İlişkimize Bir İsim Koyalım

Geçenlerde uzun zamandır görmediğim bir arkadaşım beni aradı.

‘Abi işin yoksa akşam bana biraz vakit ayır. Senden akıl almam lazım’ dedi.

‘Zaten bende de çoktu. Ha bire dağıtıyorum’ diye dalga geçtim.

‘Abi sonuçta sen ilişki uzmanısın ve ayrıca bir yazarsın, hem bana bir fikir vermiş olursun, hem akşam yemeğin bedavaya gelir, hem de yazın için bir konu bulmuş olursun’ dedi.

Beni zayıf yerimden vurmuştu. Diğerleri pek önemli değildi ama özellikle ‘Akşam yemeğin bedavaya gelir’ cümlesi benim için çeldirici kelimelerle doluydu. ‘Yemek=bedava’ pek çok planımı değiştirebilir bir denklemdir.

‘İyi o zaman tamam. Valla aslında bir sürü planım vardı ama madem bu kadar dertlisin geleyim bari’ dedim. Akşam nerde kaçta buluşacağımıza karar verdik.

Buluşma yerine erkenden gidip yemek için menüyü istedim. Nasıl olsa hesabı ben ödemeyecektim ve bu nedenle menüyü ‘Hangisi ucuz’ diye çok incelememe gerek yoktu. Beğendiğim her yemekten, ortaya karışık bir şeyler söyledim.

Arkadaşım geldiğinde kan glukoz seviyem ‘Keyif’ düzeyine ulaşmıştı. Artık rahat rahat dinleyebilirdim.

‘Eee anlat bakalım. Nedir derdin?’ dedim.

Yemekten önce aç karına biri sigara yakıyorsa derdi büyüktür bilirim.

‘Abi şimdi şöyle bir durum var. Ben yaklaşık 1 yıldır biri ile beraberim. İlişkimiz de gayet iyi gidiyordu. Açıkçası her şey dört dörtlüktü’ dedi.

‘Ohh iyi o zaman. Sonunda mutluluğu buldun o zaman’ dedim.

‘Öyleydi abi. Sonra bir gün bana ‘Biz neyiz seninle?’ diye sordu. ‘Arkadaşız’ dedim dalga geçerek. Onun ciddi olduğunu görünce ‘Sevgiliyiz tabii ki’ diye cevapladım ikinci kez. ‘Peki nereye gidiyoruz?’ diye sordu. Ben de ‘Kalbimizin götürdüğü yere’ diye cevapladım. Kızdı bana. ‘Ben ilişkimizin nereye gittiğini bilmek istiyorum, ilişkimize bir isim koymak istiyorum’ dedi bu seferde. ‘Seyfettin olsun’ dedim. ‘Sen ciddi düşününceye kadar bir daha görüşmeyelim’ dedi. Kalktı, gitti’ dedi sakalını çekiştirerek.

‘Kız haklı tabii oğlum. Sonuçta önünü görmek istiyor’ dedim.

‘Abi tamam da ben bir kere evlenip ayrıldım biliyorsun. Evlilik konusunda çok çekincelerim var. İkinci kez bu işi düşüneceksem yoğurdu üfleyerek yemem gerekmiyor mu?’ dedi.

‘Valla sende haklısın’ dedim bu seferde. Söylediğim son cümle karşı tarafta ‘Kimin haklı olduğu’ konusunda bir kafa karışıklığı yaratmıştı doğal olarak. Hemen ‘Sonra ne oldu peki?’ diye bu durumu geçiştirdim. Öyle ya, bir otör olarak bana fikir danışan birine kesin bir şey söylemeliydim.

‘Sonra görüşmedik bir daha. Sadece mesajlaştık. İlişkiye en az onun kadar ciddiyetle baktığımı, onunla mutlu olduğumu, zamanın pek çok şeyi göstereceğini, ancak şu an için hemen ikinci kez evlenmeyi düşünmediğimi söyledim’. O da ‘Ben şu anda evlenelim demiyorum. Ama en azından beni bırakmayacağını bilmek istiyorum. Bir ismi olsun ilişkimizin. Ben de geleceğimi bileyim. Yarın öbür gün sen benden bıkıp ‘Ben evlenmek istemiyorum’ dersen ne olacak. Ben boşa vakit kaybetmek istemiyorum’ diyor’ dedi.

‘Yani kadınların biyolojik saatleri vardır. Belki çocuk sahibi olmak istiyordur ya da senden ona olan sevgini daha açık ifade etmeni bekliyordur’ dedim.

‘Valla sevgimi göstermek konusundan sıkıntılarım var. Çünkü bugüne kadar yaşadığım pek çok olumsuzluk, ilişkilere kendimi koruma içgüdüsü ile yaklaşmama sebep oluyor. Salamıyorum kendimi. Bu da karşı tarafta sanki sevmiyormuşum gibi bir intibah oluşturuyor’ dedi.

‘Büyük problem. Kadınlar sevgilerini abartılı bir şekilde dile getiren erkekleri daha çok severler. Mesela doğum günlerinde tek taş alanları, uzakta bile olsa kızın iş yerine sürpriz çiçek ya da hediye gönderenleri, vapurda, kafede evlilik tekliflerini yapanları daha çok severler’ dedim.

‘Abi sen onu bırak da ben ne yapayım onu söyle’ dedi.

‘Hele sen bir kaymaklı ekmek kadayıfı söyle de kan şekerimiz yükselsin, sonra ben sana önerilerde bulunurum’ dedim.

Tatlımı yerken ‘Nasıl bir cevap vereyim?’ diye düşünüyordum.

İlişkimize Bir İsim Koyalım