Beni Seviyor mu, Beni Kullanıyor mu?

‘Hocam bir şey sorabilir miyim?’ diye bir mesaj geldi.

Gece yarısına yakın bir saatti. Yaptığım uzun bir yolculuktan sonra, kaldığım lüks otelin rahat yatağına yatmış, televizyonda bir müzik kanalına bakıyordum. Göz kapaklarım botoksu fazla kaçmış Ajda Pekkan’ın kapakları kadar ağırlaşmış, açmak için Naim Süleymanoğlu’nun kadar güç gerektirecek bir durumdaydı. ‘Sabah cevap yazarım’ deyip yattım.

Ertesi gün ‘Günaydın, tabiî ki sorabilirsin’ diye cevapladım.

‘Hocam; Bir kız arkadaşım var. Dört yıldır tanıyorum. İkinci yılın sonunda ayrıldık. Ancak ailesi ile görüşmemiz devam etti. Geçen sene 5 ay süren bir evlilik yaşadı. Sonra ayrıldı, bana döndü. ‘Senin kıymetini bilemedim. Sen çok iyisin. Aslında ben seni seviyormuşum. Bundan sonra seni mutlu etmek için elimden geleni yapacağım vs vs.. Buna benzer şeyler söylüyor. Ben ona ‘Ben seni deli gibi severken neden sen de bana cevap vermedin? Beni neden tercih etmedin?’ diye sordum. O da bana ‘Ben o zaman çok cahildim, değerini bilemedim. Keşke zamanı geri almak mümkün olsa. Hata yaptım özür dilerim’ diyor Şimdi sorum şu ‘Acaba içinde bulunduğu durumdan kurtulmak için mi beni kullanıyor? Düşüncenizi merak ettim’ dedi.

Aklıma eski bir kız arkadaşım geldi. O da ‘Ağzınla neden kuş tutamıyorsun?’ gibi bahaneler bulup ayrılır, sonra başkaları ile çıkar, umduğu-ya da bende fazlası ile bulduğu- ilgiyi bulamadığında yukarıdaki kadına benzer cümleler kurar, ona olan zaafımdan- vicdanlı oluşumdan, saflığımdan ya da salaklığımdan, artık ne derseniz deyin- faydalanır geri gelirdi. Bir süre daha devam eder sonra aynı şeyler tekrarlanırdı. Sonrasında ona olan inancımı tamamen kaybettiğimde doğru yolun aslında onsuz bir hayat olduğuna karar verip onu kendi dünyası ile baş başa bırakmıştım.

Okurumun sorduğu soruya ‘O işten hayır çıkmaz. Eğer o da seni gerçekten sevmiş olsaydı baştan sana gelirdi. Ama başkasını denedi, baktı ki olmadı. Sana döndü tekrar. Nasıl olsa sen hazır asker olarak bekliyordun. Senden daha iyi birini bulduğunda gitmeyeceğinin bir garantisi var mı? Netice de can çıkar, huy çıkmaz’ diye cevap yazmak geçti içimden.

Sonra şunu düşündüm; insanlar hata yapabilirler. Yaptığı hatalardan, yaşadıkları kötü şeylerden gerçekten de ders çıkartmış –ki ben hiç ders almıyorum- insanlar da tanıyordum. Öyleyse içimden ilk anda geçen bu olumsuz düşünceleri yazmam doğru olmazdı.

Kıvranıp durdum. Ne yazacağımı bilemedim.

Klasik tabirle top dolaştırdım. ‘Ben olsam ne yapardım?’ diye düşündüm. ‘Onun ders almış olacağına inanırdım’ diye içimden geçti çoğunlukla. Ama bilinçaltım ‘Hayır huylu huyundan vazgeçmez’ diye diretti.

Bende hep yaptığım bir şeyi yapmayı, okurlarımdan yardım istemeyi düşündüm. Aranızda farklı farklı tecrübeler yaşamış insanlar vardır.

Şimdi 100 puanlık uzman sorusu; siz ne diyorsunuz?

Soruyu anlamayan yazıyı bir daha okusun lütfen.

Beni Seviyor mu, Beni Kullanıyor mu?