İsmim Samet

Siz bu yazıyı olurken ben çok uzakta olacağım. Çok uzakta olmamayı dilerken çok uzakta olacağım. Çünkü çok uzaklara gitmeyi ben istemedim. Bazıları buna kader bazıları kötü şans diyor. Siz ne derseniz deyin işte.
Benim hikayem bu kadarmış diyebiliyorum.
Aslında sağlık sektörünün içindeydim. Sağlık memuruydum ve her gün bir sürü hasta ile uğraşırken asla böyle bir şeyin kendi başıma geleceğini düşünmedim. Düşünemiyor ki insan. Düşünsem 17 yaşındayken, beni daha büyük biri sansınlar diye lisede başladığım sigarayı orada atardım. Keşke zaman makinesi gerçek olsa ve keşke o gün o okul tuvaletine dönebilsem. Bana “kıyak” yapıp sigara uzatan “kanka”ma “Bana bu kötülüğü yapma dostum!” diyebilsem. Ama mümkün değil artık.
Her neyse sevgili dostlar.
Üzgünüm bazı şeyler için. Mesela kırdığım gönüller, aramadığım arkadaşlar ve erteleyip yapamadığım işler için. Ama en çok güzel kızıma, fındığıma bir daha sarılamayacağım, onu yalnız bırakıp gitmek zorunda olduğum için üzgünüm. Elimde olsa gider miyim güzel kızım?
Bir sözüm de siz sevgili dostlarıma;
Hayatınızı yaşayın; gününüzü yaşayın; sevdiklerinizle beraber geçirdiğiniz anların tadını çıkarmaya çalışın. Kendinize bakın. İyi bakın çünkü bu beden bir emanet aslında. “Sen ona nasıl bakarsan o da sana öyle bakar” derdi lise biyoloji hocam. Derdi ama bir kulağımdan girer diğerinden çıkar gider, gökyüzüne karışan diğer öğütler gibi.
Bu kötü hastalığın beni bulacağını hiç düşünmedim. Hiç hesapta yoktu. Daha Galatasaray’ın 5., 6. yıldızını takacağını görecek o formayı kızımla beraber giyip maça gidecektim.
Ne hayallerim vardı gelecekle ilgili. Mesela damat adayını olur olmaz sorularla terletmeyi, düğününde kızımla karşılıklı oynayacağım zeybeği ve bana benzerse torunumun gözleri, ona “maviş” demeyi ve buna benzer pek çok şeyi.

Ama heyhat!

Ne yazık ki bütün bunları gerçekleştiremeyeceğim. Hayat böyle bir şey işte. Bu gün var yarın yoksun. Daha önce de dediğim gibi tadına varın ama en çok sevdiklerinize onları ne kadar çok sevdiğinizi söyleyin, söyleyin söyleyin. Çünkü bir daha söyleyemeyebilirsiniz.

Sevgili kızlarım; şimdi çok yorgunum. Çok mücadele ettim ama gücüm bitti. Şimdi uzun bir uykuya dalacağım. Rüyalarımda sizler olacaksınız ve ben her zaman sizin yanınızda olacağım. Sadece gözlerinizi kapatıp beni düşünmeniz yeter.

Son sözlerim Hayat arkadaşıma…

“Eşim, yoldaşım, canım, benim diğer yarım.

Biliyorum sana verdiğim sözü tutmadığımı düşüneceksin. Ama öyle düşünme, bana kızma. Kaderimizi biz çizmiyoruz ve ne zaman gideceğimize biz karar vermiyoruz. Sen benim her zaman arkamı toplayan güçlü kadınımdın. Biliyorum bu son değil. Yeniden görüşünceye dek hoşça kal.”

Hayatını kaybeden Sevgili 112 çalışanı Samet Dereli’inin anısına…

Rahmetle…

İsmim Samet