Sence Ne Yapmalıyım? Ya Da Sizce Ne Yapmalı?

‘Abi bilse bilse sen bilirsin, derdime bir çare’ dedi heyecanla. Sol kolumu da tutmuş farkında olmadan sıkıyordu.

‘Hayrola? Ne oldu?’ dedim.

‘Abi gel sana bir kahve ısmarlayayım, geniş geniş konuşuruz’ diye tuttuğu kolumdan çekti. İtiraz etme şansı bile tanımadan beni çekerek deniz kenarındaki kafeteryaya götürdü. Öğlenden sonra serinliğin henüz başlamadığı saatlerdi ve o dışarıya şezlongların altındaki masalara doğru yöneldi.

‘İçerisi serindir oraya oturalım’ diye duraksadım.

‘Abi içerde bize sigara içirmezler. Hem içerdeki masalar birbirine çok yakın. Rahat rahat konuşamam ben. Gel dışarıda oturalım’ diye dışarıdaki masalara baktı.

‘Çok sıcak ya’ dedim.

‘Abi benim zaten için yanıyor. Gözünü seveyim kırma beni, gel’ dedi.

İstemeye istemeye dışarıdaki masalara yöneldim.

Denizden esen hafif rüzgar ve şezlongun sağladığı gölgeye rağmen sıcaklık nefes almayı zorlaştırıyordu. O oturur oturmaz sigarasını çıkarıp yaktı. Derin bir nefes alıp tüm dumanı bir süre içinde tuttu. Tam konuşmaya başlayacağı sırada, yüzündeki ifadeden pek yorgun ve isteksiz olduğu anlaşılan garson masamıza geldi. Elindeki bez ile masayı temizledi. Cebinden sipariş defterini ve kalemini çıkartıp bir şey sormadan bize baktı.

‘İki nescafe, yalnız birinin içine sütü ısıtıp koyun. Lütfen sütü ısıtmayı unutmayın. Ilık olursa geri gönderirim ona göre’ dedi arkadaşım.

Garsonun yüzündeki ‘mutsuz’ ifade hiç değişmedi. Üstelik hiç de anlıyor gibi durmuyordu. ‘İnşallah kahveye sıcak süt koymayı unutmaz’ diye aklımdan geçirdim. Çünkü her halinden gergin olan arkadaşım ve burada çalışmaktan pek bir mutsuz görünen garson arasında meydana gelebilecek bir tartışmanın içerisinde olmayı istemiyordum.

‘Abi bana bir akıl ver ne yapayım? Sen tecrübelisin, yazarsın, bu konularda da bir şeyler karalıyorsun’ diye söze girdi arkadaşım.

‘Ne konuda?’ dedim merakla.

‘Abi şöyle anlatayım. Benim bir kız arkadaşım var. Onu seviyorum. Birkaç aydır çıkıyoruz. Ama 3 defadır da ‘Ben yürütemeyeceğim, yapamayacağım, olmuyor’ diye ayrılıyor sonra tekrar beraber oluyoruz. Şimdi yine ayrıldık. Ben ne yapmalıyım? Onu sık sık aramalı mıyım yoksa hiç umurumda değilmiş gibi mi davranmalıyım?’ dedi.

‘Niye ayrılıyorsunuz ki?’ diye sordum. Öyle ya olayın sebeplerini bilmeden tavsiyelerde bulunmak mümkün olmazdı.

‘Abi inan ki bir sebebi yok. Ben onu seviyorum, ona sevgimi de gösteriyorum. Öyle senin düşündüğün gibi başkalarına da bakmadım, konuşmadım, mesajlaşmadım’ dedi.

‘Benim öyle düşündüğümü nereden çıkardın?’ dedim.

‘Abi herkes ilk etapta onu düşünür ama boş ver konumuz o değil’ dedi. Sigaradan bir nefes daha alıp ‘Şimdi ben ne yapmalıyım? Üstüne mi gideyim yoksa biraz zamana mı bırakayım?’ dedi.

‘Valla çok zor soru sordun. Bazı kadınlar peşinde koşturulmasını isterler. Bazıları da ise sık boğaz edilmekten pek hoşlanmazlar. Ama benim fikrimi soruyorsan bence çok sütüne gitme. Sadece arada bir mesela ‘Günaydın, nasılsın? Seni merak ettim’ gibi onu unutmadığını gösteren ama çok da sıkboğaz etmeyen mesajlar at’ dedim.

‘Abi onu sık sık aramak, kendini hatırlatmak daha iyi değil mi?’ diye gözümün içine baktı.

‘Valla ben şahsen öyle yapmam. Hem öyle sık boğaz edilmek çok hoş olmasa gerek. Sonuçta o düşünmek için zaman istemiş senden’ dedim.

‘Abi bu kadınları neden anlayamıyorum? Ne istiyor ki? Sonuçta sevgi ise sevgi, ilgi ise ilgi, gezme tozma, yeme içme, her şeyi yaptım. İlişkimiz konusunda ciddi ve ileriye dönük düşündüğümü de biliyor. Ama ‘Henüz hazır değilim, korkuyorum, kafamda oturmayan şeyler var’ diyor. ‘Nedir onlar?’ diyorum. ‘Her şeyin çok güzel olması’ diyor. Kafayı yemek üzereyim. Sence ne yapmam gerekiyor?’ dedi.

‘Kelin ilacı olsa başına sürer’ sözü geldi aklıma. Gülümsedim.

Ben işin içinden çıkamadım.

Fikri olan?

Sence Ne Yapmalıyım? Ya Da Sizce Ne Yapmalı?