-
-
-
Sayfa Yükleniyor...
Sayfa Yükleniyor...
Nasıl sever, nasıl kıskanırmışım
Nasıl da gitmene sessiz kalmışım
Sen gitmişsin ama ben anlamışım
Hala seviyorsan dön, durma
Sen gideli her şey renginden oldu
Gönlümün gülleri sarardı soldu
Hayatımın gülen yüzü kayboldu
Bir çift dileğim var kırma, kırma
Giden birinin arkasında kalanın hislerini çok güzel anlatan satırlar bunlar. Hele güzel bir müzik ve yanık bir sesle birleştiğinde bir bıçak gibi saplanır kalbe
Aslında yaşadığı güzel şeylerin değerini bilemeyip hor kullanan, kıran, döken, inciten, rencide eden, aşağılayan birinin O gittikten sonraki üzüntüsünü, pişmanlığını, hissettiklerini, dileklerini satırlara döken güzel bir şarkı ve şiir...
Tutma benim gibi onun elini, onu benim gibi sevme! Çünkü ben kimseyi sevmedim senin gibi diyor şarkının meyanında. Bir çift dilek olarak ancak bunu dileyebiliyor çünkü geride kalan artık
Benim için özel bir parçadır bu şarkı. Bu parçayı İbrahim Erkaldan ne zaman dinlesem aklıma O gelirdi.
Ama artık Onunla beraber o şarkıyı söyleyen kişi de gitti. Hem de bir daha dönmemek üzere. Kalplerinde sonsuza kadar bir eksiklik hissedecek, bir daha Baba diyemeyecek üç çocuk bırakarak..
Hayat bu işte kime ne zaman ne getireceği belli olmayan bir koşturmaca. Ne zaman, nerede, nasıl, nereye gideceğiz?
Satırları yazıp yazıp siliyorum. Ölüm ve üstelik genç yaşta ölüm karşısına kifayetsiz kalıyor kelimeler
Üzgünüm, yakınlarımdan birini kaybetmiş kadar üzgün. Kendisini tanımasam da hayatımda bir yeri, bir anısı olmuştu
Ve tüm anılar birer birer yok olduğunda kaçınılmaz sona bir adım daha yaklaşıyor olacağız.
Gençlik dönemlerimin unutulmaz parçalarına imza atan mahallemizin delikanlısı İbrahim Erkal güle güle
Rahmetle
