, yedir, içir, ödevini yaptır. Bütün bunlar kolay mı sanıyorsun?

Erkek: Çocuk yapmayı isteyen sendin ama.

Kadın: Evet. 6 yıl boyunca yedik, içtik, gezdik, dolaştık. Artık anne olmak istedim. Çok mu?

Erkek: O zaman şikayet etmemelisin bence.

Kadın: Şikayet ettiğim çocuğum değil sen ve senin bu mutsuz yüzün.

Erkek: Bu mutsuz yüzümü görmeyi çok istemiyorsan bu işin yolu belli.

Kadın: Hah bende tam onu diyordum. Ben artık bu işe bir çözüm bulalım istiyorum.

Erkek: Bu işin çözümü kolay. Avukatına ver vekaleti, ne istiyorsan onu da konuşalım ve bitirelim. Herkes istediği hayatla mutlu olsun.

Kadın: Tamam. Aynen öyle olsun…..

Ben Seninle Mutlu Değilim