Kaan ve Esra: Mutluluk Reçeteli Bir Aşk Hikayesi

‘Aşk mı? O da ne ya?’ diye güler, dalga geçerdim arkadaşlarımla. Yetmez, kalabalık ortamda ‘Oğlum var ya bu manyak aşk acısı çekiyor’ diye onları başkalarına gösterir, onların da dalga geçmesini sağlardım.

Üzülürlerdi. Çok da umursadığımı söyleyemeyeceğim. Arkadaş grubumda popüler biriydim. ‘Çapkın’ derlerdi bana ama yanlış bir tanımlama. Ha korktuğumu da düşünme sakın. Çapkın olsam, ‘Çapkınım’ derim. Ama değildim. Sadece konuşmayı seviyorum. Cinsiyet ayırımı yapmadan herkesle konuşurum. Bazı kadınlar tabi ki benden etkilenirlerdi ve yakınlık gösterirlerdi. Anlardım. Ama bazen kıramazdım onları, kestirip atmazdım. Bir süre çevremde dolanıp sonra istediklerini alamadıklarında ayrılırlardı. Belki bu yüzden adım çapkına çıktı. Ama benim umurumda değildi.

Keşke umurumda olsaydı. Bunda dolayı sonradan çok üzüleceğimi nereden bilebilirdim ki. ‘Çok yakışıklı mıyım? Hayır değilim ama sporcuyum ve sempatik biriyim. Pozitif bir enerjim var. İnsanlar genelde beni severler’ dedi adam.

‘Onu ilk gördüğümde kalabalık bir gruptaydı. Esmer biri ya, hatta biraz fazla esmer’ dedi gülerek kadın. Arkadaşları ile bir şeyler konuşuyorlardı, gülüp, eğleniyordu. Kısacık saçları, bembeyaz dişleri, gülüşü, hoşuma gitti. Yanımdaki arkadaşım yakaladı bakışımı. ‘Nereye bakıyorsun?’ dedi göz kırparak. ‘Şu çocuğa’ diye gösterdim. ‘Aman boş ver onu. Çok çapkın. Her hafta yanında başka bir kızla geziyor’ dedi. Hemen kafamı çevirdim. Öyle insanları hiç sevmiyorum çünkü.

Neyse aradan bir zaman geçti ‘Ben onların maçında görevliyim’ dedi kadın. ‘Dur dur burada ben anlatmak istiyorum’ dedi adam heyecanla. Eliyle kadının elini tuttu. ‘Maça çıkıyorum, takımın başındayım, onu orada ilk kez gördüm ve o anda bittim. Dizlerimin bağı çözüldü. Kalbimin tam ortasına oku atmış Eros. Maçı bıraktım, ne pozisyon veriyorum ne de taktik. Sürekli ona bakıyorum. Yemin ediyorum maç kaç kaç bitti hatırlamıyorum bile’ dedi gülerek.

‘Bunun için çapkın dediler ya. Bana bakınca iyice sinir oluyordum. Yani neredeyse bayrağı gidip kafasının ortasına indireceğim. Bir hafta sonra bu sefer oyuncu olarak karşımda. Sürekli bana bakıyor. Kararlarıma gülüyor ‘Ya hocam yanlış gördünüz ya’ diyor sırnaşık şekilde. Ben işimi her şeyden fazla önemserim. Sinir etti beni’ dedi kadın.

‘Sürekli itiraz ediyorum ki bir kelime söylesin, bir gülsün, bir baksın ama nerde! Bir kere bile bakmadı bana. Benim de oyunla alakam yok bu arada. Onunla bir şekilde bağlantı kurmam lazım. İkimizin bir ortak arkadaşı var. Maçtan sonra telefonunu sordum. ‘Oğlum o sana yüz vermez, hiç kimseye yüz vermez o’ dedi. Israr ettim aldım. Kendimi anlatan bir mesajın sonunda ‘Bir engeliniz yoksa sizinle bir şey içebilir miyiz?’ diye sordum. Ama bu mesajı yazarken sen bana sor. 1000 defa yazıp sildim. Tekrar tekrar orasını burasını düzelttim. ‘Gönder’ tuşuna elimi atıyorum ama basamıyorum. Neyse sonunda attım’ dedi adam.

Kadın ‘Zaten sinirliyim ona. Mesaj gelince daha da sinirlendim. ‘Bu ne cüret! Siz beni ne zannediyorsunuz?’ diye başlayarak bir güzel haşladım tabii ki. ‘Lütfen telefonumu da silin’ dedim. ‘Sizi rahatsız ettiğim için özür dilerim’ diyebildi ve bir daha da aramadı.

‘Ben yemekten içmekten kesildim. Sürekli gülen, şakalaşan adam gitti, dalan, etrafı ile bağları kopan, sürekli romantik müzikler dinleyen, evden dışarı çıkmak istemeyen biri geldi. Esra sürekli aklımda. Sanırım Allah ‘Sen başkaları ile dalga geçersin ha! Gör bak şimdi’ dedi bana.

‘Aradan bir zaman geçti. Bana ‘O çok çapkın’ diyen kız arkadaşım Beyza ve Kaan aynı yerde yaz kampında çalışıyorlar. Beni ikide bir arayıp ‘Kız, biz bunu yanlış tanımışız ya. Valla bir sürü kız var etrafında ama o kimseye bakmıyor’ dedi. Ama ben hiç yumuşamadım’ dedi kadın.

Devamı yarına…

Kaan ve Esra: Mutluluk Reçeteli Bir Aşk Hikayesi